Psalmów 104
1 Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.
Louva, minha alma, ao SENHOR; ó SENHOR meu Deus, tu és grandioso; de majestade e de glória estás vestido.
2 Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.
Tu estás coberto de luz, como que uma roupa; estendes os céus como cortinas.
3 Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;
Ele, que fixou seus cômodos sobre as águas; que faz das nuvens sua carruagem; que se move sobre as asas do vento.
4 Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.
Que faz de seus anjos ventos, e de seus servos fogo flamejante.
5 Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.
Ele fundou a terra sobre suas bases; ela jamais se abalará.
6 Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.
Com o abismo, como um vestido, tu a cobriste; sobre os montes estavam as águas.
7 Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.
Elas fugiram de tua repreensão; pela voz de teu trovão elas se recolheram apressadamente.
8 Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.
Os montes subiram [e] os vales desceram ao lugar que tu lhes tinha fundado.
9 Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.
Tu [lhes] puseste um limite, que não ultrapassarão; não voltarão mais a cobrir a terra.
10 Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,
Ele envia fontes aos vales, para que corram por entre os montes.
11 A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.
Elas dão de beber a todos os animais do campo; os asnos selvagens matam a sede [com elas].
12 Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.
Junto a elas habitam as aves dos céus, que dão [sua] voz dentre os ramos.
13 Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.
Ele rega os montes desde seus cômodos; a terra se farta do fruto de tuas obras.
14 Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:
Ele faz brotar a erva para os animais, e as plantas para o trabalho do homem, fazendo da terra produzir o pão,
15 I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.
E o vinho, que alegra o coração do homem, [e] faz o rosto brilhar o rosto com o azeite; com o pão, que fortalece o coração do homem.
16 Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;
As árvores do SENHOR são fartamente [nutridas], os cedros do Líbano, que ele plantou.
17 Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.
Onde as aves fazem ninhos, e os pinheiros são as casas para as cegonhas.
18 Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.
Os altos montes são para as cabras selvagens; as rochas, refúgio para os coelhos.
19 Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.
Ele fez a lua para [marcar] os tempos, e o sol sobre seu poente.
20 Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
Ele dá ordens à escuridão, e faz haver noite, quando saem todos os animais do mato.
21 Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.
Os filhos dos leões, rugindo pela presa, e para buscar de Deus sua comida.
22 Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.
Quando o sol volta a brilhar, [logo] se recolhem, e vão se deitar em suas tocas.
23 Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.
Então o homem sai para seu trabalho e sua obra até o entardecer.
24 O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.
Como são muitas as suas obras, SENHOR! Tu fizeste todas com sabedoria; a terra está cheia de teus bens.
25 W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.
Este grande e vasto mar, nele há inúmeros seres, animais pequenos e grandes.
26 Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.
Por ali andam os navios e o Leviatã que formastes, para que te alegrasses nele.
27 Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.
Todos eles aguardam por ti, que [lhes] dês seu alimento a seu tempo [devido].
28 Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.
O que tu dás, eles recolhem; tu abres tua mão, [e] eles se fartam de coisas boas.
29 Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.
[Quando] tu escondes teu rosto, eles ficam perturbados; [quando] tu tiras o fôlego deles, [logo] eles morrem, e voltam ao seu pó.
30 Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.
Tu envias o teu fôlego, e logo são criados; e [assim] tu renovas a face da terra.
31 Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.
A glória do SENHOR será para sempre; alegre-se o SENHOR em suas obras.
32 On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.
[Quando] ele olha para a terra, [logo] ela treme; [quando] ele toca nos montes, eles soltam fumaça.
33 Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.
Cantarei ao SENHOR em [toda] a minha vida; tocarei música ao meu Deus enquanto eu existir.
34 O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.
Meus pensamentos lhe serão agradáveis; eu me alegrarei no SENHOR.
35 Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.
Os pecadores serão consumidos da terra, e os maus não existirão mais. Bendizei, ó minha alma, ao SENHOR! Aleluia!
