Psalmów 105
1 Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
Danket dem HERRN, ruft seinen Namen an, macht unter den Völkern seine Taten bekannt!
2 Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
Singet vor ihm, spielet vor ihm, redet von allen seinen Wundern!
3 Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.
Rühmet euch seines heiligen Namens! Es freue sich das Herz derer, die den HERRN suchen!
4 Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.
Fragt nach dem HERRN und nach seiner Macht, suchet sein Angesicht allezeit!
5 Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.
Gedenket seiner Wunder, die er getan, seiner Zeichen und der Urteile seines Mundes!
6 Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!
O Same Abrahams, seines Knechtes, o ihr Söhne Jakobs, seine Auserkorenen!
7 Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.
Er, der HERR, ist unser Gott; auf der ganzen Erde gilt sein Recht.
8 Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;
Er gedenkt auf ewig an seinen Bund, an das Wort, das er tausend Geschlechtern befohlen hat;
9 Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.
[des Bundes, ] den er mit Abraham geschlossen, seines Eides, den er Isaak geschworen hat.
10 Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.
Er stellte ihn auf für Jakob als Satzung, für Israel als ewigen Bund,
11 Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;
da er sprach: «Dir gebe ich das Land Kanaan als euer Erbteil»,
12 Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.
da sie noch leicht zu zählen waren, gar wenige und Fremdlinge darin,
13 Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;
und wandern mußten von einem Volk zum andern und von einem Königreich zum andern.
14 Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:
Er ließ sie von keinem Menschen bedrücken und züchtigte Könige um ihretwillen:
15 Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
«Tastet meine Gesalbten nicht an und tut meinen Propheten kein Leid!»
16 Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.
Und er rief eine Hungersnot herbei über das Land und zerschlug jegliche Stütze an Brot.
17 Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;
Er sandte einen Mann vor ihnen her, Joseph ward zum Sklaven verkauft!
18 Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,
Sie zwangen seinen Fuß in einen Stock; seine Seele geriet in Fesseln;
19 Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go.
bis zur Zeit, da sein Wort eintraf und der Ausspruch des HERRN ihn geläutert hatte.
20 Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.
Der König sandte hin und befreite ihn; der die Völker beherrschte, ließ ihn los.
21 Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,
Er setzte ihn zum Herrn über sein Haus und zum Herrscher über alle seine Güter,
22 Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.
daß er seine Fürsten nach Belieben binde und seine Ältesten unterweise.
23 Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;
Da zog Israel nach Ägypten, und Jakob wurde ein Fremdling im Lande Hams.
24 Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.
Und er machte sein Volk sehr fruchtbar und ließ es zahlreicher werden als seine Dränger.
25 Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.
Er wandte ihr Herz, sein Volk zu hassen, arglistig zu handeln an seinen Knechten.
26 Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;
Er sandte Mose, seinen Knecht, Aaron, den er erwählt hatte.
27 Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.
Die verrichteten seine Zeichen unter ihnen und taten Wunder im Lande Hams.
28 Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.
Er sandte Finsternis, und es ward Nacht, damit sie seinen Worten nicht widerstreben möchten.
29 Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.
Er verwandelte ihre Gewässer in Blut und tötete ihre Fische;
30 Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.
ihr Land wimmelte von Fröschen bis in die Gemächer ihrer Könige.
31 Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.
Er sprach; und es kamen Fliegenschwärme, Mücken in alle ihre Grenzen.
32 Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich.
Er gab ihnen Hagel statt Regen, Feuerflammen auf ihr Land;
33 Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.
und er schlug ihre Weinstöcke und Feigenbäume und zerbrach die Bäume in ihrem Land.
34 Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;
Er sprach; da kamen Heuschrecken und Käfer ohne Zahl,
35 I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.
die fraßen alles Kraut im Lande und verzehrten ihre Feldfrüchte.
36 Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.
Und er schlug alle Erstgeburt in ihrem Lande, alle Erstlinge ihrer Kraft.
37 Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.
Aber sie ließ er ausziehen mit Silber und Gold, und es war kein Strauchelnder unter ihren Stämmen.
38 Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.
Ägypten war froh, daß sie gingen; denn der Schrecken vor ihnen war auf sie gefallen.
39 Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.
Er breitete vor ihnen eine Wolke aus zur Decke und Feuer, um die Nacht zu erleuchten.
40 Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.
Sie forderten; da ließ er Wachteln kommen und sättigte sie mit Himmelsbrot.
41 Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.
Er öffnete den Felsen; da floß Wasser heraus; es floß ein Bach in der Wüste.
42 Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.
Denn er gedachte an sein heiliges Wort, an Abraham, seinen Knecht.
43 Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.
Er ließ sein Volk ausziehen mit Freuden, mit Jubel seine Auserwählten.
44 I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.
Und er gab ihnen die Länder der Heiden; und woran die Völker sich abgemüht hatten, das nahmen sie in Besitz;
45 Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.
auf daß sie seine Satzungen halten und seine Lehren bewahren möchten. Hallelujah!
