Psalmów 102

1 Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję. Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.

نوێژی هەژارێکی ورەڕووخاو، کە هاواری دەباتە بەردەم یەزدان. ئەی یەزدان، گوێ لە نوێژم بگرە، با هاوارم بگاتە لات.

2 Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.

لە ڕۆژی تەنگانەدا ڕووی خۆتم لێ مەشارەوە، لەو ڕۆژەی کە هاوارت بۆ دەکەم گوێم بۆ شل بکە، زوو وەڵامم بدەوە.

3 Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.

ڕۆژگارم وەک دووکەڵ ڕەوییەوە، ئێسکم وەک پشکۆ گڕی گرتووە.

4 Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.

هەڵپڕووکاوە، دڵم وشک بووەتەوە، نانخواردنم لەبیر نەماوە.

5 Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.

لە دەنگی ناڵەم ئێسکم بە پێستمەوە نووساوە.

6 Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.

وەک کوندەپەپووی بیابانی چۆڵەوانیم لێهاتووە، وەک کوندەپەپووی کەلاوەم لێهاتووە.

7 Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.

ڕادەکشێم و وەک چۆلەکەیەکی تەنهای سەربانم لێهاتووە.

8 Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.

بە درێژایی ڕۆژ دوژمنەکانم سووکایەتیم پێ دەکەن، ئەوانەی لە دژی منن وەک شێتیان لێ هاتووە، نەفرەتم لێدەکەن.

9 Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,

بۆیە خۆڵەمێش دەخۆم وەک نان، فرمێسکم تێکەڵ بە خواردنەوەم بووە،

10 Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.

لەبەر تووڕەیی زۆری تۆ، چونکە هەڵتگرتم و فڕێتدام.

11 Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;

ڕۆژگارم وەک سێبەری خوارە، خۆشم وەک گیا وشک دەبمەوە.

12 Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.

تۆش ئەی یەزدان، هەتاهەتایە لەسەر تەختی، نەوە دوای نەوە یادت دەکەنەوە.

13 Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.

تۆ هەڵدەستیت و بەزەییت بە سییۆن دێتەوە، چونکە ماوەی میهرەبانییە، کاتی هاتووە.

14 Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;

خزمەتکارەکانت بە تاسەوەن بۆ بەردەکانی، دڵیان دەسووتێ بۆ خۆڵەکەی.

15 Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;

هەموو نەتەوەکان لە ناوی یەزدان دەترسن، هەموو پاشاکانی زەویش لە شکۆمەندیت،

16 Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;

چونکە کە یەزدان سییۆن بنیاد دەنێتەوە، بە شکۆمەندی خۆی دەبینرێت.

17 Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.

ئاوڕ لە نوێژی ڕووتوڕەجاڵەکان دەداتەوە، نوێژەکانیان بە کەم نازانێت.

18 To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,

ئەمە بۆ نەوەی داهاتوو دەنووسرێت، تاکو ئەو نەوەیە ستایشی یەزدان بکەن، کە هێشتا لەدایک نەبوونە:

19 Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;

«یەزدان لە بەرزایی پیرۆزگای خۆیەوە دەڕوانێتە خوارێ، لە ئاسمانەوە سەیری زەوی دەکات،

20 Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;

بۆ ئەوەی گوێی لە ناڵەی دیلەکان بێت، ئەوانە ئازاد بکات کە دراونەتە دەست مردن.»

21 Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,

جا لە سییۆن ناوی یەزدان ڕادەگەیەنرێت، لە ئۆرشەلیم ستایشی،

22 Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.

کاتێک گەلان و پاشایەتییەکان پێکەوە بۆ پەرستنی یەزدان کۆدەبنەوە.

23 Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;

لە ناوەڕاستی تەمەنم هێزی کزکردم، ڕۆژگاری کورتکردم.

24 Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.

گوتی: «ئەی خودای من، لە ناوەڕاستی ڕۆژگارم لام مەدە، ساڵانی تۆ بۆ نەوە دوای نەوەیە.

25 I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.

لە سەرەتاوە بناغەی زەویت دانا، ئاسمانیش دەستکردی تۆیە.

26 One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.

ئەوان لەناودەچن، بەڵام تۆ دەمێنیت، هەموو وەک کراس کۆن دەبن، وەک جلوبەرگ دەیانگۆڕیت و فڕێدەدرێن.

27 Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.

بەڵام تۆ هەروەک خۆتی، ساڵانی تۆ کۆتایی نایەت.

28 Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.

کوڕی خزمەتکارەکانت نیشتەجێ دەبن و نەوەکانیان لەبەردەمت دەچەسپێن.»