< Psalmów 103 >
1 Psalm Dawidowy. Błogosław duszo moja Panu, i wszystkie wnętrzności moje imieniowi jego świętemu.
Bemdize, ó alma minha ao Senhor, e tudo o que ha em mim, bemdiga o seu sancto nome.
2 Błogosławże duszo moja Panu, a nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego.
Bemdize, ó alma minha, ao Senhor, e não te esqueças de nenhum de seus beneficios.
3 Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje; który uzdrawia wszystkie choroby twoje;
O que perdôa todas as tuas iniquidades, que sara todas as tuas enfermidades,
4 Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:
Que redime a tua vida da perdição; que te corôa de benignidade e de misericordia,
5 Który nasyca dobrem usta twoje, a odnawia jako orła młodość twoję.
Que farta a tua bocca de bens, de sorte que a tua mocidade se renove como a da aguia.
6 Pan czyni, co sprawiedliwego jest, i sądy wszystkim uciśnionym.
O Senhor faz justiça e juizo a todos os opprimidos.
7 Oznajmił drogi swe Mojżeszowi, a synom Izraelskim sprawy swoje.
Fez conhecidos os seus caminhos a Moysés, e os seus feitos aos filhos d'Israel.
8 Miłosierny i litościwy jest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.
Misericordioso e piedoso é o Senhor; longanimo e grande em benignidade.
9 Nie będzie się na wieki wadził, a gniewu wiecznie chował.
Não reprovará perpetuamente, nem para sempre reterá a sua ira.
10 Nie według grzechów naszych obchodzi się z nami, ani według nieprawości naszych odpłaca nam.
Não nos tratou segundo os nossos peccados, nem nos recompensou segundo as nossas iniquidades.
11 Albowiem jako są niebiosa wysokie nad ziemią, tak jest utwierdzone miłosierdzie jego nad tymi, którzy się go boją;
Pois assim como o céu está elevado acima da terra, assim é grande a sua misericordia para com os que o temem.
12 A jako daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas przestępstwa nasze.
Assim como está longe o oriente do occidente, assim affasta de nós as nossas transgressões.
13 Jako ma litość ojciec nad dziatkami, tak ma litość Pan nad tymi, którzy się go boją.
Assim como um pae se compadece de seus filhos, assim o Senhor se compadece d'aquelles que o temem.
14 Onci zaiste zna, cośmy za ulepienie, pamięta, żeśmy prochem.
Pois elle conhece a nossa estructura, lembra-se de que somos pó.
15 Dni człowiecze są jako trawa, a jako kwiat polny, tak kwitnie.
Emquanto ao homem, os seus dias são como a herva, como a flor do campo assim floresce.
16 Gdy nań wiatr powienie, aliści go niemasz, ani go więcej pozna miejsce jego.
Passando por ella o vento, logo se vae, e o seu logar não será mais conhecido.
17 Ale miłosierdzie Pańskie od wieków aż na wieki nad tymi, którzy się go boją, a sprawiedliwość jego nad synami synów,
Mas a misericordia do Senhor é desde a eternidade e até á eternidade sobre aquelles que o temem, e a sua justiça sobre os filhos dos filhos;
18 Którzy strzegą przymierza jego, i pamiętają na przykazanie jego, aby je czynili.
Sobre aquelles que guardam o seu concerto, e sobre os que se lembram dos seus mandamentos para os cumprirem.
19 Pan na niebiosach utwierdził stolicę; a królestwo jego nad wszystkimi panuje.
O Senhor tem estabelecido o seu throno nos céus, e o seu reino domina sobre tudo.
20 Błogosławcież Panu Aniołowie jego mocni w sile, którzy czynicie rozkazania jego, posłusznymi będąc głosowi słowa jego.
Bemdizei ao Senhor, todos os seus anjos, vós que excedeis em força, que guardaes os seus mandamentos, obedecendo á voz da sua palavra.
21 Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego, słudzy jego, którzy czynicie wolę jego.
Bemdizei ao Senhor, todos os seus exercitos, vós, ministros seus, que executaes o seu beneplacito.
22 Błogosławcie Panu wszystkie sprawy jego, na wszystkich miejscach panowania jego. Błogosław, duszo moja! Panu.
Bemdizei ao Senhor, todas as suas obras, em todos os logares do seu dominio; bemdize, ó alma minha, ao Senhor.