Psalmów 102
1 Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję. Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.
Doa orang sengsara yang dalam keadaan letih lesu mengeluh kepada TUHAN. Ya TUHAN, dengarlah doaku, biarlah seruanku sampai kepada-Mu.
2 Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.
Jangan berpaling daripadaku bila aku dalam kesusahan. Dengarlah bila aku berseru, dan jawablah aku segera.
3 Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.
Hidupku menghilang seperti asap; tulang-tulangku membara seperti api.
4 Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.
Aku lesu seperti rumput kering, dan kehilangan nafsu makan.
5 Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.
Aku mengerang dengan nyaring; badanku tinggal kulit pembungkus tulang.
6 Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.
Aku seperti burung undan di padang gurun, seperti burung hantu di reruntuhan yang sepi.
7 Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.
Aku tak bisa tidur, seperti burung yang kesepian di atap rumah.
8 Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.
Sepanjang hari musuh menghina aku; namaku dijadikan kutuk oleh orang yang marah kepadaku.
9 Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,
Aku makan abu seperti roti, minumanku bercampur air mata,
10 Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.
sebab Engkau telah mengangkat dan melemparkan aku dalam kemarahan-Mu yang menyala-nyala.
11 Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;
Hidupku berlalu seperti bayangan di waktu petang; aku menjadi layu seperti rumput.
12 Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.
Tapi Engkau, ya TUHAN, Raja untuk selama-lamanya, tetap diingat turun-temurun.
13 Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.
Engkau akan bangkit dan mengasihani Sion, saatnya sudah tiba untuk berbelaskasihan kepadanya.
14 Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;
Sebab hamba-hamba-Mu mencintai dia, biarpun ia sudah menjadi reruntuhan. Mereka merasa kasihan kepadanya, walaupun ia sudah menjadi debu.
15 Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;
Kuasa TUHAN akan ditakuti oleh bangsa-bangsa; dan keagungan-Nya disegani oleh semua raja,
16 Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;
apabila TUHAN membangun Sion kembali, dan tampil dalam keagungan-Nya.
17 Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.
Ia akan mendengar doa umat-Nya yang melarat, dan tidak menolak permohonan mereka.
18 To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,
Tulislah semua perbuatan TUHAN untuk angkatan yang akan datang, supaya bangsa yang belum dilahirkan dapat memuji Dia.
19 Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;
TUHAN memandang dari tempat-Nya yang tinggi, dari surga Ia menengok ke bumi
20 Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;
untuk mendengar keluh-kesah orang tahanan dan membebaskan orang yang dihukum mati.
21 Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,
Maka nama-Nya akan diwartakan di Sion, dan Ia akan dipuji-puji di Yerusalem,
22 Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.
waktu bangsa-bangsa dan kerajaan-kerajaan berhimpun untuk berbakti kepada TUHAN.
23 Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;
TUHAN mematahkan kekuatanku waktu aku masih muda, dan memperpendek umurku.
24 Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.
Lalu aku berkata, "Ya Allah jangan mengambil nyawaku di pertengahan hidupku." TUHAN, Engkau hidup selama-lamanya,
25 I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.
dahulu Engkau menjadikan bumi; langit pun karya tangan-Mu.
26 One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.
Semua itu akan lenyap, tetapi Engkau tetap ada; semua itu akan usang seperti pakaian. Engkau membuangnya seperti baju tua, lalu semuanya akan musnah.
27 Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.
Tetapi Engkau tetap sama, hidup-Mu tak akan berakhir.
28 Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.
Anak cucu kami akan hidup dengan tentram, dan selalu aman dalam perlindungan-Mu.
