< Psalmów 103 >
1 Psalm Dawidowy. Błogosław duszo moja Panu, i wszystkie wnętrzności moje imieniowi jego świętemu.
Af David. Min Sjæl, lov HERREN, og alt i mig love hans hellige Navn!
2 Błogosławże duszo moja Panu, a nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego.
Min Sjæl, lov HERREN, og glem ikke alle hans Velgerninger!
3 Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje; który uzdrawia wszystkie choroby twoje;
Han, som tilgiver alle dine Misgerninger og læger alle dine Sygdomme,
4 Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:
han, som udløser dit Liv fra Graven og kroner dig med Miskundhed og Barmhjertighed,
5 Który nasyca dobrem usta twoje, a odnawia jako orła młodość twoję.
han, som mætter din Sjæl med godt, saa du bliver ung igen som Ørnen!
6 Pan czyni, co sprawiedliwego jest, i sądy wszystkim uciśnionym.
HERREN øver Retfærdighed og Ret mod alle fortrykte.
7 Oznajmił drogi swe Mojżeszowi, a synom Izraelskim sprawy swoje.
Han lod Moses se sine Veje, Israels Børn sine Gerninger;
8 Miłosierny i litościwy jest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.
barmhjertig og naadig er HERREN, langmodig og rig paa Miskundhed;
9 Nie będzie się na wieki wadził, a gniewu wiecznie chował.
han gaar ikke bestandig i Rette, gemmer ej evigt paa Vrede;
10 Nie według grzechów naszych obchodzi się z nami, ani według nieprawości naszych odpłaca nam.
han handled ej med os efter vore Synder, gengældte os ikke efter vor Brøde.
11 Albowiem jako są niebiosa wysokie nad ziemią, tak jest utwierdzone miłosierdzie jego nad tymi, którzy się go boją;
Men saa højt som Himlen er over Jorden, er hans Miskundhed stor over dem, der frygter ham.
12 A jako daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas przestępstwa nasze.
Saa langt som Østen er fra Vesten, har han fjernet vore Synder fra os.
13 Jako ma litość ojciec nad dziatkami, tak ma litość Pan nad tymi, którzy się go boją.
Som en Fader forbarmer sig over sine Børn, forbarmer HERREN sig over dem, der frygter ham.
14 Onci zaiste zna, cośmy za ulepienie, pamięta, żeśmy prochem.
Thi han kender vor Skabning, han kommer i Hu, vi er Støv;
15 Dni człowiecze są jako trawa, a jako kwiat polny, tak kwitnie.
som Græs er Menneskets Dage, han blomstrer som Markens Blomster;
16 Gdy nań wiatr powienie, aliści go niemasz, ani go więcej pozna miejsce jego.
naar et Vejr farer over ham, er han ej mere, hans Sted faar ham aldrig at se igen.
17 Ale miłosierdzie Pańskie od wieków aż na wieki nad tymi, którzy się go boją, a sprawiedliwość jego nad synami synów,
Men HERRENS Miskundhed varer fra Evighed og til Evighed over dem, der frygter ham, og hans Retfærd til Børnenes Børn
18 Którzy strzegą przymierza jego, i pamiętają na przykazanie jego, aby je czynili.
for dem, der holder hans Pagt og kommer hans Bud i Hu, saa de gør derefter.
19 Pan na niebiosach utwierdził stolicę; a królestwo jego nad wszystkimi panuje.
HERREN har rejst sin Trone i Himlen, alt er hans Kongedømme underlagt.
20 Błogosławcież Panu Aniołowie jego mocni w sile, którzy czynicie rozkazania jego, posłusznymi będąc głosowi słowa jego.
Lov HERREN, I hans Engle, I vældige i Kraft, som gør, hvad han byder, saa snart I hører hans Røst.
21 Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego, słudzy jego, którzy czynicie wolę jego.
Lov HERREN, alle hans Hærskarer, hans Tjenere, som fuldbyrder hans Vilje.
22 Błogosławcie Panu wszystkie sprawy jego, na wszystkich miejscach panowania jego. Błogosław, duszo moja! Panu.
Lov HERREN, alt, hvad han skabte, paa hvert eneste Sted i hans Rige! Min Sjæl, lov HERREN!