Przysłów 9
1 Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;
A Sabedoria já edificou a sua casa, já lavrou as suas sete colunas.
2 Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;
Já sacrificou as suas vítimas, misturou o seu vinho: e já preparou a sua mesa.
3 A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:
Já mandou as suas criadas, já anda convidando desde as alturas da cidade, dizendo:
4 Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:
Quem é simples, volte-se para aqui. Aos faltos de entendimento diz:
5 Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.
Vinde, comei do meu pão, e bebei do vinho que tenho misturado.
6 Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.
Deixai a parvoice, e vivei; e andai pelo caminho do entendimento.
7 Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.
O que repreende ao escarnecedor, afronta toma para si; e o que redargue ao ímpio, pega-se-lhe a sua mancha.
8 Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
Não repreendas ao escarnecedor, para que te não aborreça: repreende ao sábio, e amar-te-á.
9 Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.
Dá ao sábio, e ele se fará mais sábio: ensina ao justo, e se aumentará em doutrina.
10 Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.
O temor do Senhor é o princípio da sabedoria, e a ciência do Santo a prudência.
11 Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.
Porque por mim se multiplicam os teus dias, e anos de vida se te aumentarão.
12 Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.
Se fores sábio, para ti sábio serás; e, se fores escarnecedor, tu só o suportarás.
13 Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;
A mulher louca é alvoroçadora, é simples, e não sabe coisa nenhuma.
14 A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,
E assenta-se à porta da sua casa sobre uma cadeira, nas alturas da cidade,
15 Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:
Para chamar aos que passam pelo caminho, e endireitam as suas veredas, dizendo:
16 Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:
Quem é simples, volte-se para aqui. E aos faltos de entendimento diz:
17 Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.
As águas roubadas são doces, e o pão tomado às escondidas é suave.
