< Psalmów 106 >
1 Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Et elle se referma sur la troupe d'Abiram.
2 Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?
Qui pourrait raconter les victoires de l'Éternel, Et publier toutes ses louanges?
3 Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
Heureux ceux qui observent la justice, Qui font en tout temps ce qui est droit!
4 Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,
Éternel, souviens-toi de moi, Toi qui es plein de bienveillance pour ton peuple. Viens, accorde-moi ton salut,
5 Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.
Afin que j'aie part au bonheur de tes élus, Que je me réjouisse de la joie de ton peuple. Et que je me glorifie avec ceux qui t'appartiennent!
6 Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.
Nous et nos pères, nous avons péché. Nous avons mal agi; nous sommes coupables!
7 Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.
Nos pères, en Egypte, ne furent pas attentifs à tes miracles; Ils ne se souvinrent pas de la multitude de tes bontés; Mais ils se révoltèrent près de la mer, Sur les bords de la mer Rouge.
8 A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.
Dieu les sauva, pour l'amour de son nom, Afin de manifester sa puissance.
9 Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.
Il menaça la mer Rouge, et elle fut mise à sec; Il les conduisit à travers les abîmes comme à travers le désert.
10 A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.
Il les délivra des mains de l'adversaire, Et les sauva des mains de l'ennemi.
11 W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.
Les flots recouvrirent leurs oppresseurs: Aucun de ces derniers ne put échapper.
12 A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:
Alors ils crurent aux promesses de Dieu, Et ils chantèrent ses louanges.
13 Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.
Bientôt, ils oublièrent ses oeuvres; Ils n'eurent pas confiance en ses desseins.
14 Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.
Ils se laissèrent gagner par la convoitise dans le désert. Et ils tentèrent Dieu dans la solitude.
15 I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.
Alors il accueillit favorablement leur demande, Mais il envoya parmi eux la mortalité.
16 Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:
Pendant qu'ils campaient, ils furent jaloux de Moïse Et d'Aaron, le saint de l'Éternel.
17 Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,
La terre s'ouvrit; elle engloutit Dathan,
18 I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.
Le feu dévora leur troupe; La flamme consuma les méchants.
19 Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,
Ils firent un veau d'or au pied de l'Horeb, Et ils se prosternèrent devant une image de fonte.
20 I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.
Ils échangèrent le Dieu qui était leur gloire, Contre l'image d'un boeuf qui broute l'herbe.
21 Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;
Ils oublièrent Dieu, leur libérateur. Qui avait accompli des prodiges en Egypte,
22 Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.
Des merveilles dans le pays de Cham, Et des oeuvres redoutables sur la mer Rouge.
23 Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.
Dieu parlait même de les anéantir; Mais Moïse, son élu, se tint sur la brèche en face de lui, Pour détourner sa colère et pour empêcher leur destruction.
24 Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.
Ils méprisèrent une terre pleine de délices, Ne voulant pas croire à la promesse divine.
25 I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.
Ils murmurèrent dans leurs tentes; Ils n'écoutèrent pas la voix de l'Éternel.
26 Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;
Alors il leur fit le serment De les laisser périr dans le désert,
27 A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.
De laisser périr leur postérité parmi les nations. De les disperser dans tous les pays.
28 Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.
Ils s'attachèrent à Baal-Péor, Et mangèrent les sacrifices offerts à des dieux sans vie.
29 A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;
Ils irritèrent Dieu par leurs crimes, Et la mortalité fondit sur eux.
30 Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;
Mais Phinées se leva; il intervint, Et le fléau fut arrêté.
31 Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.
Son zèle lui fut imputé comme un acte de justice. Dans tous les âges, à perpétuité.
32 Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.
Ils excitèrent aussi le courroux de l'Éternel Près des eaux de Mériba, Et Moïse fut affligé à cause d'eux;
33 Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.
Car ils aigrirent son esprit. De sorte qu'il prononça des paroles imprudentes.
34 Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.
Ils ne détruisirent pas les peuples Que l'Éternel leur avait ordonné d'anéantir.
35 Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:
Mais ils se mêlèrent aux autres nations. Et ils apprirent à faire comme elles.
36 I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.
Ils servirent leurs idoles. Qui furent pour eux un piège,
37 Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,
Et ils sacrifièrent aux démons leurs fils, Ainsi que leurs filles.
38 I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.
Ils répandirent le sang innocent, Le sang de leurs fils et de leurs filles, Qu'ils sacrifièrent aux idoles de Canaan; Et le pays fut profané par ces meurtres.
39 I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.
Ils se souillèrent par leurs actes impies, Et se déshonorèrent par leur conduite infâme.
40 Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,
La colère de l'Éternel s'enflamma contre son peuple; Il prit en aversion son héritage.
41 I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;
Il livra les Israélites entre les mains des nations; Ceux qui les haïssaient dominèrent sur eux.
42 I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.
Leurs ennemis les opprimèrent Et les firent plier sous leur pouvoir.
43 Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.
Maintes fois, il les délivra; Mais eux se révoltaient, N'obéissant qu'à leurs mauvaises pensées, Et ils consommaient leur perte par leurs propres fautes.
44 A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.
Toutefois, il les regarda dans leur détresse, Quand il entendit leur cri.
45 Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.
Il se souvint en leur faveur de son alliance. Et il les prit en pitié, dans sa grande miséricorde.
46 Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.
Il leur fit trouver grâce Auprès de tous ceux qui les retenaient captifs.
47 Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.
Sauve-nous, ô Éternel, notre Dieu, Et rassemble-nous du sein des nations. Afin que nous célébrions ton saint nom. Et que nous mettions notre gloire à te louer!
48 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.
Béni soit l'Éternel, le Dieu d'Israël, De siècle en siècle, Et que tout le peuple dise: Amen! Louez l'Éternel!