< Psalmów 103 >
1 Psalm Dawidowy. Błogosław duszo moja Panu, i wszystkie wnętrzności moje imieniowi jego świętemu.
Van David. Loof Jahweh, mijn ziel, Heel mijn binnenste zijn heilige Naam;
2 Błogosławże duszo moja Panu, a nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego.
Loof Jahweh, mijn ziel, En vergeet zijn talloze weldaden niet!
3 Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje; który uzdrawia wszystkie choroby twoje;
Hij is het, die al uw zonden vergeeft, En al uw zwakheid geneest;
4 Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:
Die uw leven behoedt voor het graf, U kroont met genade en ontferming;
5 Który nasyca dobrem usta twoje, a odnawia jako orła młodość twoję.
Die al uw verlangens bevredigt, En als een adelaar uw jeugd verjongt!
6 Pan czyni, co sprawiedliwego jest, i sądy wszystkim uciśnionym.
Jahweh oefent gerechtigheid uit, Schaft recht aan alle verdrukten:
7 Oznajmił drogi swe Mojżeszowi, a synom Izraelskim sprawy swoje.
Hij toonde Moses zijn wegen, Aan de kinderen van Israël zijn machtige werken!
8 Miłosierny i litościwy jest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.
Maar Jahweh is ook barmhartig en genadig, Lankmoedig en rijk aan ontferming:
9 Nie będzie się na wieki wadził, a gniewu wiecznie chował.
Hij toornt niet voor immer, En wrokt niet voor eeuwig;
10 Nie według grzechów naszych obchodzi się z nami, ani według nieprawości naszych odpłaca nam.
Hij vergeldt ons niet naar onze zonden, En straft ons niet naar onze schuld.
11 Albowiem jako są niebiosa wysokie nad ziemią, tak jest utwierdzone miłosierdzie jego nad tymi, którzy się go boją;
Neen, zo hoog als de hemel Zich boven de aarde verheft, Zo groot is zijn goedheid Voor hen, die Hem vrezen!
12 A jako daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas przestępstwa nasze.
Zo ver het oosten staat van het westen, Werpt Hij onze schuld van Zich af;
13 Jako ma litość ojciec nad dziatkami, tak ma litość Pan nad tymi, którzy się go boją.
Zoals een vader zich over zijn kinderen ontfermt, Ontfermt Zich Jahweh over hen, die Hem vrezen:
14 Onci zaiste zna, cośmy za ulepienie, pamięta, żeśmy prochem.
Want Hij kent onze aard, En bedenkt, dat wij stof zijn.
15 Dni człowiecze są jako trawa, a jako kwiat polny, tak kwitnie.
Als het gras zijn de dagen der mensen, Ze bloeien als een bloem op het veld:
16 Gdy nań wiatr powienie, aliści go niemasz, ani go więcej pozna miejsce jego.
Waait er een wind overheen, ze is weg, En men weet niet meer, waar ze stond.
17 Ale miłosierdzie Pańskie od wieków aż na wieki nad tymi, którzy się go boją, a sprawiedliwość jego nad synami synów,
Maar van eeuwigheid is de goedheid van Jahweh, En tot in eeuwigheid blijft zij bestaan; Zijn barmhartigheid is voor hen, die Hem vrezen, En voor de kinderen van hun zonen:
18 Którzy strzegą przymierza jego, i pamiętają na przykazanie jego, aby je czynili.
Voor hen, die zijn Verbond onderhouden, Zijn geboden gedenken en ze volbrengen.
19 Pan na niebiosach utwierdził stolicę; a królestwo jego nad wszystkimi panuje.
In de hemel heeft Jahweh zijn troon opgeslagen, En zijn koningschap beheerst het heelal;
20 Błogosławcież Panu Aniołowie jego mocni w sile, którzy czynicie rozkazania jego, posłusznymi będąc głosowi słowa jego.
Jahweh’s engelen zingen Hem glorie, De sterke helden, die zijn geboden volbrengen, Die gehoorzamen aan zijn bevelen!
21 Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego, słudzy jego, którzy czynicie wolę jego.
Looft Jahweh dan, al zijn legerscharen, Zijn dienaars, die zijn wil volbrengt;
22 Błogosławcie Panu wszystkie sprawy jego, na wszystkich miejscach panowania jego. Błogosław, duszo moja! Panu.
Looft Jahweh, al zijn werken, In iedere plaats van zijn rijk; Loof Jahweh, mijn ziel!