Przysłów 9
1 Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;
Die Weisheit bauete ihr Haus und hieb sieben Säulen,
2 Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;
schlachtete ihr Vieh und trug ihren Wein auf und bereitete ihren Tisch
3 A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:
und sandte ihre Dirnen aus, zu laden oben auf die Paläste der Stadt:
4 Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:
Wer albern ist, der mache sich hieher! Und zum Narren sprach sie:
5 Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.
Kommt, zehret von meinem Brot und trinket des Weins, den ich schenke!
6 Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.
Verlasset das alberne Wesen, so werdet ihr leben; und gehet auf dem Wege des Verstandes.
7 Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.
Wer den Spötter züchtiget, der muß Schande auf sich nehmen; und wer den Gottlosen straft, der muß gehöhnet werden.
8 Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
Strafe den Spötter nicht, er hasset dich; strafe den Weisen, der wird dich lieben.
9 Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.
Gib dem Weisen, so wird er noch weiser werden; lehre den Gerechten, so wird er in der Lehre zunehmen.
10 Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.
Der Weisheit Anfang ist des HERRN Furcht; und der Verstand lehret, was heilig ist.
11 Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.
Denn durch mich wird deiner Tage viel werden, und werden dir der Jahre des Lebens mehr werden.
12 Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.
Bist du weise, so bist du dir weise; bist du ein Spötter, so wirst du es allein tragen.
13 Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;
Es ist aber ein töricht, wild Weib, voll Schwätzens und weiß nichts;
14 A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,
die sitzt in der Tür ihres Hauses auf dem Stuhl, oben in der Stadt,
15 Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:
zu laden alle, die vorübergehen und richtig auf ihrem Wege wandeln.
16 Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:
Wer ist albern, der mache sich hieher! Und zum Narren spricht sie:
17 Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.
Die verstohlenen Wasser sind süß und das verborgene Brot ist niedlich.
