Psalmów 102
1 Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję. Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.
The prayer: for a weary and suffering person who pours out their grief to the Lord. Hear my prayer, O Lord; let my cry for help come to you.
2 Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.
Hide not your face from me in the day of my distress. Incline your ear to me: when I call, answer me speedily.
3 Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.
For my days pass away like smoke: my bones are burned through as with fire.
4 Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.
My heart is scorched, withered like grass; I forget to eat my bread.
5 Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.
By reason of my loud groaning, my flesh clings to my bones.
6 Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.
Like a desert-owl of the wilderness, like an owl among ruins am I.
7 Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.
I make my sleepless lament like a bird on the house-top alone.
8 Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.
All the day wild foes revile me, using my name for a curse.
9 Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,
For ashes have been my bread, and tears have been mixed with my cup.
10 Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.
Because of your passionate anger, you did raise me, then hurl me to the ground.
11 Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;
My days come to an end, shadows lengthen, I wither like grass.
12 Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.
But you, O Lord, are enthroned forever, your fame endures to all generations.
13 Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.
You will arise and have pity on Zion; it’s time to be gracious; her hour has come.
14 Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;
For even her stones are dear to your servants, even the dust of her ruins they look on with love.
15 Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;
Then the nations will revere the name of the Lord and all the kings of the earth his glory,
16 Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;
when the Lord shall have built up Zion, and revealed himself in his glory,
17 Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.
in response to the prayer of the destitute, whose prayer he will not despise.
18 To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,
Let this be recorded for ages to come, that the Lord may be praised by a people yet unborn.
19 Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;
For he shall look down from his holy height, from the heavens the Lord will gaze on the earth,
20 Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;
to hear the groans of the prisoner, to free those who are doomed to die;
21 Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,
that people may recount the Lord’s fame in Zion, and the praise of him in Jerusalem,
22 Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.
when the nations are gathered together, and the kingdoms, to worship the Lord.
23 Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;
He has broken my strength on the way, he has shortened my days.
24 Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.
I will say, ‘My God, take me not hence in the midst of my days. ‘Your years endure age after age.
25 I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.
Of old you have founded the earth, and the heavens are the work of your hands.
26 One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.
They shall perish; but you do stand. They shall all wax old like a garment, and change as a robe you will change them.
27 Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.
But you are the same, your years are endless.
28 Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.
The children of your servants abide, evermore shall their seed be before you.’
