Przysłów 9
1 Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;
Mudrost je sazidala sebi kuću, i otesala sedam stupova.
2 Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;
Poklala je svoje klanice, pomiješala svoje vino i postavila svoj stol.
3 A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:
Poslala je svoje djevojke da objave svrh gradskih visina:
4 Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:
“Tko je neiskusan, neka se svrati ovamo!” A nerazumnima govori:
5 Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.
“Hodite, jedite od mojega kruha i pijte vina koje sam pomiješala.
6 Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.
Ostavite ludost, da biste živjeli, i hodite putem razboritosti.”
7 Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.
Tko poučava podrugljivca, prima pogrdu, i tko prekorava opakoga, prima ljagu.
8 Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
Ne kori podsmjevača, da te ne zamrzi; kori mudra, da te zavoli.
9 Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.
Pouči mudroga, i bit će još mudriji; uputi pravednoga, i uvećat će se njegovo znanje.
10 Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.
Gospodnji strah početak je mudrosti, a razboritost je spoznaja Presvetog.
11 Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.
“Po meni ti se umnožavaju dani i množe ti se godine života.
12 Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.
Ako si mudar, sebi si mudar; budeš li podsmjevač, sam ćeš snositi.”
13 Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;
Gospođa ludost puna je strasti, prosta je i ne zna ništa.
14 A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,
I sjedi na vratima svoje kuće na stolici, u gradskim visinama,
15 Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:
te poziva one koji prolaze putem, koji ravno idu svojim stazama:
16 Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:
“Tko je neiskusan, neka se svrati ovamo!” I nerazumnomu govori:
17 Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.
“Kradena je voda slatka i ugodno je potajno jesti kruh.”
