Psalmów 106
1 Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.
BOEIPA te thangthen uh. Amah kah sitlohnah tah kumhal hil ham a then dongah BOEIPA te uem uh lah.
2 Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?
BOEIPA kah thayung thamal te unim aka thui thai vetih amah koehnah te boeih aka yakming thai eh?
3 Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
A tuetang boeih dongah tiktamnah aka ngaithuen tih duengnah aka saii tah a yoethen pai saeh.
4 Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,
Aw BOEIPA, na pilnam kah kolonah khuiah kai m'poek lamtah namah kah khangnah neh kai n'hip lah.
5 Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.
Na coelh rhoek kah hnothen te hmuh sak ham, na namtu kah kohoenah dongah kohoe sak ham, na rho neh thangthen ham ni.
6 Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.
A pa rhoek neh ka tholh uh dongah, paihaeh la ka boe uh.
7 Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.
A pa rhoek loh Egypt ah nang kah khobaerhambae bangla cangbam uh pawt tih, na sitlohnah cungkuem te a poek uh pawt dongah, tuitunli kah carhaek li ah a koek uh.
8 A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.
Tedae a ming neh a thayung thamal te ming sak hamla amih te a khang.
9 Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.
Carhaek li te a ho tih a kak sak phoeiah tuidung longah khosoek bangla amih te a caeh puei.
10 A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.
Te vaengah amih te a lunguet kut lamloh a khang tih thunkha kut lamkah a tlan.
11 W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.
A rhal rhoek te tui loh a khuk uh tih pakhat kangna khaw sueng uh pawh.
12 A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:
A olkhueh te a tangnah uh tih amah koehnah te a hlai uh.
13 Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.
A bibi te koeloe a hnilh uh tih a cilsuep te rhing uh pawh.
14 Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.
Te dongah khosoek ah hoehhamnah a pael uh tih khopong ah Pathen a noemcai uh.
15 I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.
Amih kah huithuinah te a paek ngawn dae a hinglu dongah pimyet a tueih pah.
16 Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:
Rhaehhmuen ah Moses taeng neh BOEIPA kah hlang cim Aaron taengah thatlai uh.
17 Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,
Diklai te ang tih Dathan te a dolh dongah Abiram hlangboel te khup a vuei.
18 I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.
A hlangboel lakliah hmai loh rhong tih halang rhoek te hmaisai loh a hlawp.
19 Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,
Horeb ah vaitoca mueihlawn a saii uh tih a bawk uh.
20 I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.
Amih kah thangpomnah te rham aka ca vaitotal muei la a hoi uh.
21 Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;
Egypt ah hno len a saii tih amih aka khang Pathen,
22 Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.
Ham kho ah khobaerhambae aka saii, Carhaek li ah mueirhih aka saii te a hnilh uh.
23 Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.
Amih te mitmoeng sak ham a ti vaengah a mikhmuh kah a puut ah a coelh Moses pai pawt koinih a kosi mael pawt vetih a phae pawn ni.
24 Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.
Sahnaih khohmuen te a hnawt uh dongah a olkhueh te tangnah uh pawh.
25 I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.
Amih kah dap khuiah cailak uh tih BOEIPA ol te hnatun uh pawh.
26 Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;
Te dongah amih te khosoek ah cungku sak ham,
27 A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.
Namtom taengah a tiingan cungku sak ham neh diklai ah thaekyak ham kut a thueng thil.
28 Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.
Te dongah Baalpeor neh sun uh tih aka duek kah hmueih te a caak uh.
29 A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;
A khoboe neh BOEIPA a veet uh dongah, amih taengah lucik a pung pah.
30 Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;
Tedae Phinekha te thoo tih a thangthui daengah lucik khaw cing.
31 Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.
Te vaengah anih te cadilcahma phoeikah cadilcahma ham kumhal hil duengnah la a nawt.
32 Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.
Meribah tui taengah a thintoek uh bal tih amih kongah Moses te a talh.
33 Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.
A mueihla te a koek uh dongah a ka nen khaw cal buengrhuet.
34 Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.
Amih taengkah BOEIPA loh a uen bangla pilnam rhoek mitmoeng sak uh pawh.
35 Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:
Tedae namtom rhoek neh pitpom uh hmaih tih amih kah bibi te a awt uh.
36 I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.
Te dongah amamih ham hlaeh la aka poeh muei taengah tho a thueng uh.
37 Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,
Te vaengah a ca huta khaw, tongpa khaw rhaithae taengla a nawn uh.
38 I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.
Kanaan muei taengah a nawn uh tih ommongsitoe thii, a ca tongpa neh a ca huta kah thii a long sak uh dongah thii loh diklai a poeih.
39 I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.
A bibi neh a poeih uh tih a khoboe neh cukhalh uh.
40 Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,
Te dongah a pilnam te BOEIPA kah thintoek loh sai coeng tih a rho te a tuei.
41 I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;
Te vaengah amih te namtom kut ah a paek tih a lunguet loh amih te rhep a buem.
42 I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.
A thunkha rhoek loh amih a nen uh tih a kut hmuiah a kunyun sak uh.
43 Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.
Amih te koep koep puet a huul coeng dae amamih kah cilsuep neh a koek uh dongah amamih kah thaesainah neh tlumhmawn uh.
44 A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.
Tedae amih kah a tamlung te a yaak vaengah amih kah rhal te a hmuh pah.
45 Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.
Te vaengah a paipi te amih ham a poek pah tih a sitlohnah khuikah a sitlohnah cungkuem neh ko koep a hlawt.
46 Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.
Te dongah amih aka sol rhoek boeih loh amih taengah haidamnah ham a paek.
47 Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.
Kaimih kah Pathen BOEIPA kaimih he n'khang lamtah na ming cim uem ham neh nang koehnah dongah ka domyok ham khaw, namtom rhoek kut lamkah kaimih n'coi lah.
48 Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.
Israel Pathen, BOEIPA tah khosuen lamkah kumhal duela a yoethen pai tih pilnam boeih loh, “Amen, BOEIPA thangthen uh,” ti saeh.
