< Psalmów 104 >

1 Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.
Mon âme, bénis l’Éternel! Éternel, mon Dieu, tu es infiniment grand! Tu es revêtu d’éclat et de magnificence!
2 Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.
Il s’enveloppe de lumière comme d’un manteau; Il étend les cieux comme un pavillon.
3 Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;
Il forme avec les eaux le faîte de sa demeure; Il prend les nuées pour son char, Il s’avance sur les ailes du vent.
4 Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.
Il fait des vents ses messagers, Des flammes de feu ses serviteurs.
5 Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.
Il a établi la terre sur ses fondements, Elle ne sera jamais ébranlée.
6 Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.
Tu l’avais couverte de l’abîme comme d’un vêtement, Les eaux s’arrêtaient sur les montagnes;
7 Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.
Elles ont fui devant ta menace, Elles se sont précipitées à la voix de ton tonnerre.
8 Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.
Des montagnes se sont élevées, des vallées se sont abaissées, Au lieu que tu leur avais fixé.
9 Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.
Tu as posé une limite que les eaux ne doivent point franchir, Afin qu’elles ne reviennent plus couvrir la terre.
10 Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,
Il conduit les sources dans des torrents Qui coulent entre les montagnes.
11 A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.
Elles abreuvent tous les animaux des champs; Les ânes sauvages y étanchent leur soif.
12 Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.
Les oiseaux du ciel habitent sur leurs bords, Et font résonner leur voix parmi les rameaux.
13 Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.
De sa haute demeure, il arrose les montagnes; La terre est rassasiée du fruit de tes œuvres.
14 Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:
Il fait germer l’herbe pour le bétail, Et les plantes pour les besoins de l’homme, Afin que la terre produise de la nourriture,
15 I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.
Le vin qui réjouit le cœur de l’homme, Et fait plus que l’huile resplendir son visage, Et le pain qui soutient le cœur de l’homme.
16 Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;
Les arbres de l’Éternel se rassasient, Les cèdres du Liban, qu’il a plantés.
17 Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.
C’est là que les oiseaux font leurs nids; La cigogne a sa demeure dans les cyprès,
18 Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.
Les montagnes élevées sont pour les boucs sauvages, Les rochers servent de retraite aux damans.
19 Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.
Il a fait la lune pour marquer les temps; Le soleil sait quand il doit se coucher.
20 Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
Tu amènes les ténèbres, et il est nuit: Alors tous les animaux des forêts sont en mouvement;
21 Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.
Les lionceaux rugissent après la proie, Et demandent à Dieu leur nourriture.
22 Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.
Le soleil se lève: ils se retirent, Et se couchent dans leurs tanières.
23 Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.
L’homme sort pour se rendre à son ouvrage, Et à son travail, jusqu’au soir.
24 O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.
Que tes œuvres sont en grand nombre, ô Éternel! Tu les as toutes faites avec sagesse. La terre est remplie de tes biens.
25 W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.
Voici la grande et vaste mer: Là se meuvent sans nombre Des animaux petits et grands;
26 Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.
Là se promènent les navires, Et ce léviathan que tu as formé pour se jouer dans les flots.
27 Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.
Tous ces animaux espèrent en toi, Pour que tu leur donnes la nourriture en son temps.
28 Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.
Tu la leur donnes, et ils la recueillent; Tu ouvres ta main, et ils se rassasient de biens.
29 Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.
Tu caches ta face: ils sont tremblants; Tu leur retires le souffle: ils expirent, Et retournent dans leur poussière.
30 Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.
Tu envoies ton souffle: ils sont créés, Et tu renouvelles la face de la terre.
31 Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.
Que la gloire de l’Éternel subsiste à jamais! Que l’Éternel se réjouisse de ses œuvres!
32 On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.
Il regarde la terre, et elle tremble; Il touche les montagnes, et elles sont fumantes.
33 Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.
Je chanterai l’Éternel tant que je vivrai, Je célébrerai mon Dieu tant que j’existerai.
34 O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.
Que mes paroles lui soient agréables! Je veux me réjouir en l’Éternel.
35 Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.
Que les pécheurs disparaissent de la terre, Et que les méchants ne soient plus! Mon âme, bénis l’Éternel! Louez l’Éternel!

< Psalmów 104 >