Psalmów 105
1 Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
Dem Herrn sagt Dank! Verherrlicht seinen Namen! Macht seine Taten den Nationen kund!
2 Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
Lobsingt von ihm! Lobt ihn! Erzählt von seinen Wundern all!
3 Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.
In seinem heiligen Namen rühmet euch! Von Herzen freue sich, wer nach dem Herrn sucht!
4 Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.
Verlanget nach dem Herrn und seiner Herrlichkeit! Stets sucht sein Angesicht!
5 Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.
Gedenkt der Wunder, die er tat, der Zeichen, seiner Richtersprüche!
6 Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!
Geschlecht du, seines Knechtes Abraham, ihr Söhne Jakobs, seines Auserwählten! -
7 Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.
Der Herr ist unser Gott, und auf der ganzen Erde gelten seine Urteilssprüche.
8 Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;
In Ewigkeit gedenkt er seines Bundes und seines Wortes, das er sprach, ins tausendste Geschlecht,
9 Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.
des Bunds, den er mit Abraham geschlossen für Israel als einen ewigen Bund,
10 Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.
den er für Jakob als ein Recht bestätigt, und seines Eides, den er Isaak zugeschworen.
11 Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;
"Dir", sprach er, "geb' ich Kanaan, als euer zugemessen Erbe." -
12 Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.
Noch klein war damals ihre Zahl, noch winzig klein und fremd darin.
13 Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;
Sie wanderten von einem Heidenvolk zum andern, von einem Reich zu einer andern Nation.
14 Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:
Er gab nicht zu, daß jemand sie bedrückte; er warnte ihretwegen Könige:
15 Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
"Vergreift euch nicht an den von mir Gesalbten! Fügt keinen Schaden meinen Sehern zu!" -
16 Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.
Er rief alsdann ins Land den Hunger, jedwede Brotesstütze brechend.
17 Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;
Er sandte einen Mann vor ihnen her; zum Sklaven ward Joseph verkauft.
18 Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,
in Fesseln zwang man seine Füße; in Eisen ward sein Hals gelegt,
19 Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go.
bis in Erfüllung ging, was er verheißen, und ihn der Spruch des Herrn bewährte.
20 Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.
Da ließ der König ihn entfesseln; der Völkerherrscher ließ ihn frei.
21 Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,
Er machte ihn zum Herrn in seinem Hause und zum Verwalter über all sein Gut,
22 Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.
daß er nach seinem Sinne seine Fürsten lenkte und seine Ältesten belehrte. -
23 Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;
Alsdann kam nach Ägypten Israel, und Jakob ward ein Gast im Lande Chams.
24 Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.
Er machte fruchtbar dort sein Volk, für seine Feinde allzu zahlreich.
25 Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.
Nun wandte er ihr Herz zum Hasse wider Gottes Volk, zur Arglist gegen seine Diener.
26 Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;
Er sandte Moses, seinen Diener, und Aaron, den er sich erkoren.
27 Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.
Sie zeigten ihnen seine Wunder und taten Zeichen in dem Lande Chams.
28 Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.
Er sandte Finsternis, und dunkel ward's; doch achteten sie nicht auf seinen Wink.
29 Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.
Er wandelte in Blut ihr Wasser, und ihre Fische ließ er sterben.
30 Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.
Er ließ ihr Land von Fröschen wimmeln bis in die Kammern ihrer Könige.
31 Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.
Er sprach; da kam ein Fliegenschwarm und Mücken in ihr ganz Gebiet.
32 Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich.
Für Regen gab er ihnen Hagel und Feuerflammen auf ihr Land,
33 Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.
schlug ihren Weinstock, ihren Feigenbaum darnieder. zersplitterte die Bäume all in ihren Grenzen.
34 Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;
Er sprach; da kamen Heuschrecken und Ungeziefer ohne Zahl.
35 I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.
Sie fraßen alles Gras in ihrem Land und fraßen ihre Feldfrucht ab.
36 Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.
In ihrem Lande schlug er alle Erstgeburt, die Erstlinge all ihrer Kraft. -
37 Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.
Er führte sie mit Gold und Silber aus dem Lande, und unter seinen Stämmen war kein Müder.
38 Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.
Ägypten ward ob ihres Wegzugs froh; denn Angst vor ihnen hatte sie befallen.
39 Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.
Er breitete zum Schirme eine Wolke aus und Feuer, um bei Nacht zu leuchten.
40 Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.
Auf ihre Bitte ließ er Wachteln kommen und schenkte ihnen Himmelsspeise zur Genüge.
41 Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.
Er öffnete den Fels, daß Wasser flossen, in dürrem Lande Ströme rieselten.
42 Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.
Denn er gedachte seines heiligen Wortes und seines Dieners Abraham.
43 Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.
So führte er sein Volk mit Jubel fort, mit Jauchzen seine Auserwählten.
44 I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.
Der Heiden Länder gab er ihnen, ließ sie die Frucht des Völkerfleißes erben,
45 Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.
auf daß sie seine Rechte hielten, und seine Lehren treu bewahrten. Alleluja!
