Psalmów 103
1 Psalm Dawidowy. Błogosław duszo moja Panu, i wszystkie wnętrzności moje imieniowi jego świętemu.
Een psalm van David. Loof den HEERE, mijn ziel, en al wat binnen in mij is, Zijn heiligen Naam.
2 Błogosławże duszo moja Panu, a nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego.
Loof den HEERE, mijn ziel, en vergeet geen van Zijn weldaden;
3 Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje; który uzdrawia wszystkie choroby twoje;
Die al uw ongerechtigheid vergeeft, die al uw krankheden geneest;
4 Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:
Die uw leven verlost van het verderf, die u kroont met goedertierenheid en barmhartigheden;
5 Który nasyca dobrem usta twoje, a odnawia jako orła młodość twoję.
Die uw mond verzadigt met het goede, uw jeugd vernieuwt als eens arends.
6 Pan czyni, co sprawiedliwego jest, i sądy wszystkim uciśnionym.
De HEERE doet gerechtigheid en gerichten al dengenen, die onderdrukt worden.
7 Oznajmił drogi swe Mojżeszowi, a synom Izraelskim sprawy swoje.
Hij heeft Mozes Zijn wegen bekend gemaakt, den kinderen Israels Zijn daden.
8 Miłosierny i litościwy jest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.
Barmhartig en genadig is de HEERE, lankmoedig en groot van goedertierenheid.
9 Nie będzie się na wieki wadził, a gniewu wiecznie chował.
Hij zal niet altoos twisten, noch eeuwiglijk den toorn behouden.
10 Nie według grzechów naszych obchodzi się z nami, ani według nieprawości naszych odpłaca nam.
Hij doet ons niet naar onze zonden, en vergeldt ons niet naar onze ongerechtigheden.
11 Albowiem jako są niebiosa wysokie nad ziemią, tak jest utwierdzone miłosierdzie jego nad tymi, którzy się go boją;
Want zo hoog de hemel is boven de aarde, is Zijn goedertierenheid geweldig over degenen, die Hem vrezen.
12 A jako daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas przestępstwa nasze.
Zo ver het oosten is van het westen, zo ver doet Hij onze overtredingen van ons.
13 Jako ma litość ojciec nad dziatkami, tak ma litość Pan nad tymi, którzy się go boją.
Gelijk zich een vader ontfermt over de kinderen, ontfermt Zich de HEERE over degenen, die Hem vrezen.
14 Onci zaiste zna, cośmy za ulepienie, pamięta, żeśmy prochem.
Want Hij weet, wat maaksel wij zijn, gedachtig zijnde, dat wij stof zijn.
15 Dni człowiecze są jako trawa, a jako kwiat polny, tak kwitnie.
De dagen des mensen zijn als het gras, gelijk een bloem des velds, alzo bloeit hij.
16 Gdy nań wiatr powienie, aliści go niemasz, ani go więcej pozna miejsce jego.
Als de wind daarover gegaan is, zo is zij niet meer, en haar plaats kent haar niet meer.
17 Ale miłosierdzie Pańskie od wieków aż na wieki nad tymi, którzy się go boją, a sprawiedliwość jego nad synami synów,
Maar de goedertierenheid des HEEREN is van eeuwigheid en tot eeuwigheid over degenen, die Hem vrezen, en Zijn gerechtigheid aan kindskinderen;
18 Którzy strzegą przymierza jego, i pamiętają na przykazanie jego, aby je czynili.
Aan degenen, die Zijn verbond houden, en die aan Zijn bevelen denken, om die te doen.
19 Pan na niebiosach utwierdził stolicę; a królestwo jego nad wszystkimi panuje.
De HEERE heeft Zijn troon in de hemelen bevestigd, en Zijn Koninkrijk heerst over alles.
20 Błogosławcież Panu Aniołowie jego mocni w sile, którzy czynicie rozkazania jego, posłusznymi będąc głosowi słowa jego.
Looft den HEERE, Zijn engelen! gij krachtige helden, die Zijn woord doet, gehoorzamende de stem Zijns woords.
21 Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego, słudzy jego, którzy czynicie wolę jego.
Looft den HEERE, al Zijn heirscharen! gij Zijn dienaars, die Zijn welbehagen doet!
22 Błogosławcie Panu wszystkie sprawy jego, na wszystkich miejscach panowania jego. Błogosław, duszo moja! Panu.
Looft den HEERE, al Zijn werken! aan alle plaatsen Zijner heerschappij. Loof den HEERE, mijn ziel!
