< Psalmów 102 >
1 Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję. Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.
Molitev za ubozega, ko je v stiski in pred Gospoda izliva premišljevanje svoje. Gospod, čuj molitev mojo, in vpitje moje pridi do tebe.
2 Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.
Ne skrivaj mi obličja svojega, ko sem v stiski; nagni mi uho svoje, ko kličem; naglo me usliši.
3 Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.
Ker ginejo kakor dim dnevi moji; in kosti moje se sušé kakor pogorišče.
4 Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.
Zadeto vene kakor trava srce moje, ker pozabljam použivati svojo jed.
5 Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.
Od glasú zdihovanja mojega drži se kost moja mojega mesa.
6 Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.
Podoben sem pelikanu v puščavi; kakor sova sem v podrtinah.
7 Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.
Vedno sem podoben samotnemu vrabcu na strehi.
8 Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.
Ves dan me sramoté sovražniki moji; zoper mene divjajoč prisezajo pri meni.
9 Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,
Ker pepel jem kakor kruh; in pijače svoje mešam z jokom.
10 Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.
Zaradi nevolje tvoje in srdite jeze tvoje; ker vzdignil si me in vrgel me na tla.
11 Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;
Dnevi moji so podobni senci, ki se je nagnila; in jaz sem se posušil kakor trava.
12 Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.
Ti pa, Gospod, ostajaš vekomaj, in spomin tvoj od roda do roda.
13 Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.
Ti bodeš vstal in usmilil se Sijona, ker čas je storiti mu milost, ker prišel je čas določeni,
14 Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;
Ko se naj hlapci tvoji veselé njegovega kamenja, in milost storé njegovemu prahu;
15 Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;
Da česté narodi ime Gospodovo, in vsi kralji zemlje čast tvojo.
16 Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;
Ko bode Gospod zidal Sijon in prikazal se v časti svoji,
17 Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.
Ozrl se bode v nazega molitev, in ne bode zametal njih molitve.
18 To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,
Zapiše se naj to naslednjemu rodu, da ljudstvo poživljeno hvali Gospoda.
19 Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;
Ker pogledal bode z višave svetosti svoje Gospod, ozrl se z nebés na zemljo.
20 Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;
Da usliši jetnika zdihovanje, da oprosti njé, ki se že izdajajo smrti;
21 Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,
Da oznanjajo na Sijonu ime Gospodovo, in hvalo njegovo v Jeruzalemu,
22 Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.
Ko se zbirajo ljudstva in kralji čestit Gospoda.
23 Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;
Pobija sicer na tem poti moči moje, dnî moje krajša,
24 Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.
Ali govorim: Bog moj mogočni, ne vzemi me v sredi mojih dnî; skozi vse rodove so dnevi tvoji,
25 I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.
Predno si ustanovil zemljo, in so bila nebesa delo tvojih rok;
26 One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.
Tisto bode prešlo, ti pa ostaneš; tisto, pravim, vse postara se kakor oblačilo; kakor obleko jih izpremeniš in izpremené se.
27 Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.
Ti pa si isti, in let tvojih ni konca.
28 Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.
Sinovi hlapcev tvojih bodo prebivali, in njih seme se utrdi pred teboj.