Psalmów 102
1 Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję. Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.
Lusambulu lu nkua mabienga weka vonga ayi wulembo kambi ziphasi ziandi kuidi Yave. Wa lusambulu luama, a Yave, bika yamikina kuama mu diambu di lusadusu kutula kuidi ngeyo
2 Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.
Kadi kutsuekila zizi kiaku thangu ndidi mu phasi, tamba dikutu diaku kuidi minu; thangu ndikutela, sia nsualu; wuphana mvutu!
3 Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.
Bila bilumbu biama bilembo lalakana banga muisi, mimvesi miama milembo yokana banga makaba ma ku mbazu.
4 Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.
Ntimꞌama wukosikini ayi wuyumini banga biti; ndizimbikini dia bidia biama.
5 Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.
Mu diambu di kunga kuama nkanda nitu kaka ayi mimvesi misiala.
6 Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.
Ndidi banga kimfutu kidi mu dikanga; banga kimfutu va khatitsika bibuangu bikambulu batu;
7 Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.
Ndilembo leki nkielo, ndieka banga nuni yidi yawu veka ku yilu nzo.
8 Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.
Mu lumbu kimvimba, bambeni ziama zilembo mfingi; bobo bamekumfuemina, balembo sadila dizina diama banga tsingulu.
9 Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,
Bila ndilembo dia dibombi banga bidia ayi ndisobikisidi ndiunu ama ayi matsuela
10 Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.
mu diambu di miangu miaku minneni bila ngeyo wunzangula ngolo ayi wundozidi va lutengo.
11 Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;
Bilumbu biama bidi banga kitsusula ki masika ndime yuma banga biti.
12 Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.
Vayi ngeyo, a Yave, wuvuanda va kundu ki kitinu mu zithangu zioso; tsangu aku yilembo zingila mu tsungi ka tsungi.
13 Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.
Ngeyo wela telama, wela monina Sioni kiadi. Bila yawu yoyi thangu yimonisa nlemvo kuidi niandi; thangu yoyi wukubika yfueni.
14 Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;
Bila bisadi biaku binzolanga matadi mandi, ayi bieti mona kiadi mbungi-mbungi andi yela kubanata mu tezo kimona kiadi.
15 Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;
Makanda mela kinzika dizina di Yave; mintinu mioso mi ntoto miela kinzika nkembo aku.
16 Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;
Bila Yave wela buela tunga diaka Sioni ayi wela monika mu nkembo andi.
17 Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.
Wela vana mvutu mu lusambulu lu batu basukama, kalendi lenza maniongo mawu ko.
18 To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,
Bika mambu mama masonama mu diambu di tsungi yinkuiza muingi batu bobo kabavangimini ko babaka buzitisila Yave.
19 Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;
Yave wutala ku tsi tona ku buangu kiandi kinlongo kidi ku yilu tona ku diyilu niandi wuntala ntoto,
20 Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;
mu diambu di wa kunga ku batu badi mu nloko; ayi mu diambu di kula bobo bazengolo nkanu wu lufua;
21 Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,
buna dizina di Yave diela yolukulu mu Sioni ayi minzitusu miandi mu Yelusalemi
22 Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.
mu thangu batu bela kutangana va kimosi ayi bipfumu mu diambu di buongimina Yave.
23 Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;
Mu luzingu luama, wumanisa zingolo ziama; wukufika bilumbu biama.
24 Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.
Buna ndituba: “kadi kumbotula, a Nzambi ama, va khatitsika yi bilumbu biama; mimvu miaku miela zingilanga mu tsungi ka tsungi.
25 I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.
Va thonono, ngeyo wutula zifondasio zi ntoto ayi diyilu didi kisalu ki mioko miaku.
26 One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.
Biela biva vayi ngeyo wela zinganga, bibioso biela mana vembudila banga nledi, ngeyo wela bibalula banga kikhutu ayi biawu biela vengumunu.
27 Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.
Vayi ngeyo wubalukanga ko, ayi mimvu miaku milendi suka ko.
28 Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.
Bana ba bisadi biaku bela zingilanga va meso maku minkuna miawu miela ba mitelama dio ngui va ntualꞌaku.”
