Psalmów 107
1 Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
A sitlohnah tah kumhal hil ham a then dongah BOEIPA te uem uh lah.
2 Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
Rhal kut lamkah a tlan hlang loh BOEIPA kah a tlan te thui saeh.
3 A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
Te vaengah amih te khocuk, khotlak, tlangpuei, tuitunli, khohmuen amkah a coi.
4 Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
Khosoek khopong ah khopuei tolrhum longpuei a hmuh uh mueh la kho a hmanguh.
5 Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
Bungpong neh tuihalh la a khuiah a hinglu te rhae.
6 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
Kho a bing vaengah BOEIPA te a khue uh tih khobing khui lamkah amih te a huul.
7 I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
Te dongah amih te tolrhum khopuei la caeh ham a thuem longpuei neh a hoihaeng.
8 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
Hlang koca rhoek ham a sitlohnah neh khobaerhambae aka sai BOEIPA te uem uh pai saeh.
9 Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
A hinglu aka halthi te tuihalh a dip pah sak tih a hinglu aka pongnaeng te khaw hnothen a cung sak.
10 Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
Hlangvang tah khohmuep neh dueknah hlipkhup kah thirhui neh phacipphabaem la aka ngol thongtla la coenguh.
11 Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
Pathen kah olka te a koek uh tih Khohni kah oluen khaw a tlaitlaek uh.
12 Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
Te dongah thakthaenah dongla a kunyun sak tih a lungbuei a toh uh vaengah bom pawh.
13 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
Tedae kho a bing uh vaengah BOEIPA taengla pang uh tih amih te khobing khui lamkah koep a khang.
14 Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
Amih te khohmuep neh dueknah hlipkhup lamkah a poh tih a kuelrhui khaw a bawt pah.
15 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
Hlang koca rhoek ham a sitlohnah neh khobaerhambae aka sai BOEIPA te uem uh pai saeh.
16 Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
Rhohum thohkhaih te a phil tih thicung thohkalh khaw a tloek.
17 Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
Amih tah boekoek longpuei kah hlang ang neh amamih kathaesainah dongah phaep uh.
18 Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
A hinglu loh caak boeih a tuei pah uh tih dueknah vongka te a paan uh.
19 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
Kho a bing vaengah BOEIPA taengah pang uh tih amih te khobing khui lamkah a khang.
20 Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
A ol a hlah phoeiah amih a hoeih sak tih amih rhomhmop te a poeng a hal sak.
21 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
Hlang koca rhoek ham a sitlohnah neh khobaerhambae aka sai BOEIPA te uem uh pai saeh.
22 I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
Te dongah uemonah hmueih te nawn uh saeh lamtah tamlung neh a bibi te doek uh saeh.
23 Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
Sangpho neh tuitunli ah suntla uh tih tui puei ah bitat aka saii rhoek loh,
24 Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
BOEIPA kah bibi neh a laedil kah khobaerhambae te a hmuh uh.
25 Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
A voek vaengah hlipuei khohli thoo tih tuilae khaw samboek.
26 Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
Vaan la luei uh tih tuidung la a suntlak uh vaengah a hinglu tah yoethaenah neh paci uh.
27 Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
Yurhui bangla lam uh tih a yoka dongah a cueihnah boeih hma uh.
28 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
Kho a bing vaengah BOEIPA taengla pang uh tih amih te khobing khui lamkah a poh.
29 Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
Hlipuei te bidip la a duem sak tih tuiphu rhoek khaw ngam uh.
30 I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
Tuiphu a sap vaengah a kohoe uh tih amamih kah a naepnah langdai la a mawt.
31 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
Hlang koca rhoek ham a sitlohnah neh khobaerhambae aka sai BOEIPA te uem uh pai saeh.
32 Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
Te dongah pilnam hlangping lakliah amah te pomsang uh saeh lamtah patong rhoek kah tolrhum ah thangthen uh saeh.
33 Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
Tuiva te khosoek la, tuiphuet tui khaw tuihang la a khueh.
34 Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
Cangthen kho khaw boethae loh kho a sak thil dongah lungkaehlai la,
35 Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
khosoek te tuibap tui la, rhamrhae lai khaw tuiphuet tui la a khueh.
36 I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
Teah te bungpong rhoek kho a sak sak tih tolrhum khopuei a thong uh.
37 Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
Te vaengah khohmuen a tawn uh tih misur a tue dongah a vuei a thaih cuen.
38 Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
Amih te yoethen a paek tih muep a ping uh vaengah a rhamsa khaw polpai sak pawh.
39 Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
Tedae a polpai uh vaengah caya yoethae neh kothae dongah ngam uh sut.
40 Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
Hlangcong rhoek te nueihbu a hawk thil tih long mueng hinghong la kho a hmang sak.
41 Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
Tedae khodaeng te phacipphabaem lamkah a hoeptlang tih a hui a ko te boiva bangla a khueh.
42 To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
Aka thuem rhoek loh a hmuh uh vaengah a kohoe uh dae dumlai boeih long tah a ka khoep a buem.
43 Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
U khaw aka cueih long tah hekah he kuem saeh lamtah BOEIPA kah sitlohnah te yakming uh saeh.
