Psalmów 105
1 Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
Ku yi godiya ga Ubangiji, ku kira bisa sunansa; ku sanar a cikin al’ummai abin da ya yi.
2 Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
Ku rera gare shi, ku rera yabo gare shi; ku faɗa dukan abubuwan mamakin da ya aikata.
3 Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.
Ku ɗaukaka a cikin sunansa mai tsarki; bari zukatan waɗanda suke neman Ubangiji su yi farin ciki.
4 Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.
Ku sa rai ga Ubangiji da kuma ƙarfinsa; ku nemi fuskarsa kullum.
5 Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.
Ku tuna da abubuwan mamakin da ya yi, mu’ujizansa, da kuma hukunce-hukuncen da ya zartar,
6 Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!
Ya ku zuriyar Ibrahim bawansa, Ya ku’ya’yan Yaƙub, zaɓaɓɓensa.
7 Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.
Shi ne Ubangiji Allahnmu; kuma hukunce-hukuncensa suna a cikin dukan duniya.
8 Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;
Yana tuna da alkawarinsa har abada, maganar da ya umarta, har tsararraki dubu,
9 Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.
alkawarin da ya yi da Ibrahim, rantsuwar da ya yi wa Ishaku.
10 Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.
Ya tabbatar da shi ga Yaƙub a matsayin ƙa’ida, Isra’ila a matsayin madawwamin alkawari,
11 Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;
“Gare ka zan ba da ƙasar Kan’ana a matsayin rabo za ka yi gādo.”
12 Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.
Sa’ad da suke kima kawai, kima sosai, da kuma baƙi a cikinta,
13 Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;
suka yi ta yawo daga al’umma zuwa al’umma, daga masarauta zuwa wata.
14 Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:
Bai bar kowa yă danne su ba; saboda su, ya tsawata wa sarakuna,
15 Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
“Kada ku taɓa shafaffena; kada ku yi wa annabawa lahani.”
16 Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.
Ya sauko da yunwa a kan ƙasa ya kuma lalace dukan tanadinsu na abinci;
17 Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;
ya kuma aiki mutum a gabansu, Yusuf, da aka sayar a matsayin bawa.
18 Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,
Suka raunana ƙafafunsa da sarƙa aka sa wuyansa cikin ƙarafa,
19 Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go.
sai abin da ya rigafaɗi ya cika sai da maganar Ubangiji ta tabbatar da shi mai gaskiya.
20 Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.
Sarki ya aika aka kuma sake shi, mai mulkin mutane ya’yantar da shi.
21 Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,
Ya mai da shi shugaban gidansa, mai mulki a bisa dukan abin da ya mallaka,
22 Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.
don yă umarci sarakunansa yadda ya ga dama yă kuma koya wa dattawa hikima.
23 Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;
Sa’an nan Isra’ila ya shiga Masar; Yaƙub ya yi zama kamar baƙo a ƙasar Ham.
24 Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.
Ubangiji ya mai da mutanensa suka yi ta haihuwa; ya sa suka yi yawa suka fi ƙarfin maƙiyansu,
25 Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.
waɗanda ya juya zukatansu su ƙi mutanensa don su haɗa baki a kan bayinsa.
26 Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;
Ya aiki Musa bawansa, da Haruna, wanda ya zaɓa.
27 Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.
Suka yi mu’ujizansa a cikinsu, abubuwan mamakinsa a cikin ƙasar Ham.
28 Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.
Ya aiko da duhu ya kuma sa ƙasar tă yi duhu, ba domin sun yi tawaye a kan maganarsa ba?
29 Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.
Ya mai da ruwaye suka zama jini, ya sa kifayensu suka mutu.
30 Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.
Ƙasarsu ta yi ta fid da kwaɗi, waɗanda suka haura cikin ɗakunan kwana na masu mulkinsu.
31 Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.
Ya yi magana, sai tarin ƙudaje suka fito, cinnaku kuma ko’ina a ƙasar.
32 Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich.
Ya mai da ruwan samansu ya zama ƙanƙara, da walƙiya ko’ina a ƙasarsu;
33 Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.
ya lalace inabinsu da itatuwan ɓaurensu ya ragargaza itatuwan ƙasarsu.
34 Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;
Ya yi magana, sai fāri ɗango suka fito, fāran da ba su ƙidayuwa;
35 I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.
suka cinye kowane abu mai ruwan kore a cikin ƙasarsu, suka cinye amfanin gonarsu
36 Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.
Sa’an nan ya karkashe dukan’yan fari a cikin ƙasarsu, nunan fari na dukan mazantakarsu.
37 Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.
Ya fitar da Isra’ila, ɗauke da azurfa da zinariya, kuma daga cikin kabilansu babu wani da ya kāsa.
38 Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.
Masar ta yi murna sa’ad da suka tafi, saboda tsoron Isra’ila ya fāɗo musu.
39 Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.
Ya shimfiɗa girgije kamar mayafi, da kuma wuta don ta ba su haske da dare.
40 Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.
Suka roƙa, ya kuwa ba su makware ya kuma ƙosar da su da abinci daga sama.
41 Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.
Ya buɗe dutse, sai ruwa ya ɓulɓulo, kamar kogi ya gudu zuwa cikin hamada.
42 Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.
Ya tuna da alkawarinsa mai tsarki da ya ba wa bawansa Ibrahim.
43 Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.
Ya fitar da mutanensa da farin ciki, zaɓaɓɓunsa da sowa ta farin ciki;
44 I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.
ya ba su ƙasashen al’ummai, suka kuma sami gādon abin da waɗansu sun sha wahala a kai,
45 Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.
don su kiyaye farillansa su kuma kiyaye dokokinsa. Yabo ga Ubangiji.
