< Psalmów 106 >
1 Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Hallelujah! Bekennet Jehovah, denn Er ist gut, denn Seine Barmherzigkeit ist in Ewigkeit.
2 Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?
Wer kann aussagen die Machttaten Jehovahs, kann hören lassen all Sein Lob?
3 Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
Selig, die das Recht halten und Gerechtigkeit tun alle Zeit!
4 Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,
Gedenke mein, Jehovah, mit dem Wohlgefallen für Dein Volk, und suche mich heim mit Deinem Heil.
5 Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.
Daß ich sehe das Gute Deiner Auserwählten, daß ich fröhlich sei in der Fröhlichkeit Deiner Völkerschaften, mich rühme mit Deinem Erbe.
6 Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.
Wir sündigten mit unseren Vätern, wir haben Missetat, Ungerechtigkeit begangen.
7 Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.
Unsere Väter in Ägypten begriffen Deine Wunder nicht, gedachten nicht Deiner vielen Barmherzigkeit, und sie widersetzten sich am Meer, am Meere des Schilfs.
8 A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.
Er aber rettete sie um Seines Namens willen, um Seine Macht kund zu tun.
9 Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.
Und Er bedrohte das Schilfmeer, und es trocknete aus, und Er ließ sie durch Abgründe gehen wie durch die Wüste.
10 A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.
Und Er rettete sie aus des Hassers Hand, und aus des Feindes Hand erlöste Er sie.
11 W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.
Und Wasser bedeckten ihre Dränger, nicht einer blieb von ihnen übrig.
12 A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:
Und sie glaubten an Seine Worte, sie sangen Sein Lob.
13 Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.
Eilig hatten Seine Werke sie vergessen, warteten nicht auf Seinen Ratschluß.
14 Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.
Und es gelüstete sie in der Wüste ein Gelüste, und sie versuchten Gott im Wüstenland.
15 I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.
Und Er gab ihnen ihr Erbetenes, sandte aber Magerkeit in ihre Seele.
16 Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:
Und sie eiferten wider Mose in dem Lager, wider Aharon, den Heiligen Jehovahs.
17 Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,
Die Erde tat sich auf und verschlang Dathan und überdeckte Abirams Gemeinde.
18 I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.
Und es brannte Feuer in ihrer Gemeinde, und die Flamme entflammte die Ungerechten.
19 Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,
Am Choreb machten sie ein Kalb und beteten das Gußbild an,
20 I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.
Und sie vertauschten ihre Herrlichkeit mit dem Vorbilde eines Ochsen, der das Kraut frißt.
21 Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;
Sie vergaßen des Gottes, Der sie gerettet, Der in Ägypten Großes tat.
22 Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.
Wunder im Lande Cham, Furchtbares an dem Meere des Schilfs.
23 Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.
Und Er sagte, Er wollte sie vernichten, wenn Mose, Sein Auserwählter, nicht vor Ihm vor den Riß gestanden wäre, um Seinen Grimm vom Verderben zurückzuwenden.
24 Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.
Und sie verschmähten das begehrte Land, sie glaubten Seinem Worte nicht.
25 I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.
Und sie beschwerten sich in ihren Zelten, und hörten nicht auf Jehovahs Stimme.
26 Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;
Und Er hob Seine Hand auf wider sie, sie zu fällen in der Wüste.
27 A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.
Und ihren Samen unter die Völkerschaften fallen zu lassen, und sie in die Länder zu zersprengen.
28 Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.
Und sie klammerten sich an Baal-Peor und aßen die Opfer der Toten.
29 A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;
Und reizten Ihn durch ihr Tun, daß eine Plage ausbrach unter ihnen.
30 Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;
Und Phinechas stand da und schlichtete, und der Plage ward Einhalt getan.
31 Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.
Und ihm ward es zur Gerechtigkeit gerechnet ins Geschlecht und Geschlecht in Ewigkeit.
32 Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.
Und sie reizten zur Entrüstung am Wasser Meribah, und es war übel mit Mose um ihretwillen.
33 Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.
Denn sie erbitterten den Geist ihm, und es entfuhr seinen Lippen.
34 Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.
Sie vernichteten die Völker nicht, wie Jehovah zu ihnen gesprochen hatte,
35 Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:
Und vermengten sich mit den Völkerschaften und lernten ihr Tun;
36 I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.
Und sie dienten ihren Götzenbildern und sie wurden ihnen zum Fallstrick.
37 Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,
Und sie opferten den Dämonen ihre Söhne und Töchter.
38 I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.
Und sie vergossen unschuldig Blut, das Blut ihrer Söhne und ihrer Töchter, die sie den Götzenbildern Kanaans opferten, und das Land ward durch Blut entheiligt.
39 I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.
Und sie verunreinigten sich durch ihre Werke, und buhlten durch ihr Tun.
40 Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,
Und es entbrannte Jehovahs Zorn wider Sein Volk, und Sein Erbe ward Ihm zum Greuel.
41 I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;
Und Er gab sie in der Völkerschaften Hand, und ihre Hasser herrschten über sie.
42 I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.
Und ihre Feinde unterdrückten sie, und sie wurden unter ihre Hand gebeugt.
43 Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.
Viel Male errettete Er sie, doch sie widersetzten sich in ihrem Ratschlusse, und schwanden dahin in ihrer Missetat.
44 A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.
Und Er sah ihre Drangsal, wie Er ihren Angstschrei hörte.
45 Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.
Und Er gedachte ihnen an Seinen Bund, und es gereute Ihn nach Seiner vielen Barmherzigkeit.
46 Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.
Und Er ließ sie Erbarmen finden vor allen, die sie gefangen führten.
47 Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.
Rette uns, Jehovah, unser Gott, und bringe uns zusammen aus den Völkerschaften, auf daß wir bekennen den Namen Deiner Heiligkeit und preisen Dein Lob.
48 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.
Gesegnet sei Jehovah, der Gott Israels, von Ewigkeit und zu Ewigkeit! und alles Volk spreche: Amen. Hallelujah!