Psalmów 102
1 Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję. Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.
Doa seorang sengsara, pada waktu ia lemah lesu dan mencurahkan pengaduhannya ke hadapan TUHAN. TUHAN, dengarkanlah doaku, dan biarlah teriakku minta tolong sampai kepada-Mu.
2 Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.
Janganlah sembunyikan wajah-Mu terhadap aku pada hari aku tersesak. Sendengkanlah telinga-Mu kepadaku; pada hari aku berseru, segeralah menjawab aku!
3 Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.
Sebab hari-hariku habis seperti asap, tulang-tulangku membara seperti perapian.
4 Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.
Hatiku terpukul dan layu seperti rumput, sehingga aku lupa makan rotiku.
5 Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.
Oleh sebab keluhanku yang nyaring, aku tinggal tulang-belulang.
6 Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.
Aku sudah menyerupai burung undan di padang gurun, sudah menjadi seperti burung ponggok pada reruntuhan.
7 Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.
Aku tak bisa tidur dan sudah menjadi seperti burung terpencil di atas sotoh.
8 Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.
Sepanjang hari aku dicela oleh musuh-musuhku, orang-orang yang mempermainkan aku menyumpah dengan menyebut namaku.
9 Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,
Sebab aku makan abu seperti roti, dan mencampur minumanku dengan tangisan,
10 Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.
oleh karena marah-Mu dan geram-Mu, sebab Engkau telah mengangkat aku dan melemparkan aku.
11 Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;
Hari-hariku seperti bayang-bayang memanjang, dan aku sendiri layu seperti rumput.
12 Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.
Tetapi Engkau, ya TUHAN, bersemayam untuk selama-lamanya, dan nama-Mu tetap turun-temurun.
13 Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.
Engkau sendiri akan bangun, akan menyayangi Sion, sebab sudah waktunya untuk mengasihaninya, sudah tiba saatnya.
14 Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;
Sebab hamba-hamba-Mu sayang kepada batu-batunya, dan merasa kasihan akan debunya.
15 Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;
Maka bangsa-bangsa menjadi takut akan nama TUHAN, dan semua raja bumi akan kemuliaan-Mu,
16 Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;
bila TUHAN sudah membangun Sion, sudah menampakkan diri dalam kemuliaan-Nya,
17 Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.
sudah berpaling mendengarkan doa orang-orang yang bulus, dan tidak memandang hina doa mereka.
18 To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,
Biarlah hal ini dituliskan bagi angkatan yang kemudian, dan bangsa yang diciptakan nanti akan memuji-muji TUHAN,
19 Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;
sebab Ia telah memandang dari ketinggian-Nya yang kudus, TUHAN memandang dari sorga ke bumi,
20 Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;
untuk mendengar keluhan orang tahanan, untuk membebaskan orang-orang yang ditentukan mati dibunuh,
21 Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,
supaya nama TUHAN diceritakan di Sion, dan Dia dipuji-puji di Yerusalem,
22 Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.
apabila berkumpul bersama-sama bangsa-bangsa dan kerajaan-kerajaan untuk beribadah kepada TUHAN.
23 Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;
Ia telah mematahkan kekuatanku di jalan, dan memperpendek umurku.
24 Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.
Aku berkata: "Ya Allahku, janganlah mengambil aku pada pertengahan umurku! Tahun-tahun-Mu tetap turun-temurun!"
25 I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.
Dahulu sudah Kauletakkan dasar bumi, dan langit adalah buatan tangan-Mu.
26 One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.
Semuanya itu akan binasa, tetapi Engkau tetap ada, dan semuanya itu akan menjadi usang seperti pakaian, seperti jubah Engkau akan mengubah mereka, dan mereka berubah;
27 Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.
tetapi Engkau tetap sama, dan tahun-tahun-Mu tidak berkesudahan.
28 Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.
Anak hamba-hamba-Mu akan diam dengan tenteram, dan anak cucu mereka akan tetap ada di hadapan-Mu.
