< Psalmów 105 >

1 Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
Þakkið Drottni fyrir öll hans undursamlegu verk og segið frá þeim meðal þjóðanna.
2 Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
Syngið fyrir hann, leikið fyrir hann og segið öllum frá máttarverkum hans.
3 Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.
Lofið og vegsamið hans heilaga nafn. Þið sem tilbiðjið Drottin, fagnið!
4 Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.
Leitið hans og máttar hans, og keppið eftir að kynnast honum!
5 Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.
Minnist dásemdarverkanna sem hann vann fyrir okkur, sína útvöldu þjóð,
6 Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!
afkomendur Abrahams og Jakobs, þjóna hans. Munið þið hvernig hann útrýmdi óvinum okkar?
7 Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.
Hann er Drottinn, Guð okkar. Elska hans blasir við hvar sem er í landinu.
8 Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;
Þótt þúsund kynslóðir líði, þá gleymir hann ekki loforði sínu,
9 Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.
sáttmála sínum við Abraham og Ísak.
10 Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.
Þennan sáttmála endurnýjaði hann við Jakob. Þetta er hans eilífi sáttmáli við Ísrael:
11 Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;
„Ég mun gefa ykkur Kanaansland að erfð.“
12 Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.
Þetta sagði hann meðan þeir voru enn fámennir, já mjög fáir, og bjuggu sem útlendingar í landinu.
13 Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;
Síðar dreifðust þeir meðal þjóðanna og hröktust úr einu landinu í annað.
14 Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:
Samt leyfði hann engum að kúga þá og refsaði konungum sem það reyndu.
15 Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
„Snertið ekki við mínum útvöldu og gerið spámönnum mínum ekkert mein.“sagði hann.
16 Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.
Og hann lét hungursneyð koma yfir Kanaansland og allur matur gekk til þurrðar.
17 Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;
Þá sendi hann Jósef í ánauð til Egyptalands, þjóð sinni til bjargar.
18 Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,
Þeir hlekkjuðu hann og þjáðu,
19 Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go.
en Guð lét hann þola eldraunina og batt að lokum enda á fangavist hans.
20 Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.
Og faraó sendi eftir Jósef og lét hann lausan,
21 Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,
og setti hann svo yfir allar eigur sínar.
22 Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.
Þá hafði Jósef vald til að fangelsa höfðingja og segja ráðgjöfum konungs til.
23 Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;
Síðar kom Jakob (Ísrael) til Egyptalands og settist þar að með sonum sínum.
24 Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.
Þau ár fjölgaði Ísrael mjög, já svo mjög að þeir urðu fjölmennari en Egyptar, sem réðu landinu.
25 Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.
En Guð sneri hjörtum Egypta gegn Ísrael, þeir hötuðu þá og hnepptu í þrældóm.
26 Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;
Þá útvaldi Guð Móse sem fulltrúa sinn og Aron honum til hjálpar.
27 Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.
Hann gjörði tákn meðal Egypta og vakti þannig ótta hjá þeim.
28 Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.
Þeir fóru að skipun Drottins og hann sendi myrkur yfir landið,
29 Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.
breytti ám og vötnum í blóð svo að fiskurinn dó.
30 Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.
Þá kom flóðbylgja af froskum – þeir voru um allt, jafnvel í svefnherbergi konungs!
31 Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.
Að skipun Móse fylltist landið af mývargi og flugum.
32 Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich.
Í stað regns dundi banvænt hagl yfir landið og eldingar skelfdu íbúana.
33 Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.
Vínviður þeirra og fíkjutré drápust, féllu brotin til jarðar.
34 Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;
Þá bauð hann engisprettum að naga allan grænan gróður
35 I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.
og eyðileggja uppskeruna, – hvílík plága!
36 Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.
Þá deyddi hann frumburðina, – elsta barn í hverri egypskri fjölskyldu – þar fór framtíðarvonin.
37 Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.
Og Drottinn leiddi sitt fólk heilu og höldnu út úr Egyptalandi, hlaðið gulli og silfri. Ekkert þeirra var veikt eða vanmáttugt.
38 Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.
Og Egyptar voru því fegnastir þegar Ísraelsmenn héldu á brott, því að þeir óttuðust þá.
39 Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.
Um daga breiddi Guð út ský og hlífði þeim gegn brennheitri sólinni og um nætur lýsti hann þeim leiðina með eldstólpa.
40 Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.
Þeir báðu um kjöt og hann sendi þeim lynghænsni og brauð gaf hann þeim – manna, brauð frá himni.
41 Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.
Hann opnaði klettinn og vatnið spratt fram og varð að læk í eyðimörkinni.
42 Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.
Hann minntist loforðs síns til Abrahams, þjóns síns,
43 Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.
og leiddi sitt útvalda fólk fagnandi út úr Egyptalandi.
44 I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.
Og hann gaf þeim lönd heiðingjanna, sem stóðu í fullum blóma með þroskaða uppskeru og þeir átu það sem aðrir höfðu sáð til.
45 Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.
Allt skyldi þetta hvetja Ísrael til trúfesti og hlýðni við lög Drottins. Hallelúja!

< Psalmów 105 >