Psalmów 103
1 Psalm Dawidowy. Błogosław duszo moja Panu, i wszystkie wnętrzności moje imieniowi jego świętemu.
Von David. - Den Herrn lobpreise, meine Seele, mein ganzes Herz den heiligen Namen sein!
2 Błogosławże duszo moja Panu, a nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego.
Lobpreis den Herrn, du, meine Seele! Vergiß nicht, was er Gutes dir getan!
3 Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje; który uzdrawia wszystkie choroby twoje;
Er ist's, der alle deine Schuld vergibt, der alle deine Leiden heilt,
4 Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:
der vor dem Grab dein Leben rettet, mit Huld und Liebe dich umgibt,
5 Który nasyca dobrem usta twoje, a odnawia jako orła młodość twoję.
mit Segen dein Verlangen stillt und dich dem Phönix gleich verjüngt.
6 Pan czyni, co sprawiedliwego jest, i sądy wszystkim uciśnionym.
Gerechtigkeit übt stets der Herr, schafft allen Unterdrückten Recht.
7 Oznajmił drogi swe Mojżeszowi, a synom Izraelskim sprawy swoje.
Er zeigt, wie einst dem Moses seine Wege, den Kindern Israels all seine Taten.
8 Miłosierny i litościwy jest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.
Barmherzig ist der Herr und gnädig, langmütig und von großer Huld.
9 Nie będzie się na wieki wadził, a gniewu wiecznie chował.
Er zürnt nicht immerfort; noch trägt er ewig nach.
10 Nie według grzechów naszych obchodzi się z nami, ani według nieprawości naszych odpłaca nam.
Er tut uns nicht nach unsren Sünden, vergüt uns nicht nach unsren Missetaten.
11 Albowiem jako są niebiosa wysokie nad ziemią, tak jest utwierdzone miłosierdzie jego nad tymi, którzy się go boją;
So hoch der Himmel über dieser Erde, so überragend seine Liebe über denen, die ihn fürchten.
12 A jako daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas przestępstwa nasze.
So fern der Morgen von dem Abend ist, entfernt er unsere Schuld von uns.
13 Jako ma litość ojciec nad dziatkami, tak ma litość Pan nad tymi, którzy się go boją.
So innig, wie ein Vater seine Kinder liebt, so liebt der Herr die, so ihn fürchten.
14 Onci zaiste zna, cośmy za ulepienie, pamięta, żeśmy prochem.
Er kennt ja unsere Art, ist eingedenk, daß wir aus Staub.
15 Dni człowiecze są jako trawa, a jako kwiat polny, tak kwitnie.
Der Sterbliche! Wie Gras sind seine Tage, er blüht wie eine Blume auf dem Felde.
16 Gdy nań wiatr powienie, aliści go niemasz, ani go więcej pozna miejsce jego.
Wenn sie ein Lüftchen anhaucht, ist sie weg, und ihre Stätte kennt sie nimmer.
17 Ale miłosierdzie Pańskie od wieków aż na wieki nad tymi, którzy się go boją, a sprawiedliwość jego nad synami synów,
Die Huld des Herrn jedoch ruht für und für auf denen, die ihn fürchten, und seine Liebe auf den Kindeskindern,
18 Którzy strzegą przymierza jego, i pamiętają na przykazanie jego, aby je czynili.
die seinen Bund bewahren und seine Vorschriften erfüllen wollen.
19 Pan na niebiosach utwierdził stolicę; a królestwo jego nad wszystkimi panuje.
Der Herr hat seinen Thron im Himmel aufgestellt; doch seine Herrschaft waltet über alles.
20 Błogosławcież Panu Aniołowie jego mocni w sile, którzy czynicie rozkazania jego, posłusznymi będąc głosowi słowa jego.
Lobpreist den Herrn, ihr, seine Engel, ihr starken Helden, die ihr seinen Willen tut und seinem Donnerrufe folgt!
21 Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego, słudzy jego, którzy czynicie wolę jego.
Lobpreist den Herrn, all seine Heere! Ihr Diener, die Vollstrecker seines Willens!
22 Błogosławcie Panu wszystkie sprawy jego, na wszystkich miejscach panowania jego. Błogosław, duszo moja! Panu.
Lobpreist den Herrn, all seine Werke an allen Orten seiner Herrschaft! Lobpreis den Herrn, du, meine Seele!
