Przysłów 9
1 Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;
Hikima ta gina gidanta; ta yi ginshiƙansa bakwai.
2 Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;
Ta shirya abincinta gauraye da ruwan inabinta; ta kuma shirya teburinta.
3 A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:
Ta aiki bayinta mata, tana kuma kira daga wurare masu tsayi na birnin.
4 Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:
“Bari dukan waɗanda suke marasa azanci su zo nan ciki!” Tana faɗa wa marasa hankali.
5 Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.
“Ku zo, ku ci abincina da ruwan inabin da na gauraye.
6 Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.
Ku bar hanyoyinku marasa hankali za ku kuwa rayu; yi tafiya a hanyar fahimi.
7 Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.
“Duk wanda ya yi wa mai ba’a gyara yana gayyatar zagi duk wanda ya tsawata wa mugu yakan gamu da cin mutunci.
8 Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
Kada ka tsawata wa masu ba’a gama za su ƙi ka; ka tsawata wa mai hikima zai kuwa ƙaunace ka.
9 Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.
Ka koya wa mai hikima zai kuwa ƙara hikima; ka koya wa mai adalci zai kuwa ƙara koyonsa.
10 Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.
“Tsoron Ubangiji shi ne mafarin hikima, sanin Mai Tsarki kuwa fahimi ne.
11 Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.
Gama ta wurina kwanakinka za su yi yawa, za a kuwa ƙara wa ranka shekaru.
12 Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.
In kana da hikima, hikimarka za tă ba ka lada; in kai mai ba’a ne, kai kaɗai za ka sha wahala.”
13 Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;
Wawancin mace a bayyane yake; ba ta da ɗa’a kuma ba ta da sani.
14 A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,
Takan zauna a ƙofar gidanta, a wurin zama a wurin mafi tsayi na birni,
15 Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:
tana kira ga masu wucewa, waɗanda suke tafiya kai tsaye a hanyarsu.
16 Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:
“Bari dukan waɗanda suke marasa azanci su zo cikin nan!” Tana ce wa marasa hankali.
17 Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.
“Ruwan da aka sata ya fi daɗi; abincin da aka ci a ɓoye ya fi daɗi!”
