Przysłów 1
1 Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego,
Salamana, Dāvida dēla, Israēla ķēniņa, sakāmie vārdi,
2 Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych;
Atzīt gudrību un mācību, un saprast prātīgu valodu,
3 Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
Pieņemties apdomībā, taisnībā, tiesā un skaidrībā,
4 Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności.
Ka tiem vēl nejēgām tiek samaņa, jauniem atzīšana un apdomīgs prāts.
5 Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie,
Kas gudrs, klausīs un pieaugs mācībā, un kas prātīgs, ņemsies labus padomus,
6 Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich.
Ka izprot sakāmus vārdus un mīklas, gudro valodas un viņu dziļos vārdus.
7 Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.
Tā Kunga bijāšana ir atzīšanas iesākums; gudrību un mācību ģeķi nicina.
8 Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
Klausi, mans bērns, sava tēva pārmācībai un nepamet savas mātes mācību;
9 Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej.
Jo tas ir jauks krāšņums tavai galvai un zelta rota tavam kaklam.
10 Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj.
Mans bērns, kad grēcinieki tevi vilina, tad neklausi!
11 Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny;
Kad tie saka: „Nāc mums līdz, glūnēsim uz asinīm, glūnēsim uz nenoziedzīgo par nepatiesu!
Kā elle norīsim viņus dzīvus, un sirds skaidrus kā tādus, kas bedrē grimst. (Sheol h7585)
13 Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią;
Mēs atradīsim visādas dārgas mantas, pildīsim savus namus ar laupījumu.
14 Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy.
Tava daļa tev būs mūsu starpā, viens pats maks būs mums visiem.“
15 Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.
Mans bērns, nestaigā vienā ceļā ar tiem; sargi savu kāju no viņu pēdām;
16 Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.
Jo viņu kājas skrien uz ļaunu un steidzās asinis izliet.
17 Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:
Bet lai arī tīklu izplāta visiem putniem priekš acīm; tas ir par velti!
18 Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję.
Tā arī viņi glūn uz savām pašu asinīm un glūn uz savu pašu dzīvību.
19 Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.
Tā iet visiem, kas plēš netaisnu mantu; kam šī ir, tam tā paņem dzīvību.
20 Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje.
Dieva gudrība skaņi sauc uz lielceļiem, uz ielām tā paceļ savu balsi;
21 W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc:
Tā izsaucās, kur ļaužu vislielais troksnis; kur ieiet pilsētas vārtos, tā runā savu valodu:
22 Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?
Cik ilgi, nejēgas, jūs mīlēsiet nejēdzību, un smējējiem gribēsies apsmiet, un ģeķi ienīdēs atzīšanu?
23 Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.
Griežaties pie manas mācības! Redzi, es jums došu savu garu un jums darīšu zināmus savus vārdus.
24 Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał;
Tādēļ nu, ka es aicināju, un jūs liedzaties, ka savu roku izstiepju, un nav, kas uzklausa,
25 Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć;
Un jūs visu manu padomu atmetiet un manas pārmācības negribiet;
26 Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie.
Tādēļ arī es smiešos par jūsu postu, es smiešos, kad jums izbailes uzies,
27 Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;
Kad pār jums izbailes nāks kā auka, un posts jums uzbruks kā vētra, kad briesmas un bailes jums uzies.
28 Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.
Tad tie mani sauks, bet es neatbildēšu, tie mani meklēs agri, bet mani neatradīs,
29 Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie,
Tādēļ ka tie atzīšanu ienīdējuši un Tā Kunga bijāšanu nav pieņēmuši.
30 Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją:
Tiem negribējās mana padoma, tie ir nicinājuši visu manu pārmācīšanu;
31 Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.
Tādēļ tie ēdīs no sava ceļa augļiem, un būs paēduši no saviem padomiem.
32 Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich.
Jo nesaprašu nomaldīšanās tos nokauj, un ģeķu pārdrošība tos nomaitā.
33 Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.
Bet kas mani klausa, tas dzīvos droši, un savā mierā tas ļauna nebīsies.
