Psalmów 106
1 Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Hallelujah! Danket dem HERRN, denn er ist gütig, seine Gnade währt ewiglich!
2 Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?
Wer kann die Machttaten des HERRN beschreiben und allen seinen Ruhm verkünden?
3 Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
Wohl denen, die das Recht beachten, die Gerechtigkeit üben allezeit!
4 Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,
Gedenke meiner, o HERR, aus Gnaden gegen dein Volk, suche mich heim mit deinem Heil,
5 Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.
daß ich einen Einblick bekomme in das Wohlergehen deiner Auserwählten, mich freue an der Freude deines Volkes und mich deines Erbteils rühme.
6 Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.
Wir haben gesündigt samt unsern Vätern, wir haben verkehrt gehandelt, wir haben gefrevelt.
7 Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.
Unsre Väter in Ägypten hatten nicht acht auf deine Wunder, sie gedachten nicht an die Größe deiner Güte und waren widerspenstig am Meer, am Schilfmeer.
8 A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.
Aber er half ihnen um seines Namens willen, um seine Stärke kundzutun.
9 Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.
Und er bedrohte das Schilfmeer, daß es vertrocknete, und ließ sie durch die Tiefen gehen wie auf einer Steppe.
10 A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.
Und er rettete sie von der Hand des Hassers und erlöste sie aus der Hand des Feindes.
11 W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.
Und das Wasser bedeckte ihre Bedränger, nicht einer von ihnen blieb übrig.
12 A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:
Da glaubten sie seinen Worten und sangen sein Lob.
13 Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.
Aber sie vergaßen seine Werke bald, sie warteten nicht auf seinen Rat,
14 Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.
sondern ließen sich gelüsten in der Wüste und versuchten Gott in der Einöde.
15 I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.
Und er gab ihnen, was sie forderten, sandte aber eine Seuche unter sie.
16 Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:
Und sie wurden eifersüchtig auf Mose im Lager, auf Aaron, den Heiligen des HERRN.
17 Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,
Da tat sich die Erde auf und verschlang Datan und bedeckte die Rotte Abirams;
18 I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.
und Feuer verzehrte ihre Rotte, die Flamme versengte die Gottlosen.
19 Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,
Sie machten ein Kalb am Horeb und warfen sich nieder vor dem gegossenen Bild.
20 I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.
Sie vertauschten ihre Herrlichkeit gegen das Abbild eines Stiers, der Gras frißt.
21 Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;
Sie vergaßen Gottes, ihres Retters, der große Dinge in Ägypten getan,
22 Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.
Wunder im Lande Hams, Furchtbares am Schilfmeer.
23 Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.
Und er gedachte sie zu vertilgen, wenn nicht Mose, sein Auserwählter, in den Riß getreten wäre vor seinem Angesicht, um seinen Grimm abzuwenden, daß er sie nicht vertilgte.
24 Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.
Sie verachteten das liebliche Land, sie glaubten seinem Worte nicht.
25 I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.
Und sie murrten in ihren Zelten, sie gehorchten nicht der Stimme des HERRN.
26 Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;
Da erhob er seine Hand [und schwur], sie niederzustrecken in der Wüste
27 A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.
und ihren Samen unter die Nationen zu werfen und sie zu zerstreuen in die Länder.
28 Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.
Und sie hängten sich an den Baal-Peor und aßen Opfer der toten [Götzen],
29 A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;
und sie erzürnten ihn mit ihrem Tun; da brach die Plage unter ihnen aus.
30 Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;
Aber Pinehas trat auf und übte Gericht, so daß die Plage aufgehalten ward.
31 Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.
Das wurde ihm zur Gerechtigkeit gerechnet auf alle Geschlechter, in Ewigkeit.
32 Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.
Und sie erzürnten ihn am Haderwasser, und es erging Mose übel um ihretwillen.
33 Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.
Denn sie betrübten seinen Geist, und er redete unbedacht mit seinen Lippen.
34 Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.
Sie vertilgten die Völker nicht, von denen der HERR ihnen gesagt hatte;
35 Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:
sondern ließen sich ein mit den Heiden und lernten ihre Weise.
36 I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.
Und sie dienten ihren Götzen, und diese wurden ihnen zum Fallstrick.
37 Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,
Und sie opferten ihre Söhne und ihre Töchter den bösen Geistern.
38 I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.
Und sie vergossen unschuldiges Blut, das Blut ihrer Söhne und ihrer Töchter, welche sie den Götzen Kanaans opferten, und so wurde das Land durch Blutschulden entweiht.
39 I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.
Und sie befleckten sich mit ihren Werken und hurten mit ihrem Tun.
40 Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,
Da entbrannte der Zorn des HERRN wider sein Volk, und er faßte einen Abscheu gegen sein Erbe.
41 I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;
Und er gab sie in die Hand der Nationen, daß ihre Hasser über sie herrschten.
42 I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.
Und ihre Feinde bedrückten sie, und sie wurden gedemütigt unter ihre Hand.
43 Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.
Er errettete sie oftmals; aber sie widerstrebten ihm mit ihren Anschlägen und kamen herunter durch eigene Schuld.
44 A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.
Aber er sah ihre Not an, als er ihr Schreien hörte,
45 Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.
und gedachte seines Bundes mit ihnen und empfand Mitleid nach seiner großen Huld
46 Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.
und ließ sie Erbarmen finden bei denen, die sie gefangen hielten.
47 Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.
Hilf uns, HERR, unser Gott, sammle uns aus den Heiden, daß wir deinem heiligen Namen danken und uns glücklich preisen, zu deinem Ruhm!
48 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.
Gelobt sei der HERR, der Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit, und alles Volk soll sagen: Amen! Hallelujah!
