< Przysłów 1 >

1 Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego,
Pregovori Salomona, Davidovega sina, Izraelovega kralja,
2 Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych;
da bi spoznali modrost in poučevanje, da bi zaznali besede razumevanja,
3 Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
da bi sprejeli poučevanje modrosti, pravice, sodbe in nepristranskost;
4 Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności.
da bi dali premetenost preprostemu, mladeniču spoznanje in preudarnost.
5 Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie,
Moder človek bo slišal in bo povečal učenje in razumen človek se bo dokopal k modrim nasvetom,
6 Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich.
da bo razumel pregovor in razlago, besede modrih in njihove temne izreke.
7 Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.
Strah Gospodov je začetek spoznanja, toda bedaki prezirajo modrost in poučevanje.
8 Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
Moj sin, prisluhni poučevanju svojega očeta in ne zapusti postave svoje matere,
9 Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej.
kajti ona bosta ornament milosti tvoji glavi in verižici okoli tvojega vratu.
10 Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj.
Moj sin, če te grešniki privabljajo, ne privoli.
11 Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny;
Če rečejo: »Pridi z nami, v zasedi prežimo na kri, brez razloga se tajno pritajimo za nedolžnega,
12 Pożremyż ich żywo, jako grób, a całkiem, jako zstępujących w dół; (Sheol h7585)
požrimo jih žive kakor grob in cele, kakor tiste, ki gredo dol v jamo. (Sheol h7585)
13 Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią;
Našli bomo vse dragoceno imetje, svoje hiše bomo napolnili z ukradenim blagom.
14 Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy.
Svoj žreb vrzi med nas, vsi imejmo eno mošnjo.«
15 Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.
Moj sin, ne hodi z njimi na pot, svoje stopalo zadrži pred njihovo stezo,
16 Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.
kajti njihova stopala tečejo k zlu in hitijo, da prelijejo kri.
17 Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:
Zagotovo je zaman razprostrta mreža v očeh katerekoli ptice.
18 Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję.
In oni prežijo v zasedi na svojo lastno kri, tajno se pritajijo za svoja lastna življenja.
19 Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.
Takšne so poti vsakega, ki je pohlepen dobička, ki odvzema življenje svojim lastnikom.
20 Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje.
Modrost kliče zunaj, svoj glas izreka na ulicah,
21 W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc:
kliče na glavnem kraju vrveža, v odprtinah velikih vrat, v mestu izreka svoje besede, rekoč:
22 Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?
»Doklej boste, vi topi, ljubili topost? In se posmehljivci razveseljevali v svojem posmehovanju in bedaki sovražili spoznanje?
23 Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.
Obrnite se na moj opomin. Glejte, na vas bom izlila svojega duha, razglašala vam bom svoje besede.
24 Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał;
Ker sem klicala, pa ste odklonili, iztegovala sem svojo roko, pa noben človek ni upošteval,
25 Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć;
temveč ste zaničevali vse moje svetovanje in niste hoteli mojega opomina,
26 Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie.
se bom tudi jaz smejala ob vaši katastrofi, zasmehovala bom, ko pride vaš strah,
27 Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;
ko prihaja vaš strah kakor opustošenje in vaše uničenje kakor vrtinčast veter, ko nad vas prihajata tegoba in tesnoba.
28 Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.
Tedaj se bodo obračali name, toda ne bom jim odgovorila, iskali me bodo zgodaj, toda ne bodo me našli,
29 Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie,
ker so sovražili spoznanje in niso izbrali strahu Gospodovega.
30 Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją:
Ničesar niso hoteli od mojega nasveta. Prezirali so vsak moj opomin.
31 Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.
Zato bodo jedli od sadu svoje lastne poti in napolnjeni bodo s svojimi lastnimi naklepi.
32 Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich.
Kajti odvračanje od preprostosti jih bo ubilo in uspevanje bedakov jih bo uničilo.
33 Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.
Toda kdorkoli me posluša, bo varno prebival in bo miren pred strahom zla.«

< Przysłów 1 >