Psalmów 102
1 Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję. Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.
| תפלה לעני כי יעטף ולפני יהוה ישפך שיחו יהוה שמעה תפלתי ושועתי אליך תבוא׃ |
2 Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.
| אל תסתר פניך ממני ביום צר לי הטה אלי אזנך ביום אקרא מהר ענני׃ |
3 Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.
| כי כלו בעשן ימי ועצמותי כמו קד נחרו׃ |
4 Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.
| הוכה כעשב ויבש לבי כי שכחתי מאכל לחמי׃ |
5 Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.
| מקול אנחתי דבקה עצמי לבשרי׃ |
6 Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.
| דמיתי לקאת מדבר הייתי ככוס חרבות׃ |
7 Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.
| שקדתי ואהיה כצפור בודד על גג׃ |
8 Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.
| כל היום חרפוני אויבי מהוללי בי נשבעו׃ |
9 Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,
| כי אפר כלחם אכלתי ושקוי בבכי מסכתי׃ |
10 Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.
| מפני זעמך וקצפך כי נשאתני ותשליכני׃ |
11 Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;
| ימי כצל נטוי ואני כעשב איבש׃ |
12 Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.
| ואתה יהוה לעולם תשב וזכרך לדר ודר׃ |
13 Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.
| אתה תקום תרחם ציון כי עת לחננה כי בא מועד׃ |
14 Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;
| כי רצו עבדיך את אבניה ואת עפרה יחננו׃ |
15 Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;
| וייראו גוים את שם יהוה וכל מלכי הארץ את כבודך׃ |
16 Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;
| כי בנה יהוה ציון נראה בכבודו׃ |
17 Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.
| פנה אל תפלת הערער ולא בזה את תפלתם׃ |
18 To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,
| תכתב זאת לדור אחרון ועם נברא יהלל יה׃ |
19 Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;
| כי השקיף ממרום קדשו יהוה משמים אל ארץ הביט׃ |
20 Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;
| לשמע אנקת אסיר לפתח בני תמותה׃ |
21 Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,
| לספר בציון שם יהוה ותהלתו בירושלם׃ |
22 Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.
| בהקבץ עמים יחדו וממלכות לעבד את יהוה׃ |
23 Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;
| ענה בדרך כחו קצר ימי׃ |
24 Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.
| אמר אלי אל תעלני בחצי ימי בדור דורים שנותיך׃ |
25 I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.
| לפנים הארץ יסדת ומעשה ידיך שמים׃ |
26 One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.
| המה יאבדו ואתה תעמד וכלם כבגד יבלו כלבוש תחליפם ויחלפו׃ |
27 Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.
| ואתה הוא ושנותיך לא יתמו׃ |
28 Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.
| בני עבדיך ישכונו וזרעם לפניך יכון׃ |
