Psalmów 10
1 Panie! przeczże stoisz z daleka? przeczże się ukrywasz czasu ucisku?
Why, O LORD, do You stand far off? Why do You hide in times of trouble?
2 Złośnik z hardości prześladuje ubogiego; niechajże będą uchwyceni w chytrych zamysłach, które zamyślają.
In pride the wicked pursue the needy; let them be caught in the schemes they devise.
3 Bo się chlubi niezbożnik w pożądliwościach duszy swojej, a łakomy błogosławi sobie a draźni Pana.
For the wicked man boasts in the cravings of his heart; he blesses the greedy and reviles the LORD.
4 Niepobożny dla pychy, którą po sobie pokazuje, nie pyta się o Boga; wszystka myśl jego, że niemasz Boga.
In his pride the wicked man does not seek Him; in all his schemes there is no God.
5 Darzą mu się drogi jego na każdy czas; dalekie są sądy twoje od niego; sapa przeciwko wszystkim nieprzyjaciołom swym.
He is secure in his ways at all times; Your lofty judgments are far from him; he sneers at all his foes.
6 Mówi w sercu swem: Nie będę wzruszony od narodu do narodu; bo się nie boję złego.
He says to himself, “I will not be moved; from age to age I am free of distress.”
7 Usta jego pełne są złorzeczeństwa, i chytrości, i zdrady; pod językiem jego uprzykrzenie i nieprawość.
His mouth is full of cursing, deceit, and violence; trouble and malice are under his tongue.
8 Siedzi, czyhając we wsiach, w skrytościach zabija niewinnego; oczy jego upatrują ubogiego.
He lies in wait near the villages; in ambush he slays the innocent; his eyes watch in stealth for the helpless.
9 Czyha w skrytem miejscu, jako lew w jamie swojej; dybie jakoby uchwycił ubogiego, ułapiwszy go ciągnie do sieci swojej.
He lies in wait like a lion in a thicket; he lurks to seize the oppressed; he catches the lowly in his net.
10 Przypada, przytula się, i rzuca się mocą swoją na wiele ubogich.
They are crushed and beaten down; the hapless fall prey to his strength.
11 Mówi w sercu swem: Zapomnałci tego Bóg; zakrył oblicze swoje, nie ujrzy na wieki.
He says to himself, “God has forgotten; He hides His face and never sees.”
12 Powstańże, Panie Boże! podnieś rękę twoję; nie zapominajże ubogich.
Arise, O LORD! Lift up Your hand, O God! Do not forget the helpless.
13 Przeczże niezbożnik draźni Boga, mówiąc w sercu swem: Nie będziesz się o tem pytał?
Why has the wicked man renounced God? He says to himself, “You will never call me to account.”
14 Ale ty widzisz ucisk, i krzywdę upatrujesz, abyś im odpłacił ręką twą; na ciebieć się spuścił ubogi, tyś jest pomocnikiem sierocie.
But You have regarded trouble and grief; You see to repay it by Your hand. The victim entrusts himself to You; You are the helper of the fatherless.
15 Potrzyj ramię niepobożnego i złośnika, dowiaduj się o jego niezbożności, aż go nie stanie.
Break the arm of the wicked and evildoer; call him to account for his wickedness until none is left to be found.
16 Pan jest królem na wieki wieczne; ale narody zginą z ziemi jego.
The LORD is King forever and ever; the nations perish from His land.
17 Żądości pokornych wysłuchiwasz, Panie! utwierdzasz serca ich, nachylasz ku nim ucha twojego.
You have heard, O LORD, the desire of the humble; You will strengthen their hearts. You will incline Your ear,
18 Abyś sąd uczynił sierocie i chudzinie, aby go więcej nie trapił człowiek śmiertelny na ziemi.
to vindicate the fatherless and oppressed, that the men of the earth may strike terror no more.
