Psalmów 106

1 Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.

Priser Herren! thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig.

2 Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?

Hvo kan udsige Herrens vældige Gerninger, forkynde al hans Pris?

3 Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.

Salige ere de, som holde over Ret, og den, som øver Retfærdighed alle Tider.

4 Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,

Herre! kom mig i Hu med din Kærlighed til dit Folk, besøg mig med din Frelse,

5 Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.

at jeg maa skue dine udvalgtes Lykke, glæde mig ved dit Folks Glæde, prise mig lykkelig i Samfund med din Arv.

6 Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.

Vi have syndet med vore Fædre, vi have handlet ilde og gjort Ugudelighed.

7 Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.

Vore Fædre i Ægypten vilde ikke forstaa dine underfulde Gerninger, de kom ikke din store Miskundhed i Hu, men vare genstridige ved Havet, ved det røde Hav.

8 A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.

Dog frelste han dem for sit Navns Skyld, for at kundgøre sin Magt.

9 Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.

Og han truede det røde Hav, og det blev tørt, og han lod dem gaa igennem Dybet som igennem Ørken.

10 A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.

Og han frelste dem af Avindsmandens Haand og genløste dem af Fjendens Haand.

11 W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.

Og Vandene skjulte deres Modstandere, der blev ikke een tilovers af dem.

12 A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:

Da troede de paa hans Ord, de sang hans Pris.

13 Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.

Dog glemte de hans Gerninger snart, de biede ikke paa hans Raad.

14 Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.

Men de fik stor Begærlighed i Ørken og fristede Gud i det øde Land.

15 I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.

Da gav han dem det, de begærede, men lod deres Liv tæres hen.

16 Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:

Og de bare Avind imod Mose i Lejren, imod Aron, Herrens hellige.

17 Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,

Jorden oplod sig og opslugte Dathan, og den skjulte Abirams Hob.

18 I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.

Og Ild flammede op iblandt deres Hob, en Lue fortærede de ugudelige.

19 Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,

De dannede en Kalv ved Horeb og tilbade et støbt Billede.

20 I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.

Og de ombyttede deres Herlighed med Billedet af en Okse, som æder Urter.

21 Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;

De glemte Gud, deres Frelser, som havde gjort store Ting i Ægypten,

22 Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.

underfulde Gerninger i Kams Land, forfærdelige Ting ved det røde Hav.

23 Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.

Og han sagde, at han vilde ødelægge dem; dersom Mose, hans udvalgte, ikke havde stillet sig i Gabet for hans Ansigt, at afvende hans Vrede fra at ødelægge dem —!

24 Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.

De foragtede ogsaa det yndige Land, de troede ikke hans Ord.

25 I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.

Men de knurrede i deres Telte, de hørte ikke paa Herrens Røst.

26 Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;

Og han svor dem med oprakt Haand, at han vilde lade dem falde i Ørken,

27 A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.

og at han vilde lade deres Afkom falde iblandt Hedningerne og bortstrø dem i Landene.

28 Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.

Og de bandt sig til Baal-Peor og aade af Ofrene til de døde Afguder.

29 A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;

Og de opirrede ham med deres Idrætter, saa at en Plage brød løs paa dem,

30 Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;

Da stod Pinehas frem og holdt Dom, og Plagen hørte op.

31 Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.

Og det blev regnet ham til Retfærdighed fra Slægt til Slægt evindelig.

32 Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.

De fortørnede ham ogsaa ved Meribas Vand, og det gik Mose ilde for deres Skyld.

33 Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.

Thi de vare genstridige imod hans Aand, og han talte ubetænksomt med sine Læber.

34 Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.

De ødelagde ikke Folkene, om hvilke Herren havde sagt det til dem.

35 Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:

Men de blandede sig med Hedningerne og lærte deres Gerninger.

36 I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.

Og de tjente deres Afguder, og disse bleve dem til en Snare.

37 Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,

Og de ofrede deres Sønner og deres Døtre til Magterne.

38 I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.

Og de udøste uskyldigt Blod, deres Sønners og deres Døtres Blod, som de ofrede til Kanaans Afguder, og Landet vanhelligedes af Blodet.

39 I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.

Og de besmittede sig ved deres Gerninger, og de bolede ved deres Idrætter.

40 Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,

Da optændtes Herrens Vrede imod hans Folk, og han fik en Vederstyggelighed til sin Arv.

41 I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;

Og han gav dem i Hedningernes Haand, og deres Avindsmænd herskede over dem.

42 I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.

Og deres Fjender trængte dem, og de bleve ydmygede under deres Haand.

43 Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.

Han friede dem mange Gange; men de satte sig op imod ham i deres Raad, og de bleve nedtrykte for deres Misgerningers Skyld.

44 A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.

Dog saa han til dem, da de vare i Angest, idet han hørte deres Raab.

45 Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.

Og han kom sin Pagt i Hu, dem til Bedste, og det angrede ham efter hans store Miskundhed.

46 Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.

Og han lod dem finde Barmhjertighed hos alle dem, som havde bortført dem.

47 Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.

Frels os, Herre, vor Gud! og saml os fra Hedningerne, at vi kunne takke dit hellige Navn, rose os af din Pris!

48 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.

Lovet være Herren, Israels Gud, fra Evighed og indtil Evighed; og alt Folket siger: Amen. Halleluja!