Psalmów 103
1 Psalm Dawidowy. Błogosław duszo moja Panu, i wszystkie wnętrzności moje imieniowi jego świętemu.
Von David. / Preise Jahwe, o meine Seele, / Und all mein Innres seinen heiligen Namen!
2 Błogosławże duszo moja Panu, a nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego.
Preise Jahwe, o meine Seele, / Und vergiß nicht all seiner Segenstaten!
3 Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje; który uzdrawia wszystkie choroby twoje;
Er vergibt dir all deine Missetat, / Schafft all deiner Krankheit Heilung.
4 Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:
Er erlöset dein Leben vom Tode, / Krönt dich mit Huld und Erbarmen.
5 Który nasyca dobrem usta twoje, a odnawia jako orła młodość twoję.
Er sättigt dein Alter mit Gutem, / So daß deine Jugend sich wieder erneut / Wie eines Adlers Gefieder.
6 Pan czyni, co sprawiedliwego jest, i sądy wszystkim uciśnionym.
Heilstaten vollführet Jahwe, / Recht schafft er allen Bedrückten.
7 Oznajmił drogi swe Mojżeszowi, a synom Izraelskim sprawy swoje.
Mose tat er seine Wege kund, / Israels Söhnen sein herrliches Tun.
8 Miłosierny i litościwy jest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.
Barmherzig und gnädig ist Jahwe, / Langmütig und reich an Huld.
9 Nie będzie się na wieki wadził, a gniewu wiecznie chował.
Er hat nicht für immer gehadert / Und nicht auf ewig gezürnt.
10 Nie według grzechów naszych obchodzi się z nami, ani według nieprawości naszych odpłaca nam.
Nicht nach unsern Sünden hat er uns gelohnt, / Uns nicht vergolten nach unsern Vergehn.
11 Albowiem jako są niebiosa wysokie nad ziemią, tak jest utwierdzone miłosierdzie jego nad tymi, którzy się go boją;
Sondern so hoch der Himmel ist über der Erde, / So mächtig war seine Huld bei den Frommen.
12 A jako daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas przestępstwa nasze.
So weit der Osten vom Westen ist, / Hat er unsre Frevel von uns entfernt.
13 Jako ma litość ojciec nad dziatkami, tak ma litość Pan nad tymi, którzy się go boją.
Wie sich ein Vater der Kinder erbarmt, / Hat Jahwe sich stets erbarmt seiner Frommen.
14 Onci zaiste zna, cośmy za ulepienie, pamięta, żeśmy prochem.
Er weiß ja, wie schwach wir sind, / Er gedenket daran: wir sind Staub.
15 Dni człowiecze są jako trawa, a jako kwiat polny, tak kwitnie.
Eines Sterblichen Tage sind wie Gras, / Wie des Feldes Blume, so blüht er.
16 Gdy nań wiatr powienie, aliści go niemasz, ani go więcej pozna miejsce jego.
Fährt über sie ein Windstoß, so ist sie dahin, / Und es kennt sie nicht mehr ihre Stätte.
17 Ale miłosierdzie Pańskie od wieków aż na wieki nad tymi, którzy się go boją, a sprawiedliwość jego nad synami synów,
Doch Jahwes Gnade erzeigt sich auf ewig an seinen Frommen, / Seine Treue erfahren in jedem Geschlecht
18 Którzy strzegą przymierza jego, i pamiętają na przykazanie jego, aby je czynili.
Alle, die seinen Bund bewahren / Und seiner Gebote gedenken, sie zu erfüllen.
19 Pan na niebiosach utwierdził stolicę; a królestwo jego nad wszystkimi panuje.
Jahwe hat seinen Thron im Himmel errichtet, / Sein Königtum herrscht über alles.
20 Błogosławcież Panu Aniołowie jego mocni w sile, którzy czynicie rozkazania jego, posłusznymi będąc głosowi słowa jego.
Preist Jahwe, ihr seine Engel, / Ihr Helden an Kraft, die ihr sein Gebot vollführt, / Indem ihr dem Ruf seines Wortes gehorcht!
21 Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego, słudzy jego, którzy czynicie wolę jego.
Preist Jahwe, ihr seine Heere alle, / Seine Diener, die ihr seinen Willen vollstreckt!
22 Błogosławcie Panu wszystkie sprawy jego, na wszystkich miejscach panowania jego. Błogosław, duszo moja! Panu.
Preist Jahwe, ihr seine Werke all, / An jedem Ort seines Herrschaftsgebiets! / Preise Jahwe auch meine Seele!
