Psalmów 105
1 Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
Danket dem HERRN und predigt seinen Namen; verkündigt sein Tun unter den Völkern!
2 Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
Singet von ihm und lobet ihn; redet von allen seinen Wundern!
3 Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.
Rühmet seinen heiligen Namen; es freue sich das Herz derer, die den HERRN suchen!
4 Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.
Fraget nach dem HERRN und nach seiner Macht, suchet sein Antlitz allewege!
5 Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.
Gedenket seiner Wunderwerke, die er getan hat, seiner Wunder und der Gerichte seines Mundes,
6 Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!
ihr, der Same Abrahams, seines Knechtes, ihr Kinder Jakobs, seine Auserwählten!
7 Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.
Er ist der HERR, unser Gott; er richtet in aller Welt.
8 Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;
Er gedenkt ewiglich an seinen Bund, des Wortes, das er verheißen hat auf tausend Geschlechter,
9 Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.
den er gemacht hat mit Abraham, und des Eides mit Isaak;
10 Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.
und stellte es Jakob zu einem Rechte und Israel zum ewigen Bunde
11 Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;
und sprach: “Dir will ich das Land Kanaan geben, das Los eures Erbes,”
12 Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.
da sie wenig und gering waren und Fremdlinge darin.
13 Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;
Und sie zogen von Volk zu Volk, von einem Königreich zum andern Volk.
14 Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:
Er ließ keinen Menschen ihnen Schaden tun und strafte Könige um ihretwillen.
15 Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
“Tastet meine Gesalbten nicht an und tut meinen Propheten kein Leid!”
16 Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.
Und er ließ Teuerung ins Land kommen und entzog allen Vorrat des Brots.
17 Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;
Er sandte einen Mann vor ihnen hin; Joseph ward zum Knecht verkauft.
18 Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,
Sie zwangen seine Füße in den Stock, sein Leib mußte in Eisen liegen,
19 Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go.
bis daß sein Wort kam und die Rede des HERRN ihn durchläuterte.
20 Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.
Da sandte der König hin und ließ ihn losgeben; der HERR über Völker hieß ihn herauslassen.
21 Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,
Er setzte ihn zum Herrn über sein Haus, zum Herrscher über alle seine Güter,
22 Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.
daß er seine Fürsten unterwiese nach seiner Weise und seine Ältesten Weisheit lehrte.
23 Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;
Und Israel zog nach Ägypten, und Jakob ward ein Fremdling im Lande Hams.
24 Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.
Und er ließ sein Volk sehr wachsen und machte sie mächtiger denn ihre Feinde.
25 Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.
Er verkehrte jener Herz, daß sie seinem Volk gram wurden und dachten, seine Knechte mit List zu dämpfen.
26 Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;
Er sandte seinen Knecht Mose, Aaron, den er erwählt hatte.
27 Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.
Dieselben taten seine Zeichen unter ihnen und seine Wunder im Lande Hams.
28 Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.
Er ließ Finsternis kommen und machte es finster; und sie waren nicht ungehorsam seinen Worten.
29 Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.
Er verwandelte ihre Wasser in Blut und tötete ihre Fische.
30 Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.
Ihr Land wimmelte Frösche heraus in den Kammern ihrer Könige.
31 Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.
Er sprach: da kam Ungeziefer, Stechmücken in all ihr Gebiet.
32 Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich.
Er gab ihnen Hagel zum Regen, Feuerflammen in ihrem Lande
33 Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.
und schlug ihre Weinstöcke und Feigenbäume und zerbrach die Bäume in ihrem Gebiet.
34 Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;
Er sprach: da kamen Heuschrecken und Käfer ohne Zahl.
35 I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.
Und sie fraßen alles Gras in ihrem Lande und fraßen die Früchte auf ihrem Felde.
36 Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.
Er schlug alle Erstgeburt in Ägypten, alle Erstlinge ihrer Kraft.
37 Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.
Und er führte sie aus mit Silber und Gold; und war kein Gebrechlicher unter ihren Stämmen.
38 Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.
Ägypten ward froh, daß sie auszogen; denn ihre Furcht war auf sie gefallen.
39 Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.
Er breitete eine Wolke aus zur Decke und ein Feuer, des Nachts zu leuchten.
40 Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.
Sie baten: da ließ er Wachteln kommen; und er sättigte sie mit Himmelsbrot.
41 Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.
Er öffnete den Felsen: da floß Wasser heraus, daß Bäche liefen in der dürren Wüste.
42 Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.
Denn er gedachte an sein heiliges Wort, das er Abraham, seinem Knecht, hatte geredet.
43 Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.
Also führte er sein Volk in Freuden und seine Auserwählten in Wonne
44 I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.
und gab ihnen die Länder der Heiden, daß sie die Güter der Völker einnahmen,
45 Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.
auf daß sie halten sollten seine Rechte und sein Gesetze bewahren. Halleluja!
