Psalmów 102
1 Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję. Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.
| תפלה לעני כי-יעטף-- ולפני יהוה ישפך שיחו ב יהוה שמעה תפלתי ושועתי אליך תבוא |
2 Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.
| אל-תסתר פניך ממני-- ביום צר-לי הטה-אלי אזנך ביום אקרא מהר ענני |
3 Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.
| כי-כלו בעשן ימי ועצמותי כמוקד נחרו |
4 Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.
| הוכה-כעשב ויבש לבי כי-שכחתי מאכל לחמי |
5 Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.
| מקול אנחתי-- דבקה עצמי לבשרי |
6 Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.
| דמיתי לקאת מדבר הייתי ככוס חרבות |
7 Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.
| שקדתי ואהיה-- כצפור בודד על-גג |
8 Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.
| כל-היום חרפוני אויבי מהוללי בי נשבעו |
9 Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,
| כי-אפר כלחם אכלתי ושקוי בבכי מסכתי |
10 Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.
| מפני-זעמך וקצפך-- כי נשאתני ותשליכני |
11 Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;
| ימי כצל נטוי ואני כעשב איבש |
12 Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.
| ואתה יהוה לעולם תשב וזכרך לדר ודר |
13 Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.
| אתה תקום תרחם ציון כי-עת לחננה כי-בא מועד |
14 Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;
| כי-רצו עבדיך את-אבניה ואת-עפרה יחננו |
15 Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;
| וייראו גוים את-שם יהוה וכל-מלכי הארץ את-כבודך |
16 Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;
| כי-בנה יהוה ציון-- נראה בכבודו |
17 Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.
| פנה אל-תפלת הערער ולא-בזה את-תפלתם |
18 To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,
| תכתב זאת לדור אחרון ועם נברא יהלל-יה |
19 Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;
| כי-השקיף ממרום קדשו יהוה משמים אל-ארץ הביט |
20 Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;
| לשמע אנקת אסיר לפתח בני תמותה |
21 Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,
| לספר בציון שם יהוה ותהלתו בירושלם |
22 Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.
| בהקבץ עמים יחדו וממלכות לעבד את-יהוה |
23 Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;
| ענה בדרך כחו (כחי) קצר ימי |
24 Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.
| אמר--אלי אל תעלני בחצי ימי בדור דורים שנותיך |
25 I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.
| לפנים הארץ יסדת ומעשה ידיך שמים |
26 One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.
| המה יאבדו-- ואתה תעמד וכלם כבגד יבלו כלבוש תחליפם ויחלפו |
27 Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.
| ואתה-הוא ושנותיך לא יתמו |
28 Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.
| בני-עבדיך ישכונו וזרעם לפניך יכון |
