Psalmów 106
1 Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Hallelúja! Drottinn, þökk sé þér því að þú ert góður! Elska þín varir að eilífu.
2 Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?
Hver getur talið upp öll máttarverk Guðs og hver getur lofað hann eins og rétt er og skylt? Enginn!
3 Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
Sæll er sá réttláti sem gerir nágrönnum sínum gott.
4 Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,
Drottinn, þegar þú blessar og bjargar fólki þínu, minnstu þá einnig mín.
5 Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.
Gefðu mér hlut í velgengni þinna útvöldu, að fá að gleðjast með þeim og deila með þeim hjálp þinni.
6 Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.
Bæði við og feður okkar höfum margvíslega syndgað.
7 Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.
Máttarverk þín í Egyptalandi mátu þeir lítils og fljótlega gleymdu þeir góðverkum þínum og risu gegn þér við hafið hið rauða.
8 A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.
En samt frelsaðir þú þá, hélst uppi heiðri nafns þíns og sýndir mátt þinn.
9 Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.
Þú klaufst hafið, lagðir þurran veg um botn þess og leiddir þá þar í gegn.
10 A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.
Þannig frelsaðir þú þá frá óvinum þeirra.
11 W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.
Síðan féll sjórinn aftur í farveg sinn og óvinir þeirra fórust – ekki einn komst af!
12 A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:
Þá loks trúðu þeir Drottni og sungu honum lofsöng.
13 Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.
En þeir voru fljótir að gleyma honum á ný! Þeir treystu ekki orðum hans
14 Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.
en heimtuðu sífellt meira og meira og reyndu eins og þeir gátu á þolinmæði Guðs.
15 I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.
Og hann lét að vilja þeirra, en þó ekki að öllu leyti.
16 Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:
Þeir gerðu uppreisn gegn Móse og líka Aron, manninn sem Guð hafði valið til prests.
17 Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,
Þá opnaðist jörðin og gleypti Datan og flokk Abírams.
18 I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.
Eldur féll af himni og eyddi illmennum þessum.
19 Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,
Þeir gerðu sér líkneski af nauti, sem étur gras,
20 I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.
og tilbáðu það í stað hins dýrlega Guðs!
21 Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;
Þannig óvirtu þeir Guð, frelsara sinn,
22 Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.
sem gert hafði undur og tákn í Egyptalandi og við hafið rauða.
23 Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.
Þess vegna áformaði Guð að eyða þeim öllum. En Móse, hans útvaldi þjónn, tók sér stöðu milli fólksins og Guðs og bað hann að láta af reiði sinni og tortíma þeim ekki.
24 Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.
Og ekki vildu þeir inn í fyrirheitna landið, þeir treystu ekki að Guð mundi vernda þá.
25 I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.
Þeir kvörtuðu í tjöldum sínum og fyrirlitu skipun hans.
26 Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;
Þá ákvað hann að láta þá deyja í eyðimörkinni,
27 A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.
tvístra afkomendum þeirra meðal þjóðanna og herleiða þá til annarra landa.
28 Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.
Og hjá Peór gengu forfeður okkar í lið með fylgjendum Baals og báru fram fórnir til dauðra skurðgoða.
29 A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;
Það reitti Drottin til reiði og þess vegna braust út plága meðal þeirra.
30 Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;
Hún hélst þar til Pínehas gekk fram og refsaði þeim sem henni höfðu valdið.
31 Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.
Hans verður ætíð minnst fyrir það réttlætisverk.
32 Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.
Hjá Meríba reitti Ísrael Drottin aftur til reiði og olli Móse miklum vanda,
33 Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.
– hann reiddist og talaði ógætileg orð.
34 Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.
Og ekki útrýmdi Ísrael þjóðunum sem fyrir voru í landinu, eins og Guð hafði skipað þeim,
35 Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:
heldur blönduðust þeir heiðingjunum og tóku upp ósiði þeirra.
36 I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.
Þeir færðu skurðgoðum þeirra fórnir og leiddust burt frá Guði.
37 Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,
Þeir fórnuðu jafnvel börnum sínum til illra anda –
38 I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.
til hjáguða Kanverja – úthelltu saklausu blóði og vanhelguðu landið með morðum.
39 I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.
Þeir saurguðust af illverkum þessum, því að með hjáguðadýrkun sinni rufu þeir trúnað við Guð.
40 Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,
Vegna alls þessa reiddist Drottinn Ísrael, lýð sínum, og fékk viðbjóð á honum,
41 I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;
og lét hann heiðnar þjóðir drottna yfir honum.
42 I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.
Ísrael var stjórnað af óvinum sínum og þeir kúguðu hann.
43 Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.
Aftur og aftur leysti hann þá undan okinu, en þeir héldu áfram að óhlýðnast honum, uns syndir þeirra komu þeim á kné.
44 A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.
Samt bænheyrði hann þá og linaði þjáningar þeirra.
45 Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.
Hann minntist loforðsins sem hann gaf þeim og aumkaðist yfir þá í elsku sinni,
46 Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.
svo að jafnvel þeir sem kúguðu þá, sýndu þeim miskunn.
47 Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.
Ó, frelsaðu okkur, Drottinn Guð! Safnaðu okkur saman frá þjóðunum svo að við getum sameiginlega þakkað þér og lofað nafn þitt.
48 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.
Lofaður sé Drottinn, Guð Ísraels, frá eilífð til eilífðar. Og allt fólkið segi: „Amen!“Hallelúja.
