< Psalmów 106 >
1 Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Halleluja! Danket dem HERRN; denn er ist freundlich, und seine Güte währet ewiglich.
2 Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?
Wer kann die großen Taten des HERRN ausreden und alle seine löblichen Werke preisen?
3 Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
Wohl denen, die das Gebot halten und tun immerdar recht!
4 Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,
HERR, gedenke mein nach der Gnade, die du dem Volk verheißen hast; beweise uns deine Hilfe,
5 Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.
daß wir sehen mögen die Wohlfahrt deiner Auserwählten und uns freuen, daß es deinem Volk wohl geht, und uns rühmen mit deinem Erbteil.
6 Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.
Wir haben gesündigt samt unsern Vätern; wir haben mißgehandelt und sind gottlos gewesen.
7 Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.
Unsre Väter in Ägypten wollten deine Wunder nicht verstehen; sie gedachten nicht an deine große Güte und waren ungehorsam am Meer, am Schilfmeer.
8 A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.
Er half ihnen aber um seines Namens willen, daß er seine Macht bewiese.
9 Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.
Und er schalt das Schilfmeer: da ward's trocken, und führte sie durch die Tiefen wie in einer Wüste
10 A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.
und half ihnen von der Hand des, der sie haßte, und erlöste sie von der Hand des Feindes;
11 W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.
und die Wasser ersäuften ihre Widersacher, daß nicht einer übrig blieb.
12 A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:
Da glaubten sie an seine Worte und sangen sein Lob.
13 Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.
Aber sie vergaßen bald seiner Werke; sie warteten nicht auf seinen Rat.
14 Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.
Und sie wurden lüstern in der Wüste und versuchten Gott in der Einöde.
15 I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.
Er aber gab ihnen ihre Bitte und sandte ihnen genug, bis ihnen davor ekelte.
16 Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:
Und sie empörten sich wider Mose im Lager, wider Aaron, den Heiligen des HERRN.
17 Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,
Die Erde tat sich auf und verschlang Dathan und deckte zu die Rotte Abirams,
18 I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.
und Feuer ward unter ihrer Rotte angezündet, die Flamme verbrannte die Gottlosen.
19 Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,
Sie machten ein Kalb am Horeb und beteten an das gegossene Bild
20 I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.
und verwandelten ihre Ehre in ein Gleichnis eines Ochsen, der Gras frißt.
21 Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;
Sie vergaßen Gottes, ihres Heilands, der so große Dinge in Ägypten getan hatte,
22 Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.
Wunder im Lande Hams und schreckliche Werke am Schilfmeer.
23 Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.
Und er sprach, er wolle sie vertilgen, wo nicht Mose, sein Auserwählter, in den Riß getreten wäre vor ihm, seinen Grimm abzuwenden, auf daß er sie nicht gar verderbte.
24 Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.
und sie verachteten das liebe Land, sie glaubten seinem Wort nicht
25 I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.
und murrten in ihren Hütten; sie gehorchten der Stimme des HERRN nicht.
26 Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;
Und er hob auf seine Hand wider sie, daß er sie niederschlüge in der Wüste
27 A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.
und würfe ihren Samen unter die Heiden und zerstreute sie in die Länder.
28 Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.
Und sie hingen sich an den Baal-Peor und aßen von den Opfern der toten Götzen
29 A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;
und erzürnten ihn mit ihrem Tun; da brach auch die Plage unter sie.
30 Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;
Da trat Pinehas herzu und schlichtete die Sache; da ward der Plage gesteuert.
31 Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.
Das ward ihm gerechnet zur Gerechtigkeit für und für ewiglich.
32 Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.
Und sie erzürnten ihn am Haderwasser, und Mose ging es übel um ihretwillen.
33 Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.
Denn sie betrübten ihm sein Herz, daß ihm etliche Worte entfuhren.
34 Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.
Auch vertilgten sie die Völker nicht, wie sie doch der HERR geheißen hatte;
35 Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:
sondern sie mengten sich unter die Heiden und lernten derselben Werke
36 I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.
und dienten ihren Götzen; die wurden ihnen zum Fallstrick.
37 Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,
Und sie opferten ihre Söhne und ihre Töchter den Teufeln
38 I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.
und vergossen unschuldig Blut, das Blut ihrer Söhne und ihrer Töchter, die sie opferten den Götzen Kanaans, daß das Land mit Blutschulden befleckt ward;
39 I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.
und verunreinigten sich mit ihren Werken und wurden abgöttisch mit ihrem Tun.
40 Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,
Da ergrimmte der Zorn des HERRN über sein Volk, und er gewann einen Greuel an seinem Erbe
41 I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;
und gab sie in die Hände der Heiden, daß über sie herrschten, die ihnen gram waren.
42 I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.
Und ihre Feinde ängsteten sie; und sie wurden gedemütigt unter ihre Hände.
43 Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.
Er errettete sie oftmals; aber sie erzürnten ihn mit ihrem Vornehmen und wurden wenig um ihrer Missetat willen.
44 A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.
Und er sah ihre Not an, da er ihre Klage hörte,
45 Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.
und gedachte an seinen Bund, den er mit ihnen gemacht hatte; und es reute ihn nach seiner großen Güte,
46 Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.
und er ließ sie zur Barmherzigkeit kommen vor allen, die sie gefangen hatten.
47 Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.
Hilf uns, HERR, unser Gott, und bringe uns zusammen aus den Heiden, daß wir danken deinem heiligen Namen und rühmen dein Lob.
48 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.
Gelobet sei der HERR, der Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit, und alles Volk spreche: Amen, halleluja!