Przysłów 1
1 Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego,
Detta är Salomos Ordspråk, Davids sons, Israels Konungs;
2 Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych;
Till att deraf lära vishet och tukt;
3 Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
Förstånd, klokhet, rättfärdighet, dom och fromhet;
4 Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności.
Att de fåkunnige måga varda vise, och de ynglingar förnuftige och försigtige.
5 Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie,
Den der vis är, han hörer till, och förbättrar sig; och den der förståndig är, han tager vid råd;
6 Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich.
Att han skall förstå ordspråk, och deras uttydelse; de visas läro, och deras gåtor.
7 Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.
Herrans fruktan är begynnelsen till att lära; de galna förakta vishet och tuktan.
8 Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
Min son, hör dins faders tuktan, och förlåt icke dine moders bud;
9 Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej.
Ty detta är dino hufvude en skön prydning, och en kedja om din hals.
10 Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj.
Min son, om skalkar locka dig, så följ icke;
11 Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny;
Om de säga: Gack med oss, vi vilje vakta efter blod, och gildra för den oskyldiga utan sak;
Vi vilje dem uppsluka lefvande, såsom helvetet; och de fromma, såsom dem der neder i grafvena fara; (Sheol h7585)
13 Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią;
Vi vilje finna stora ägodelar; vi vilje fylla vår hus med rof;
14 Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy.
Vågat med oss; en pung skall vara allas våras.
15 Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.
Min son, vandra intet den vägen med dem; vakta din fot för deras stig.
16 Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.
Ty deras fötter löpa till det ondt är, och skynda sig till att utgjuta blod.
17 Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:
Ty det är fåfängt utkasta nät för foglarnas ögon;
18 Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję.
Och vakta de sjelfve efter hvarsannars blod; och den ene står efter den andras lif.
19 Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.
Alltså göra alle girige, att den ene tager dem andra lifvet bort.
20 Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje.
Visheten klagar ute, och låter höra sig på gatomen.
21 W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc:
Hon ropar i partomen ut för folket; hon talar sin ord i stadenom:
22 Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?
Huru länge viljen I, fåkunnige, fåkunnige vara; och de bespottare lust hafva till gabberi, och de galne hata lärdom?
23 Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.
Vänder eder till mitt straff; si, jag vill utsäga eder min anda, och göra eder min ord kunnig.
24 Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał;
Efter jag nu kallar, och I neken det; jag räcker mina hand ut, och ingen aktar dertill;
25 Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć;
Och I låten fara all min råd, och viljen icke mitt straff;
26 Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie.
Så vill jag ock le åt edro ofärd, och begabba eder, när det kommer som I frukten;
27 Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;
När öfver eder kommer, såsom en storm, det I frukten, och edor ofärd såsom ett väder; när öfver eder kommer ångest och nöd.
28 Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.
Då skola de åkalla mig, men jag skall intet svara; de skola bittida söka mig, och intet finna;
29 Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie,
Derföre, att de hatade lärdom, och ville icke hafva Herrans fruktan;
30 Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją:
Ville icke mitt råd, och lastade all min straff.
31 Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.
Så skola de äta af sins väsendes frukt, och af sin råd mätte varda;
32 Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich.
Att de fåkunnigas luste dräper dem, och de galnas lycka förgör dem.
33 Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.
Men den mig hörer, han skall säker blifva, och nog hafva, och för intet ondt frukta.
