Psalmów 106
1 Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Alleluja! Dem Herrn sagt Dank! Denn er ist gut! Auf ewig währet seine Huld.
2 Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?
Wer redet würdig von des Herren großen Taten, verkündet all sein Lob?
3 Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
Heil denen, die das Richtige befolgen und es zu jeder Zeit recht machen! -
4 Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,
Gedenke meiner, Herr, begnadigst Du Dein Volk und kommt Dein Heil, so denk auch meiner,
5 Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.
daß Deiner Auserwählten Glück ich noch erlebe und mich der Freude Deines Volkes freue und mit den ewig Deinen jubiliere!
6 Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.
Gesündigt haben wir mit unsren Vätern, unrecht und frevelhaft gehandelt.
7 Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.
Schon unsere Väter merkten nicht auf Deine Wunder in Ägypten und dachten nicht an Deine Gnadenfülle. - Sie haderten am Meer, des Schilfmeers wegen.
8 A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.
Um seines Namens willen half er ihnen, um seine Stärke kundzutun.
9 Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.
Er schalt das Schilfmeer; es versiegte. Er führte sie durch Fluten wie durch eine Trift,
10 A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.
entriß sie aus der Hasser Hand, befreite sie aus Feindes Macht.
11 W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.
Das Wasser deckte ihre Dränger; nicht einer blieb von ihnen übrig.
12 A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:
Da glaubten sie an seine Worte und stimmten einen Lobgesang ihm an.
13 Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.
Doch schnell vergaßen sie dann seine Taten und harrten seines Rates nicht.
14 Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.
Sie wurden in der Wüste lüstern, versuchten Gott im wasserlosen Land.
15 I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.
Da gab er ihnen ihr Begehr: Erbrechen sandte er in ihren Hals.
16 Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:
Im Lager aber wurden sie auf Moses eifersüchtig und auf den Heiligen des Herrn, auf Aaron.
17 Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,
Die Erde tat sich auf, verschlang den Dathan, begrub die Rotte Abirams.
18 I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.
In ihrer Rotte flammte Feuer auf, und eine Flamme fraß die Frevler. -
19 Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,
Am Horeb machten sie ein Kalb und beteten ein Gußbild an,
20 I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.
vertauschten ihres Gottes Herrlichkeit mit der Gestalt des Stiers, der Gras verzehrt,
21 Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;
vergaßen Gott, der sie gerettet, der Großes in Ägypten hat getan,
22 Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.
Erstaunliches im Lande Chams, Erschreckliches am Roten Meer.
23 Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.
Er dachte dran, sie zu vertilgen; da trat vor ihm sein Auserwählter, Moses, in die Bresche, um seinen Grimm vom Unheil abzuwenden. -
24 Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.
Doch sie verschmähten das ersehnte Land und glaubten seinem Worte nicht.
25 I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.
In ihren Zelten murrten sie, gehorchten nicht des Herren Stimme.
26 Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;
Da schwur er ihnen hoch und teuer, sie in der Wüste zu vertilgen,
27 A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.
den Heiden preiszugeben ihren Stamm und diesen in die Länder zu versprengen. -
28 Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.
Sie paarten sich zu Ehren Baal Peors und aßen Totenopfer.
29 A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;
Sie reizten ihn durch ihre Taten; da brach die Pest bei ihnen aus.
30 Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;
Und Pinechas stand auf und schlichtete; da ward die Pest gehemmt.
31 Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.
Ihm ward es zum Verdienst gerechnet und seinen Enkeln immerfort.
32 Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.
Und sie erzürnten ihn am Haderwasser, und ihretwegen mußte Moses leiden.
33 Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.
Denn sie verbitterten ihm das Gemüt so daß er unbedacht mit seinen Worten war.
34 Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.
Sie tilgten auch die Völker nicht, wie's ihnen doch der Herr gebot.
35 Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:
Sie mischten sich mit Heiden und lernten ihre Sitten.
36 I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.
Sie dienten ihren Götzen, und diese brachten sie zu Fall.
37 Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,
So opferten sie ihre Söhne und ihre Töchter den Dämonen.
38 I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.
Unschuldig Blut vergossen sie, das Blut der eigenen Söhne und der Töchter, die sie den Götzen Kanaans zum Opfer brachten. So ward das Land durch Mord entweiht.
39 I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.
Sie selbst bedeckten sich durch ihre Taten; durch ihre Werke wurden sie so untreu.
40 Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,
Da zürnte seinem Volk der Herr aufs heftigste, zum Abscheu wurde ihm sein Erbe.
41 I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;
Er gab sie in der Heiden Hand, und ihre Hasser herrschten über sie.
42 I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.
Und ihre Feinde drückten sie; sie mußten ihrer Macht sich beugen. -
43 Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.
Zu vielen Malen hat er sie befreit; sie aber blieben voller Trotz bei ihrem Plan, verkamen so durch ihre Sünde.
44 A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.
Er sah auf ihre Not, sooft er ihre Klage hörte, dachte er
45 Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.
an seinen Bund mit ihnen, ward andern Sinns in seiner großen Huld
46 Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.
und ließ sie Mitleid finden bei allen ihren Siegern. -
47 Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.
Zu Hilfe uns, Herr, unser Gott! - Bring uns zusammen aus den Heidenvölkern, auf daß wir Deinem heiligen Namen danken, uns rühmen Deines Ruhmes! -
48 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.
Gepriesen sei der Herr, Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit, und alles Volk soll sprechen: "Amen! Alleluja!"
