< Psalmów 103 >
1 Psalm Dawidowy. Błogosław duszo moja Panu, i wszystkie wnętrzności moje imieniowi jego świętemu.
Dari Daud. Pujilah TUHAN, hai jiwaku, segenap batinku, pujilah nama-Nya yang kudus.
2 Błogosławże duszo moja Panu, a nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego.
Pujilah TUHAN, hai jiwaku, jangan lupakan segala kebaikan-Nya!
3 Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje; który uzdrawia wszystkie choroby twoje;
Dia yang mengampuni semua dosamu, yang menyembuhkan segala penyakitmu,
4 Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:
Dia yang membebaskan nyawamu dari kuburan, yang melimpahi engkau dengan kasih dan belas kasihan.
5 Który nasyca dobrem usta twoje, a odnawia jako orła młodość twoję.
Dia yang memuaskan hidupmu dengan yang baik, sehingga engkau awet muda seperti burung rajawali.
6 Pan czyni, co sprawiedliwego jest, i sądy wszystkim uciśnionym.
TUHAN menjalankan hukum dan keadilan bagi semua orang yang tertindas.
7 Oznajmił drogi swe Mojżeszowi, a synom Izraelskim sprawy swoje.
Ia menyatakan rencana-Nya kepada Musa dan perbuatan-perbuatan-Nya kepada bangsa Israel.
8 Miłosierny i litościwy jest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.
Sebab TUHAN pengasih dan penyayang, Ia panjang sabar dan kasih-Nya berlimpah.
9 Nie będzie się na wieki wadził, a gniewu wiecznie chował.
Ia tidak menghardik terus-menerus, dan tidak marah untuk selama-lamanya.
10 Nie według grzechów naszych obchodzi się z nami, ani według nieprawości naszych odpłaca nam.
Ia tidak menghukum kita setimpal dosa kita, atau membalas kita setimpal kesalahan kita.
11 Albowiem jako są niebiosa wysokie nad ziemią, tak jest utwierdzone miłosierdzie jego nad tymi, którzy się go boją;
Tetapi setinggi langit di atas bumi, sebesar itu kasih-Nya bagi orang yang takwa.
12 A jako daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas przestępstwa nasze.
Sejauh timur dari barat, sejauh itu dibuang-Nya dosa-dosa kita.
13 Jako ma litość ojciec nad dziatkami, tak ma litość Pan nad tymi, którzy się go boją.
Seperti seorang bapak mengasihi anak-anaknya, begitulah TUHAN mengasihi orang yang takwa.
14 Onci zaiste zna, cośmy za ulepienie, pamięta, żeśmy prochem.
Sebab TUHAN tahu kita terbuat dari apa, Ia ingat kita ini hanya debu.
15 Dni człowiecze są jako trawa, a jako kwiat polny, tak kwitnie.
Manusia hidupnya singkat seperti rumput; ia berkembang seperti bunga di ladang;
16 Gdy nań wiatr powienie, aliści go niemasz, ani go więcej pozna miejsce jego.
bila ditiup angin, lenyaplah ia, malah tempatnya tidak diketahui lagi.
17 Ale miłosierdzie Pańskie od wieków aż na wieki nad tymi, którzy się go boją, a sprawiedliwość jego nad synami synów,
Tetapi TUHAN tetap mengasihi orang takwa, kebaikan-Nya berlangsung turun-temurun
18 Którzy strzegą przymierza jego, i pamiętają na przykazanie jego, aby je czynili.
bagi orang yang berpegang pada perjanjian-Nya, dan dengan setia melakukan perintah-Nya.
19 Pan na niebiosach utwierdził stolicę; a królestwo jego nad wszystkimi panuje.
TUHAN memerintah di surga, Ia raja yang berkuasa atas segala-galanya.
20 Błogosławcież Panu Aniołowie jego mocni w sile, którzy czynicie rozkazania jego, posłusznymi będąc głosowi słowa jego.
Pujilah TUHAN, hai malaikat-malaikat-Nya yang perkasa, yang mendengarkan dan melakukan perintah-Nya.
21 Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego, słudzy jego, którzy czynicie wolę jego.
Pujilah TUHAN, hai semua makhluk di surga, semua hamba-Nya yang melakukan kehendak-Nya.
22 Błogosławcie Panu wszystkie sprawy jego, na wszystkich miejscach panowania jego. Błogosław, duszo moja! Panu.
Pujilah TUHAN, hai segala ciptaan di seluruh wilayah kekuasaan-Nya. Pujilah TUHAN, hai jiwaku!