Przysłów 1
1 Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego,
Dies sind die Sprüche Salomos, des Königs in Israel, des Sohnes Davids,
2 Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych;
zu lernen Weisheit und Zucht, Verstand
3 Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
Klugheit, Gerechtigkeit, Recht und Schlecht;
4 Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności.
daß die Unverständigen klug und die Jünglinge vernünftig und vorsichtig werden.
5 Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie,
Wer weise ist der hört zu und bessert sich; wer verständig ist, der läßt sich raten,
6 Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich.
daß er verstehe die Sprüche und ihre Deutung, die Lehre der Weisen und ihre Beispiele.
7 Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.
Des HERRN Furcht ist Anfang der Erkenntnis. Die Ruchlosen verachten Weisheit und Zucht.
8 Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
Mein Kind, gehorche der Zucht deines Vaters und verlaß nicht das Gebot deiner Mutter.
9 Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej.
Denn solches ist ein schöner Schmuck deinem Haupt und eine Kette an deinem Hals.
10 Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj.
Mein Kind, wenn dich die bösen Buben locken, so folge nicht.
11 Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny;
Wenn sie sagen: “Gehe mit uns! wir wollen auf Blut lauern und den Unschuldigen ohne Ursache nachstellen;
wir wollen sie lebendig verschlingen wie die Hölle und die Frommen wie die, so hinunter in die Grube fahren; (Sheol h7585)
13 Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią;
wir wollen großes Gut finden; wir wollen unsre Häuser mit Raub füllen;
14 Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy.
wage es mit uns! es soll unser aller ein Beutel sein”:
15 Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.
mein Kind, wandle den Weg nicht mit ihnen; wehre deinem Fuß vor ihrem Pfad.
16 Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.
Denn ihr Füße laufen zum Bösen und eilen, Blut zu vergießen.
17 Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:
Denn es ist vergeblich, das Netz auswerfen vor den Augen der Vögel.
18 Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję.
Sie aber lauern auf ihr eigen Blut und stellen sich selbst nach dem Leben.
19 Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.
Also geht es allen, die nach Gewinn geizen, daß ihr Geiz ihnen das Leben nimmt.
20 Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje.
Die Weisheit klagt draußen und läßt sich hören auf den Gassen;
21 W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc:
sie ruft in dem Eingang des Tores, vorn unter dem Volk; sie redet ihre Worte in der Stadt:
22 Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?
Wie lange wollt ihr Unverständigen unverständig sein und die Spötter Lust zu Spötterei und die Ruchlosen die Lehre hassen?
23 Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.
Kehret euch zu meiner Strafe. Siehe, ich will euch heraussagen meinen Geist und euch meine Worte kundtun.
24 Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał;
Weil ich denn rufe, und ihr weigert euch, ich recke meine Hand aus, und niemand achtet darauf,
25 Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć;
und laßt fahren allen meinen Rat und wollt meine Strafe nicht:
26 Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie.
so will ich auch lachen in eurem Unglück und eurer spotten, wenn da kommt, was ihr fürchtet,
27 Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;
wenn über euch kommt wie ein Sturm, was ihr fürchtet, und euer Unglück als ein Wetter, wenn über euch Angst und Not kommt.
28 Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.
Dann werden sie nach mir rufen, aber ich werde nicht antworten; sie werden mich suchen, und nicht finden.
29 Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie,
Darum, daß sie haßten die Lehre und wollten des HERRN Furcht nicht haben,
30 Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją:
wollten meinen Rat nicht und lästerten alle meine Strafe:
31 Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.
so sollen sie essen von den Früchten ihres Wesens und ihres Rats satt werden.
32 Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich.
Was die Unverständigen gelüstet, tötet sie, und der Ruchlosen Glück bringt sie um.
33 Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.
Wer aber mir gehorcht, wird sicher bleiben und genug haben und kein Unglück fürchten.
