Przysłów 9
1 Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;
Moudrost vystavěla dům svůj, vytesavši sloupů svých sedm.
2 Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;
Zbila dobytek svůj, smísila víno své, stůl také svůj připravila.
3 A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:
A poslavši děvečky své, volá na vrchu nejvyšších míst v městě:
4 Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:
Kdožkoli jest hloupý, uchyl se sem. Až i bláznivým říká:
5 Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.
Poďte, jezte chléb můj, a píte víno, kteréž jsem smísila.
6 Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.
Opusťte hloupost a živi buďte, a choďte cestou rozumnosti.
7 Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.
Kdo tresce posměvače, dochází hanby, a kdo přimlouvá bezbožnému, pohanění.
8 Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
Nedomlouvej posměvači, aby tě nevzal v nenávist; přimlouvej moudrému, a bude tě milovati.
9 Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.
Učiň to moudrému, a bude moudřejší; pouč spravedlivého, a bude umělejší.
10 Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.
Počátek moudrosti jest bázeň Hospodinova, a umění svatých rozumnost.
11 Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.
Nebo skrze mne rozmnoží se dnové tvoji, a přidánoť bude let života.
12 Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.
Budeš-li moudrý, sobě moudrý budeš; pakli posměvač, sám vytrpíš.
13 Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;
Žena bláznivá štěbetná, nesmyslná, a nic neumí.
14 A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,
A sedí u dveří domu svého na stolici, na místech vysokých v městě,
15 Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:
Aby volala jdoucích cestou, kteříž přímo jdou stezkami svými, řkuci:
16 Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:
Kdo jest hloupý, uchyl se sem. A bláznivému říká:
17 Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.
Voda kradená sladší jest, a chléb pokoutní chutnější.
