Psalmów 105
1 Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
BOEIPA te uem uh lah. A ming te khue uh lah. A khoboe te pilnam rhoek taengah tukkil uh lah.
2 Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
Amah te hlai uh lah. Amah te tingtoeng uh lamtah amah kah khobaerhambae boeih te lolmang taeng uh lah.
3 Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.
A ming cim neh thangthen uh lamtah, BOEIPA aka tlap rhoek kah a lungbuei tah a kohoe saeh.
4 Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.
BOEIPA neh amah kah a sarhi te tlap lah. A maelhmai khaw tlap taitu lah.
5 Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.
A kopoekrhainah a saii neh a ka dongkah laitloeknah bangla anih khobaerhambae khaw,
6 Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!
A sal Abraham tiingan neh a coelh Jakob koca rhoek loh thoelh uh lah.
7 Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.
BOEIPA amah ni mamih kah Pathen coeng. A laitloeknah khaw diklai pum ah om.
8 Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;
A paipi tekumhal duela a thoelh dongah cadilcahma thawngkhat ham olka a uen.
9 Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.
Abraham neh Isaak taengah a saii a olhlo te,
10 Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.
Jakob taengah oltlueh la, Israel taengah kumhal paipi la a sut pah.
11 Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;
Te dongah, “Kanaan kho rhi te na rho la nang taengah kam paek ni,” na ti nah.
12 Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.
A hlang kah hlangmi te a sii la om pueng tih, a khuiah bakuep uh.
13 Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;
Te vaengah namtom taeng lamkah namtom taengla, ram pakhat lamkah pilnam pakhat taengla poengdoe uh.
14 Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:
Amih aka hnaemtaek ham hlang khueh pah pawt tih amih kongah manghai rhoek khaw a tluung pah.
15 Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
Ka koelh soah ben boel lamtah ka tonghma rhoek te thaehuet thil boeh,” a ti nah.
16 Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.
Khokha a khue vaengah kho khuiah conghol neh caak boeih te a phae pah.
17 Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;
Amih hmai kah a tueih hlang, Joseph te sal bangla a yoih.
18 Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,
A kho te hlong neh a phaep pah uh a hinglu ah thicung loh a toeh.
19 Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go.
A olthui a thoeng tue a pha due BOEIPA kah olthui loh ol loh anih te a cil a poe.
20 Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.
Manghai loh a tah dongah pilnam aka taem loh anih a doek tih a hlah.
21 Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,
Amah im kah boei neh a hnopai boeih aka taemrhai hamla,
22 Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.
A hinglu bangla a mangpa rhoek te khoh tih a hamca rhoek te cueih sak ham te a khueh.
23 Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;
Te vaengah Israel loh Egypt la kun tih Jakob loh Ham kho ah bakuep.
24 Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.
Tedae a pilnam te muep a pungtai sak tih a rhal rhoek lakah a yet sak.
25 Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.
BOEIPA loh a sal rhoek te rhaithi sak tih, a pilnam aka hmuhuet ham Egypt rhoek kah lungbuei te a maelh pah.
26 Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;
A sal Moses neh anih ham a coelh Aron te a tueih.
27 Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.
Amih rhoi loh Egypt rhoek taengah Boeipa kah miknoek olka a tueng sak rhoi tih, Ham kho ah khaw kopoekrhai hno te a tueng sak rhoi.
28 Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.
Khohmuep a tueih tih a hmuep sak dongah Boeipa kah olthui olka te koek uh thai pawh.
29 Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.
A tui te thii la a poeh sak tih a nga khaw a duek sak.
30 Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.
A kho kah bukak rhoek te a manghai rhoek kah imkhui la a khae sak.
31 Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.
Amah loh a uen tih a khorhi tom ah pil neh pilhlip uihli tlung.
32 Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich.
Khonal te rhael la a poeh sak tih a kho ah hmaisai hmai la coeng.
33 Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.
A misur neh a thaibu te khaw a haih pah tih a khorhi kah thing te a khaem pah.
34 Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;
A uen bal tih kaisih neh lungang te tae na pawt la halo.
35 I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.
Te vaengah a kho kah baelhing boeih a caak tih a khohmuen kah a thaihtae khaw a caak pah.
36 Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.
A kho khuikah caming boeih neh a thahuem boeih khuikah a thaihcuek te a ngawn pah.
37 Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.
Te vaengah amih te cak neh, sui neh ham pawk puei dongah amah koca rhoek khuikah tah paloe pawh.
38 Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.
Amih Egypt rhoek te birhihnah loh a vuei tih amih rhoek a nong vaengah a kohoe uh.
39 Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.
Himbaiyan bangla cingmai a yaal pah tih khoyin ah hmai a vang pah.
40 Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.
A bih vaengah tanghuem a khuen pah tih vaan kah buh te amih a kum sak.
41 Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.
Lungpang a ong vaengah tui ha phuet tih rhamrhae ah tuiva la a long sak te,
42 Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.
a sal Abraham taengkah a olkhueh cim te a poek dongah ni.
43 Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.
A pilnam khaw omngaihnah tamlung a coelh neh a khuen.
44 I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.
Te vaengah namtu rhoek kah a thakthaenah namtom khohmuen te a paek tih a pang uh te,
45 Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.
a oltlueh ngaithuen sak ham neh a olkhueng te kueinah sak ham ni. BOEIPA te thangthen lah.
