Przysłów 1
1 Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego,
Salomon, Davidin pojan, Israelin kuninkaan sananlaskut;
2 Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych;
Oppia viisautta ja kuritusta, ymmärtää tiedon puhetta,
3 Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
Vastaanottaa ymmärryksen neuvoa, vanhurskautta, oikeutta ja siveyttä;
4 Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności.
Että tyhmät viisaaksi tulisivat ja nuorukaiset taidon ja ymmärryksen saisivat.
5 Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie,
Joka viisas on, se kuulkaan, että jän viisaammaksi tulis; ja joka toimellinen on, se ottakoon neuvon,
6 Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich.
Että hän ymmärtäis sananlaskut ja niiden selityksen, viisasten opin ja heidän tapauksensa.
7 Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.
Herran pelko on viisauden alku; tyhmät hylkäävät viisauden ja opin.
8 Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
Poikani kuule isäs kuritusta, ja älä hylkää äitis käskyä!
9 Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej.
Sillä se on sinun sinun pääs päällä otollinen kaunistus, ja käädyt kaulassas.
10 Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj.
Poikani! jos pahanjuoniset sinua sinua houkuttelevat, niin älä heihin suostu.
11 Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny;
Jos he sanovat: käy meidän kanssamme: me väijymme verta, ja viritämme pauloja nuhteettoman eteen ilman syytä;
Me nielemme hänen, niinkuin helvetti elävältä, ja hurskaan niinkuin hautaan pudotamme; (Sheol h7585)
13 Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią;
Me löydämme kaikellaista kallista tavaraa, ja täytämme huoneemme saaliista;
14 Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy.
Koettele meidän kanssamme: meillä kaikilla pitää yksi kukkaro oleman:
15 Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.
Poikani! älä vaella heidän kanssansa: estä jalkas heidän retkiltänsä.
16 Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.
Sillä heidän jalkansa juoksevat pahuuteen, ja he kiiruhtavat verta vuodattamaan.
17 Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:
Sillä turhaan verkot viritetään lintuin silmäin edessä.
18 Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję.
Itse he myös väijyvät toinen toisensa verta, ja petoksella seisovat toinen toisensa hengen perään.
19 Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.
Niin kaikki ahneet tekevät, ja ahneus on isännillensä surmaksi.
20 Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje.
Viisaus ulkona valittaa, ja kadulla äänensä ilmoittaa.
21 W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc:
Hän huutaa kansan edessä portissa, ja tuottaa sanansa edes kaupungissa, sanoen:
22 Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?
Kuinka kauvan te tyhmät tahdotte olla taitamattomat, ja pilkkakirveet rakastaa naurua? ja te hullut vihata opetusta?
23 Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.
Kääntäkäät itsenne minun kuritukseni puoleen: katso, ja minä tuon teille henkeni edes, ja ilmoitan teille sanani;
24 Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał;
Että minä kutsuin teitä, ja te estelitte teitänne: minä kokotin käteni, ja ei yksikään ottanut siitä vaaria,
25 Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć;
Te hylkäsitte kaiken neuvoni, ja ette tahtoneet kuritustani;
26 Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie.
Niin minä myös nauran teidän vahinkoanne, ja pilkkaan teitä, kuin teidän päällenne tulee se, jota te pelkäätte,
27 Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;
Kuin se tulee, jota te pelkäätte, niinkuin rajuilma, ja tuska niinkuin tuulispää; kuin teidän päällenne tulee ahdistus ja vaiva.
28 Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.
Silloin he minua avuksensa huutavat, ja en minä kuule heitä: varhain he etsivät minua, ja ei löydä minua.
29 Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie,
Että he vihasivat opetusta, ja ei ottaneet vastaan Herran pelkoa,
30 Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją:
Eikä tyytyneet minun neuvooni, mutta laittivat kaiken kuritukseni;
31 Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.
Niin pitää heidän syömän tiensä hedelmästä, ja neuvostansa ravituksi tuleman.
32 Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich.
Sillä tyhmäin himo tappaa heidät, ja hulluin onni kadottaa heidät.
33 Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.
Mutta joka minua kuulee, hän asuu turvallisesti, ja ei mitään pahaa pelkää.
