< Psalmów 106 >
1 Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.
KAPINA Ieowa, pwe i me mau, pwe a kalanan pan potopot
2 Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?
Ij me kak inda duen dodok manaman en Ieowa, o ij me kak kapina japwilim a dodok kajapwal?
3 Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
Meid pai, me kolekol me pun, o me kin wiada me pun anjau karoj!
4 Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,
Main Ieowa, kom kotin taman ia da duen ar kalanan, me kom kotin inauki on japwilim omui aramaj akan, kajanjanle don kit omui jauaj!
5 Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.
Pwe i en kilan pai en japwilim omui pilipildar akan o peren kidar peren en japwilim omui aramaj akan, o kapina ian omui jojo.
6 Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.
Kit ian jam at oko wiadar dip, je wiadar japun, je kawelar kujoned o kapwaiada tiak en me pun kan.
7 Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.
Jam at akan nan Akipten jota injenoki japwilim omui manaman akan, pwe re jota tamanda omui kalanan lapalap, o re katiwo on me lapalap o ni kailan madau ni jed waitata.
8 A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.
Ari jo, a kotin dore ir ala pweki mar a, pwen kajaleda a manaman.
9 Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.
A kotin majani on jed waitata, ap nalanaledier; o a kotin kalua irail waja lol dueta jap tan eu.
10 A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.
Iduen a kotin dore ir ala jan nan pa en me kailon kin ir, o a kotin jauja ir jan nan pa en imwintiti.
11 W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.
Pil kadupaledi arail imwintiti kan, jota amen pitila.
12 A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:
Irail ap kamelele a majan akan, o kaul en kapin on i.
13 Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.
A re pil madan monokelar a wiawia kan, o re jota auiaui a majan.
14 Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.
Irail dire kila inon jued, ap kajonejon. Kot nan jap tan,
15 I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.
Ap kotin mueid on injen arail, o kotiki on ir, lol ar lao juedala.
16 Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:
Re ap kanudi on Mojej nan deu’rail, on Aron me jaraui en Ieowa men.
17 Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,
Jap ap jar pajan katalala Datan, o pur penan pon pwin en Apiram.
18 I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.
O kijiniai eu kamajikada nan pun en arail pwin, umpul en kijiniai eu karonalar me doo jan Kot akan.
19 Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,
Re wiadar kau pul amen ni Orep, o dairukedi jan mon kilel kold eu.
20 I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.
O re kawilianeki arail linan kilel en kau ol amen, me kin kankan ra.
21 Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;
Re monokelar Kot, arail jaunkamaur, me kotin wiadar dodok lapalap nan Akipten.
22 Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.
O manaman akan nan jap en Am, o men kamajak ni jed waitata.
23 Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.
I ap kotin kupukupura, me a pan kame ir ala, ma Mojej japwilim a pilipildar amen jota pan pukoki dip arail, pwen kotiki wei jan japwilim a onion, pwe ren der mela.
24 Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.
A re mamaleki jap kajelel, o jota kamelele a majan kan.
25 I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.
O re lipaned nan im arail, o jota peiki on majan en Ieowa.
26 Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;
I ap kotin kaula on ir, me a pan kame ir ala nan jap tan.
27 A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.
O kadaudok ar en wowokidi nan pun en men liki kan, o kamueit ir pajan nan jap akan.
28 Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.
O re wuki on PalPeor, o kanala kijan mairon en ani mal.
29 A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;
O re kupur jued kin i ar wiawia kan, kalokolok eu ap lel on ir.
30 Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;
Pineaj ap kotida, kadeik irail ada, kalokolok ap imwijokalar.
31 Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.
Mepukat me a wadekida ni pun, jan eu kainok lel eu kokolata.
32 Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.
O re kupur juede kin i ni pil en Meripa, i me irail kareki on Mojej apwal laud.
33 Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.
Pwe re kapataui nen i, ap kotin japunala ekij ni a majan kan.
34 Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.
Re jota pil kanikiala wei kan, me Ieowa kotin majani on ir.
35 Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:
O re dolola men liki kan, o padakki arail tiak kan.
36 I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.
O re kaudoki on arail dikedik en ani kan, rap wialar injar arail.
37 Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,
O re maironki on tewil jued akan nairail putak o jeripein kan.
38 I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.
O re kamelar mal aramaj, iei udan nair putak o jeripein oko, me re maironki on ani mal en Kanaan, a jap o kajamin kila nta.
39 I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.
O re kajamine kila pein irail ar wia kan, o nenekki ar dodok jued.
40 Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,
Ieowa ap kotin onioni on japwilim a aramaj akan o kotin juedeki japwilim a jojo.
41 I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;
A kotin mueid on ir nan pa en men liki kan, o me kailon kin ir, wialar ar kaun.
42 I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.
O ar imwintiti katoutoui ir, o re namenokalar pan pa’rail
43 Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.
A kotin dore ir ala pan pak toto, a re duedueta ni ar inon jued o madamadaua, o re malaulau kilar ar japun.
44 A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.
A a kotin ireron ar kan kaneraner, ni a kotin ereki ai weriwer.
45 Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.
O a kotin tamanda japwilim a inau, o a kotin kalukila duen a kalanan lapalap.
46 Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.
O a kotin maki on ir mon karoj, me jali irail weier.
47 Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.
Ieowa at Kot, kom kotin dore kit ala, jan ren men liki kan, pwe kit en danke mar omul jaraui o japwilim ar dodok mau kan.
48 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.
Kapin on Ieowa, Kot en Ijrael, jan maj kokodo o pil kokolata! 0 aramaj karoj en inda: Amen, Aleluia!