Psalmów 106
1 Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Halleluja! Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
2 Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?
Kven kann fullt ut nemna Herrens velduge verk, forkynna all hans lov?
3 Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
Sæle er dei som tek vare på det som rett er, den som gjer rettferd til kvar tid!
4 Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,
Herre, kom meg i hug med den godhug du hev for ditt folk, gjesta meg med di frelsa!
5 Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.
so eg kann skoda lukka åt dine utvalde, gleda meg med ditt folks gleda, rosa meg med din arv.
6 Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.
Me hev synda med våre feder, me hev gjort ille, me hev vore ugudlege.
7 Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.
Våre feder i Egyptarland agta ikkje på dine under, dei kom ikkje i hug dine mange nådegjerningar, men dei var tråssuge ved havet, ved Raudehavet.
8 A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.
Men endå frelste han deim for sitt namn skuld, av di han vilde kunngjera si magt,
9 Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.
og han truga Raudehavet so det vart turt, og han let deim ganga gjenom djupi som på slette marki,
10 A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.
og han frelste deim frå hans hand som hata deim, og løyste deim ut or fiendehand,
11 W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.
og vatn gøymde deira motstandarar, ikkje ein vart att av deim.
12 A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:
Då trudde dei på ordi hans, då song dei hans lov.
13 Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.
Men snart gløymde dei hans gjerningar, dei bia ikkje på hans råd;
14 Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.
men dei fekk ein gir i seg i øydemarki, og dei freista Gud på den ubygde stad.
15 I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.
Då gav han deim det dei vilde hava, men sende tærande sjukdom yver deira liv.
16 Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:
Og dei vart ovundsjuke på Moses i lægret, på Aron, Herrens heilage.
17 Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,
Då opna jordi seg og slukte Datan, og ho let seg att yver flokken åt Abiram,
18 I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.
og det kveiktest eld på flokken deira, ein loge brende upp dei ugudlege.
19 Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,
Dei gjorde ein kalv ved Horeb og tilbad eit støypt bilæte,
20 I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.
og dei bytte burt si æra for bilætet av ein ukse som et gras.
21 Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;
Dei gløymde Gud, sin frelsar, som hadde gjort store ting i Egyptarland,
22 Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.
undergjerningar i Khams land, skræmelege ting ved Raudehavet.
23 Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.
Og han tenktest til å tyna deim, dersom ikkje Moses, hans utvalde, hadde kasta seg imillom for hans åsyn til å avvenda hans vreide, at han ikkje skulde øydeleggja.
24 Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.
Og dei vanvyrde det herlege landet, dei trudde ikkje ordet hans,
25 I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.
og dei knurra i sine tjeld, høyrde ikkje på Herrens røyst.
26 Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;
Då lyfte han si hand imot deim til å slå deim ned i øydemarki,
27 A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.
og slå deira etterkomarar ned millom heidningarne og spreida deim kring i landi.
28 Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.
Og dei batt seg saman med Ba’al-Peor, og dei åt av offer til dei daude,
29 A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;
og dei vekte harm ved si åtferd, og ei plåga braut ut millom deim.
30 Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;
Då stod Pinehas fram og heldt dom, og plåga stilltest;
31 Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.
og det vart rekna honom til rettferd frå ætt til ætt æveleg.
32 Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.
Og dei vekte vreide ved Meribavatnet, og det gjekk Moses ille for deira skuld;
33 Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.
for dei var tråssuge mot hans ande, og han tala tankelaust med sine lippor.
34 Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.
Dei øydelagde ikkje dei folki som Herren hadde tala med deim um,
35 Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:
men dei blanda seg med heidningarne og lærde deira gjerningar,
36 I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.
og dei tente deira avgudar, og desse vart deim til ei snara,
37 Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,
og dei ofra sine søner og døtter til magterne,
38 I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.
og dei rende ut skuldlaust blod, blod av sine søner og døtter som dei ofra til Kana’ans avgudar, og landet vart vanhelga med blodskuld.
39 I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.
Og dei vart ureine ved sine gjerningar og dreiv hor ved si åtferd.
40 Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,
Då loga Herrens vreide upp imot hans folk, og han stygdest ved sin arv.
41 I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;
Og han gav deim i handi på heidningar, og dei som hata deim, vart herrar yver deim,
42 I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.
og deira fiendar trengde deim, og dei laut bøygja seg under deira hand.
43 Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.
Mange gonger fria han deim ut, men dei var tråssuge og sjølvrådige, og dei kom reint i vesaldom for si misgjerning.
44 A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.
Men han såg til deim då dei var i naud, med di han høyrde deira klagerop.
45 Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.
Og han kom i hug si pakt for deim, og han ynkast etter si store miskunn.
46 Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.
Og han let deim finna miskunn hjå alle som hadde fanga deim.
47 Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.
Frels oss, Herre vår Gud, og samla oss frå heidningarne, so me kann prisa ditt heilage namn, rosa oss av ditt lov!
48 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.
Lova vere Herren, Israels Gud, frå æva og til æva! Og alt folket segje: Amen. Halleluja!
