Psalmów 106
1 Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Rühmet Jah! Danket Jahwe, denn er ist gütig; denn ewig währt seine Gnade.
2 Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?
Wer kann die Machtthaten Jahwes ausreden, all seinen Ruhm verkündigen?
3 Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
Wohl denen, die auf Recht halten, dem, der zu jeder Zeit Gerechtigkeit übt.
4 Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,
Gedenke meiner, Jahwe, nach der Huld, die du deinem Volke verheißen; suche mich heim mit deiner Hilfe,
5 Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.
daß ich am Glücke deiner Auserwählten meine Lust schaue, mich an der Freude deines Volkes freue, mit deinem Eigentum mich rühme!
6 Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.
Wir haben gesündigt samt unsern Vätern, haben uns verschuldet, sind gottlos gewesen.
7 Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.
Unsere Väter in Ägypten begriffen deine Wunder nicht, gedachten nicht an deine große Gnade und empörten sich wider den Höchsten am Schilfmeer.
8 A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.
Aber er half ihnen um seines Namens willen, um seine Stärke kund zu thun.
9 Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.
Er bedrohte das Schilfmeer, daß es vertrocknete, und führte sie durch die Fluten wie auf einer Trift.
10 A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.
Er rettete sie aus der Gewalt dessen, der sie haßte, und befreite sie aus der Gewalt des Feindes.
11 W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.
Die Gewässer bedeckten ihre Bedränger; kein einziger von ihnen blieb übrig.
12 A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:
Da glaubten sie an seine Worte, sangen seinen Ruhm.
13 Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.
Eilends vergaßen sie seine Thaten, warteten nicht auf seinen Entschluß.
14 Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.
Sie verfielen in der Steppe auf ein Gelüst und versuchten Gott in der Einöde.
15 I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.
Da gab er ihnen, was sie begehrten, und ließ die Darre in sie kommen.
16 Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:
Und sie wurden eifersüchtig auf Mose im Lager, auf Aaron, den Heiligen Jahwes.
17 Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,
Die Erde that sich auf und verschlang Dathan und bedeckte die Rotte Abirams.
18 I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.
Und Feuer zündete unter ihrer Rotte, die Flamme verbrannte die Gottlosen.
19 Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,
Sie machten ein Kalb am Horeb und warfen sich nieder vor einem Gußbild
20 I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.
und vertauschten ihren Herrlichen mit dem Bild eines Stiers, der Gras frißt.
21 Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;
Sie vergaßen Gottes, ihres Erretters, der Großes in Ägypten gethan hatte,
22 Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.
Wunderbares im Lande Hams, Furchtbares am Schilfmeer.
23 Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.
Da gedachte er, sie zu vertilgen, wenn nicht Mose, sein Auserwählter, vor ihm in die Bresche getreten wäre, um seinen Grimm vom Vertilgen wieder abzubringen.
24 Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.
Sie verschmähten das wonnige Land und glaubten seinem Worte nicht.
25 I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.
Sie murrten in ihren Zelten, hörten nicht auf die Stimme Jahwes.
26 Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;
Da erhob er ihnen seine Hand und schwur, daß er sie in der Wüste fällen
27 A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.
und ihre Nachkommen unter die Völker zerstreuen und in die Länder versprengen wolle.
28 Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.
Sie hingen sich an Baal Peor und aßen von den Opfern der toten Götzen.
29 A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;
Und sie erzürnten ihn durch ihre Thaten; da fuhr eine Plage unter sie.
30 Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;
Pinehas aber trat auf und richtete, da ward der Plage Einhalt gethan.
31 Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.
Und das wurde ihm als Gerechtigkeit zugerechnet durch alle folgenden Geschlechter bis in Ewigkeit.
32 Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.
Sodann erzürnten sie Gott am Hader-Wasser, und es erging Mose um ihretwillen übel.
33 Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.
Denn sie hatten seinem Geiste widerstrebt, und er redete unbedacht mit seinen Lippen.
34 Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.
Sie vertilgten nicht die Völker, die zu vertilgen Jahwe ihnen befohlen hatte.
35 Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:
Sie ließen sich mit den Heiden ein und lernten ihre Werke;
36 I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.
sie dienten ihren Götzen, und sie wurden ihnen zum Fallstrick.
37 Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,
Sie opferten Söhne und Töchter den Dämonen
38 I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.
und vergossen unschuldiges Blut, das Blut ihrer Söhne und Töchter, die sie den Götzen Kanaans opferten, daß das Land durch Blutschuld entweiht ward.
39 I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.
Sie verunreinigten sich durch ihre Werke und verübten Buhlerei mit ihren Thaten.
40 Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,
Da entbrannte der Zorn Jahwes gegen sein Volk, und er verabscheute sein Eigentum.
41 I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;
Er überlieferte sie in die Gewalt der Heiden, daß ihre Hasser über sie herrschten.
42 I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.
Und ihre Feinde bedrückten sie, und sie wurden unter ihre Gewalt gebeugt.
43 Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.
Viele Male errettete er sie; sie aber waren widerspenstig in ihrem Vorhaben und sanken durch ihre Verschuldung.
44 A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.
Und er sah ihre Not an, als er ihr Flehen vernahm,
45 Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.
und gedachte ihnen zu gut an seinen Bund und ließ sich's leid sein nach seiner großen Gnade.
46 Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.
Er schaffte, daß sie Erbarmen fanden bei allen, die sie gefangen hielten.
47 Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.
Hilf uns, Jahwe, unser Gott, und sammle uns aus den Heiden, daß wir deinem heiligen Namen danken, uns deines Lobpreises rühmen!
48 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.
Gepriesen sei Jahwe, der Gott Israels, von Ewigkeit bis zu Ewigkeit, und alles Volk spreche: Amen! Rühmet Jah!
