Psalmów 104
1 Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.
Min Sjæl, lov Herren; Herre, min Gud! du er saare stor, du har iført dig Majestæt og Herlighed.
2 Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.
Han ifører sig Lys som et Klædebon, han udbreder Himmelen som et Telt.
3 Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;
Han hvælver sine Sale i Vandene; han gør Skyerne til sin Vogn, han vandrer paa Vejrets Vinger.
4 Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.
Han gør Vindene til sine Engle, gloende Ild til sine Tjenere.
5 Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.
Han grundfæstede Jorden paa dens Grundvold, den skal ikke rokkes i al Evighed.
6 Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.
Du havde skjult den med Havet som med et Klæde, Vandene stode over Bjergene.
7 Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.
De flyede for din Trusel, de fore hastelig bort for din Tordens Røst.
8 Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.
Bjergene fore op, Dalene fore ned til det Sted, som du grundfæstede for dem.
9 Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.
Du satte en Grænse, hvorover de ikke skulde gaa; de skulde ikke skjule Jorden igen.
10 Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,
Han lader Kilder opvælde i Dalene; de rinde imellem Bjergene.
11 A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.
De give alle Markens Dyr at drikke, Vildæsler slukke deres Tørst.
12 Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.
Over dem bo Himmelens Fugle; ud fra Grenene lade de deres Røst høre.
13 Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.
Han vander Bjergene fra sine høje Sale; Jorden mættes af dine Gerningers Frugt.
14 Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:
Han lader Græs gro for Kvæget og Urter til Menneskens Tjeneste for at fremføre Brød af Jorden.
15 I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.
Og Vin glæder et Menneskes Hjerte, hans Ansigt bliver frydefuldt af Olie, og Brød vederkvæger et Menneskes Hjerte.
16 Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;
Herrens Træer mættes af Væde, Libanons Cedre, som han har plantet;
17 Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.
der hvor Fuglene bygge Rede; Storkens Bo er paa Fyrretræerne.
18 Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.
De høje Bjerge ere for Stengederne, Klipperne ere en Tilflugt for Kaninerne.
19 Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.
Han gjorde Maanen til at bestemme Tiderne, Solen ved sin Nedgang.
20 Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
Du gør Mørke, og der bliver Nat, i den krybe alle Skovens Dyr frem.
21 Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.
De unge Løver brøle efter Rov og komme for at kræve deres Føde af Gud.
22 Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.
Solen gaar op, saa trække de sig tilbage og lægge sig i deres Huler.
23 Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.
Da gaar Mennesket ud til sin Gerning og til sit Arbejde indtil Aftenen.
24 O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.
Hvor mange ere dine Gerninger, Herre! du gjorde dem alle viselig; Jorden er fuld af dine Ejendomme.
25 W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.
Her er Havet stort og vidt til begge Sider; der er Vrimmel uden Tal, der er Dyr, de smaa med de store.
26 Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.
Der gaa Skibene; der er Leviathan, som du dannede til at lege derudi.
27 Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.
De vente alle paa dig, at du skal give dem deres Føde i rette Tid.
28 Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.
Giver du dem, da sanke de; oplader du din Haand, da mættes de med godt.
29 Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.
Skjuler du dit Ansigt, da forfærdes de; tager du Aanden tilbage fra dem, da dø de og vende tilbage til deres Støv.
30 Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.
Udsender du din Aand, skabes de, og du fornyer Jordens Skikkelse.
31 Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.
Herrens Ære blive evindelig, Herren glæde sig over sine Gerninger!
32 On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.
Han ser til Jorden, og den bæver; han rører ved Bjergene, og de ryge.
33 Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.
Jeg vil synge for Herren, medens jeg lever, jeg vil lovsynge min Gud, medens jeg er til.
34 O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.
Maatte min Tale behage ham; jeg vil glædes i Herren.
35 Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.
Maatte dog Syndere udryddes af Jorden, og ugudelige ikke være ydermere! Min Sjæl, lov Herren! Halleluja.
