Psalmów 103
1 Psalm Dawidowy. Błogosław duszo moja Panu, i wszystkie wnętrzności moje imieniowi jego świętemu.
Psalmus David. Benedic anima mea Domino et omnia, quae intra me sunt, nomini sancto eius.
2 Błogosławże duszo moja Panu, a nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego.
Benedic anima mea Domino: et noli oblivisci omnes retributiones eius:
3 Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje; który uzdrawia wszystkie choroby twoje;
Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis: qui sanat omnes infirmitates tuas.
4 Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:
Qui redimit de interitu vitam tuam: qui coronat te in misericordia et miserationibus.
5 Który nasyca dobrem usta twoje, a odnawia jako orła młodość twoję.
Qui replet in bonis desiderium tuum: renovabitur ut aquilae iuventus tua:
6 Pan czyni, co sprawiedliwego jest, i sądy wszystkim uciśnionym.
Faciens misericordias Dominus: et iudicium omnibus iniuriam patientibus.
7 Oznajmił drogi swe Mojżeszowi, a synom Izraelskim sprawy swoje.
Notas fecit vias suas Moysi, filiis Israel voluntates suas.
8 Miłosierny i litościwy jest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.
Miserator, et misericors Dominus: longanimis, et multum misericors.
9 Nie będzie się na wieki wadził, a gniewu wiecznie chował.
Non in perpetuum irascetur: neque aeternum comminabitur.
10 Nie według grzechów naszych obchodzi się z nami, ani według nieprawości naszych odpłaca nam.
Non secundum peccata nostra fecit nobis: neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis.
11 Albowiem jako są niebiosa wysokie nad ziemią, tak jest utwierdzone miłosierdzie jego nad tymi, którzy się go boją;
Quoniam secundum altitudinem caeli a terra: corroboravit misericordiam suam super timentes se.
12 A jako daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas przestępstwa nasze.
Quantum distat Ortus ab occidente: longe fecit a nobis iniquitates nostras.
13 Jako ma litość ojciec nad dziatkami, tak ma litość Pan nad tymi, którzy się go boją.
Quomodo miseretur pater filiorum, misertus est Dominus timentibus se:
14 Onci zaiste zna, cośmy za ulepienie, pamięta, żeśmy prochem.
quoniam ipse cognovit figmentum nostrum. Recordatus est quoniam pulvis sumus:
15 Dni człowiecze są jako trawa, a jako kwiat polny, tak kwitnie.
homo, sicut foenum dies eius, tamquam flos agri sic efflorebit.
16 Gdy nań wiatr powienie, aliści go niemasz, ani go więcej pozna miejsce jego.
Quoniam spiritus pertransibit in illo, et non subsistet: et non cognoscet amplius locum suum.
17 Ale miłosierdzie Pańskie od wieków aż na wieki nad tymi, którzy się go boją, a sprawiedliwość jego nad synami synów,
Misericordia autem Domini ab aeterno, et usque in aeternum super timentes eum. Et iustitia illius in filios filiorum,
18 Którzy strzegą przymierza jego, i pamiętają na przykazanie jego, aby je czynili.
his qui servant testamentum eius: Et memores sunt mandatorum ipsius, ad faciendum ea.
19 Pan na niebiosach utwierdził stolicę; a królestwo jego nad wszystkimi panuje.
Dominus in caelo paravit sedem suam: et regnum ipsius omnibus dominabitur.
20 Błogosławcież Panu Aniołowie jego mocni w sile, którzy czynicie rozkazania jego, posłusznymi będąc głosowi słowa jego.
Benedicite Domino omnes angeli eius: potentes virtute, facientes verbum illius, ad audiendam vocem sermonum eius.
21 Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego, słudzy jego, którzy czynicie wolę jego.
Benedicite Domino omnes virtutes eius: ministri eius, qui facitis voluntatem eius.
22 Błogosławcie Panu wszystkie sprawy jego, na wszystkich miejscach panowania jego. Błogosław, duszo moja! Panu.
Benedicite Domino omnia opera eius: in omni loco dominationis eius, benedic anima mea Domino.
