Psalmów 104
1 Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.
Blagoslavljaj Gospoda, oh moja duša. Oh Gospod, moj Bog, ti si tako velik, oblečen si s častjo in veličanstvom.
2 Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.
Ki se pokrivaš s svetlobo kakor z obleko, ki razteguješ nebo kakor zaveso.
3 Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;
Ki polagaš bruna svojih sob v vodah, ki delaš oblake [za] svoj bojni voz, ki hodiš na perutih vetra.
4 Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.
Ki svoje angele delaš za duhove, svoje služabnike za goreč ogenj.
5 Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.
Ki polagaš temelje zemlji, da na veke ne bo odstranjena.
6 Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.
Pokrivaš jo z globinami kakor z obleko; vode stojijo nad gorami.
7 Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.
Ob tvojem oštevanju so zbežale, ob glasu tvojega groma so odhitele.
8 Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.
Gredo gor po gorah, gredo dol po dolinah, na kraj, ki si ga ti osnoval zanje.
9 Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.
Postavil si mejo, da je ne morejo prečkati, da se ponovno ne obrnejo in ne pokrijejo zemlje.
10 Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,
On izvire pošilja v doline, ki tečejo med hribi.
11 A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.
Dajejo piti vsaki poljski živali, divji osli si gasijo žejo.
12 Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.
Poleg njih bo perjad neba, ki žvrgoli med mladikami, imela svoje prebivališče.
13 Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.
Iz svojih sob namaka hribe; zemlja je nasičena s sadom tvojih del.
14 Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:
Travi povzroča, da raste za živino in zelišče za služenje človeku, da lahko obrodi hrano iz zemlje
15 I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.
in vino, da razveseljuje človekovo srce in olje, da njegovemu obrazu stori, da zasveti in kruh, ki utrjuje človekovo srce.
16 Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;
Gospodova drevesa so polna soka, libanonske cedre, ki jih je posadil,
17 Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.
kjer si ptice pletejo svoja gnezda; glede štorklje, so ciprese njena hiša.
18 Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.
Visoki hribi so zatočišče za divje koze in skale za kunce.
19 Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.
Luno je določil za obdobja, sonce pozna svoje zahajanje.
20 Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
Delaš temo in je noč, ko vse gozdne živali lazijo naprej.
21 Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.
Mladi levi rjovejo za svojim plenom in iščejo svojo hrano od Boga.
22 Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.
Sonce vzhaja, zberejo se skupaj in se zleknejo v svoje brloge.
23 Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.
Človek hodi naprej k svojemu delu in k svojemu trudu do večera.
24 O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.
Oh Gospod, kako mnogotera so tvoja dela! V modrosti si jih vsa naredil; zemlja je polna tvojih bogastev.
25 W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.
Tako je to veliko in široko morje, v katerem so brezštevilne plazeče stvari, tako majhne kakor velike živali.
26 Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.
Tam se vozijo ladje, tam je ta leviatán, ki si ga naredil, da se igra v njem.
27 Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.
Vsi ti čakajo nate, da jim lahko daš njihovo hrano v pravšnjem obdobju.
28 Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.
To jim daješ, pobirajo; odpiraš svojo roko, nasičujejo se z dobrim.
29 Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.
Skrivaš svoj obraz, preplašijo se; jemlješ njihov dih, poginejo in se vrnejo k svojemu prahu.
30 Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.
Svojega duha pošiljaš naprej, ustvarjeni so; in obnavljaš obličje zemlje.
31 Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.
Gospodova slava bo vztrajala na veke. Gospod se bo veselil v svojih delih.
32 On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.
Gleda na zemljo in ta se trese; dotika se hribov in se kadijo.
33 Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.
Dokler živim, bom prepeval Gospodu; dokler imam svoj obstoj, bom prepeval hvalo svojemu Bogu.
34 O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.
Moje premišljevanje o njem bo prijetno; veselil se bom v Gospodu.
35 Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.
Naj bodo grešniki použiti z zemlje in naj zlobnega ne bo več. Blagoslavljaj Gospoda, oh moja duša. Hvalite Gospoda.
