Psalmów 102
1 Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję. Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.
Uma Oração dos aflitos, quando ele está sobrecarregado e derrama sua reclamação diante de Yahweh. Hear minha oração, Yahweh! Deixem meu choro chegar até vocês.
2 Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.
Don não esconda seu rosto de mim no dia da minha angústia. Vire seu ouvido para mim. Responda-me rapidamente no dia em que eu ligar.
3 Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.
Para meus dias, consumir fora como fumaça. Meus ossos estão queimados como uma tocha.
4 Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.
Meu coração está arruinado como a grama, e murcha, pois esqueci de comer meu pão.
5 Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.
Por causa da voz do meu gemido, meus ossos colam-se à minha pele.
6 Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.
Eu sou como um pelicano do deserto. Eu me tornei como uma coruja dos lugares de desperdício.
7 Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.
Eu assisto, e me tornei como um pardal que está sozinho no topo da casa.
8 Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.
Meus inimigos me censuram o dia todo. Aqueles que estão zangados comigo, usam meu nome como uma maldição.
9 Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,
Pois eu já comi cinzas como pão, e misturei minha bebida com lágrimas,
10 Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.
por causa de sua indignação e sua cólera; pois você me pegou e me jogou fora.
11 Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;
Meus dias são como uma longa sombra. Eu murchei como a grama.
12 Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.
Mas você, Yahweh, permanecerá para sempre; sua fama perdura para todas as gerações.
13 Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.
Você se levantará e terá piedade de Zion, pois é hora de ter piedade dela. Sim, chegou a hora estabelecida.
14 Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;
Para seus criados, tenha prazer em suas pedras, e tenha piedade de sua poeira.
15 Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;
Assim as nações temerão o nome de Yahweh, todos os reis da terra, sua glória.
16 Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;
Pois Yahweh construiu Zion. Ele apareceu em sua glória.
17 Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.
Ele respondeu à oração dos indigentes, e não desprezou suas orações.
18 To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,
This será escrito para a geração vindoura. Um povo que será criado elogiará o Yah,
19 Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;
pois ele olhou para baixo desde a altura de seu santuário. Do céu, Yahweh viu a terra,
20 Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;
para ouvir os gemidos do prisioneiro, para libertar aqueles que estão condenados à morte,
21 Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,
para que os homens possam declarar o nome de Yahweh em Zion, e seus elogios em Jerusalém,
22 Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.
quando os povos estão reunidos, os reinos, para servir a Yahweh.
23 Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;
Ele enfraqueceu minhas forças ao longo do curso. Ele encurtou meus dias.
24 Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.
Eu disse: “Meu Deus, não me leve embora no meio dos meus dias. Seus anos são ao longo de todas as gerações.
25 I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.
De outrora, você lançou os alicerces da terra. Os céus são o trabalho de suas mãos.
26 One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.
Eles perecerão, mas você perdurará. Sim, todos eles vão se desgastar como uma peça de vestuário. Você os mudará como um manto, e eles serão mudados.
27 Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.
Mas você é o mesmo. Seus anos não terão fim.
28 Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.
Os filhos de seus criados continuarão. Seus descendentes serão estabelecidos diante de você”.
